Laatste blog van dit jaar.

Lieve allemaal,

Eerst even een "huishoudelijke" mededeling. Als je je hebt aangemeld voor de "automatische melding van nieuw bericht" heb je gisteren waarschijnlijk een email ontvangen van plaatsing van een nieuw bericht. Hoe en waarom dit gebeurd is weet ik niet. De melding was van een oud bericht en ik had niets nieuws geplaatst. Je hebt dus niets gemist. Hopelijk was dit een éénmalige blooper van het systeem :-))

Over tot de orde van de dag. Kerst is voorbij en de voorbereidingen voor oud & nieuw zijn in volle gang. Net als vorig jaar houden we hier weer een oudejaars party. Rick en Bert zijn vandaag al wezen shoppen om één en ander in huis te halen en op dit moment is Rick bezig met het uitzoeken van geschikte (dans) muziek. Met meer dan 5000 nummers op de computer keuze genoeg! Maar wat wel en wat niet? :-))

Maar even terug naar de kerst. Het gewenste mooie weer was aanwezig en toen ik 's middags na mijn dutje buiten kwam alle "gasten" ook. Veel te formeel woord voor ons informeel samen zijn. Gezellig was het met 's middags buiten al af en toe een kadootje uitpakken en dat ging 's avonds vrolijk verder. In mijn geval worden mijn kadootjes voor m'n neus uitgepakt want simpel een papiertje afscheuren is niet meer mogelijk evenals het kerst diner en ja, aan tafel zitten en niet mee kunnen eten en drinken is natuurlijk knap lullig maar het is niet anders. Ik kan moeilijk van de anderen verlangen dat ze ook maar niet eten, wel dan? Dus "tough luck" en maar net doen of het een kook programma op tv is. Daar kijk ik ook wel eens naar terwijl ik niet eten kan :-)) Het enige wat ik af en toe nog wel eens als "lunch" eet zijn 2 kers tomaatjes. Dat is kers zònder t ja :-)) Met wat olijfolie en zout. In kleine stukjes gesneden en geduldig gevoerd door Pam. Daar doen we dan een half uurtje over maar het is lekker voor de smaak en nog belangrijker, het houdt m'n darmen goed op gang! Van kers tomaatjes terug naar kerst diner:
tijdens het dessert de laatste kadootjes en toen moe maar voldaan naar bed. Alle Santa's bedankt!

Op onderstaande foto een aantal van de aanwezige Santa's, vlnr.: Mirella, Burgert, moi, Rose, Bert en Jeroen. (Santa Rick neemt de foto.) Let ook op het kerst stukje op de tafel. Heel mooi gemaakt door Santa Bee (Bert) van allerlei takjes groen uit de tuin maar zonder ook maar één takje denne-of sparregroen want dat hebben we hier niet. (En ja, de kerstboom is dus een fake! :-))






Foto boven "later op de avond".

En daarmee zet ik streep onder KERST 2008 en zwaait Santa tot ziens, "Ho-ho-ho..."



--------------------------------------(STREEP :-))-----------------------------

Gisteren ben ik begonnen met dit schrijven en vandaag (dinsdag) dus verder. De dagen na de kerst waren weer rustig zoals "normaal". Niets noemenswaardig of het moet die giga stortregen zijn die we op zondag hadden. Dat was niet normaal! Vanochtend liet ik Pam foto's op de internet Telegraaf zien: schaatsende mensen in Nederland. "Kijk Pam, het is in Nederland zo koud dat alle sloten en meren bevroren zijn" vertel ik er bij. "Kun je je voorstellen" wijs ik naar buiten, "dat je op het water van het zwembad kunt lopen? " Nee, dat is moeilijk te bevatten. "Wauw..." klinkt het vol ongeloof.

Zo juist is Bert zijn nieuwe, Griekse vriend gearriveerd. "Welcome to Cape town Nikos!" Zijn eerste keer hier en onze eerste keer dat we hem ontmoeten. En hij weet meer van mij dan ik van hem want,... hij leest mijn blog in het Engels vertelt hij mij! :-))

En dan helaas ook wat minder leuk nieuws. Gisterenmiddag kwam Zarah al heel moeilijk het trapje naar de keuken af en 's avonds kwam ze er helemaal niet meer op. Vanochtend was het duidelijk dat ze pijn had (hijgend met tong uit de bek) en ze liep heel moeizaam met stijve achterpootjes en gekromde onderrug. Het lijkt heel veel op het ziektebeeld van Bello, die een verschoven tussenwervelschijf (hernia) had. Maar gezien begin dit jaar zijn we daar niet zo gerust op. Een tripje
dierenarts voor Zarah en Rick dus. Die kon zo niets vinden en met een cortisonen injectie (pijnstillers) verdween Zarah na thuiskomst onder mijn bed. Nu, uren later, staat haar koppie weer een beetje beter. Ze loopt weer wat en eten en drinken doet ze gelukkig ook.
Toch morgen heel vroeg naar het ziekenhuis voor een mri scan en als het nodig is wordt ze meteen geopereerd : - (

En zo lijkt het jaar 2008 te eindigen zoals het begon: Zarah op de operatietafel (?) (niet leuk!) en ik in Kaapstad (wèl leuk!). Er is veel gebeurd in de tussentijd, some things good, some things bad. Van mijn (veel korter dan geplande) verblijf in Nederland wil ik hier nu 2 dingen vermelden. Ten eerste het weerzien met mijn oud -klasgenoten van het Baudartius. Ik vond het een hele fijne en bijzondere middag en het is nu een mooie herinnering.
Maar bovenal herinner ik me de inzet van iedereen die heeft meegeholpen in mijn verzorgingsschema. Familie en zoveel vrienden die tijd vrij maakten om bij mij te zijn en bereid waren om verzorgende taken op zich te nemen van een meer en meer falende thuiszorg. Lieve (schoon :-))-familie en vrienden, aan jullie heeft het niet gelegen en ik dank jullie uit het diepste van mijn hart! En ook dat draag ik bij me als een dierbare, hartverwarmende herinnering!

En dan is er zoals gezegd natuurlijk Kaapstad en Kaapstad is Rick. Rick, wat jij nu hier dagelijks voor me doet betekent "alles" voor me. Ook dat is heel bijzonder en dierbaar voor mij en het geeft me de kracht om door te gaan. Hopelijk ook nog ver in het komende, nieuwe jaar.

HAPPY NEW YEAR TO ALL OF YOU!

Liefs,
Roland
xx

PS
De titel is nog van gisteren. Het moge duidelijk zijn dat dit NIET m'n laatste blog van dit jaar is. Morgen volgt er, hopelijk goed nieuws over Zarah. Duimen maar!!

************************* KERST ***********************

Lieve allemaal,


En dan is het ineens zo ver: KERST 2009! De afgelopen twee dagen was het ook hier in de Kaap "winters" weer. Het stormde en regende dat het een lieve lust was. De kerstballen buiten in de palmen zwiepten vervaarlijk heen en weer maar ze hangen er nog :-)) Binnen was het lange broeken en sokken aan. Echt winters dus! Brrr... Nou ja, zo erg als bij jullie is het natuurlijk niet. Ik lees dat de schaatsen uit het vet kunnen. Na de kerst kan er geschaatst worden! Wauw!



Tja, daar kunnen wij niet tegen op natuurlijk. De storm bewolking is zojuist gebroken en een laag ondergaand zonnetje schijnt de kamer in. Morgen, 1ste kerstdag, zou het dan zo'n graadje of 25 moeten worden en nog wat warmer daarna. Dus schaatsen nee, zwemmen ja. Wat mij betreft dus geen schaatsen uit het vet maar eerder mijn zwembroek uit de mottenballen. Jawel! Heel stiekempjes aan begint het toch een beetje te kriebelen. Ik had eerst zoiets van dat hoeft niet meer voor mij en ik ben zelf ook enigszins verrast dat ik het toch weer eens proberen wil. Hoe we het precies gaan aanpakken, daar moeten we nog even over nadenken. Dat het anders zal moeten gaan is echter een ding dat zeker is. De laatste keer was denk ik in maart eerder dit jaar en er is wel weer het één en ander veranderd sindsdien. Maar dat het zal lukken, daar twijfel ik niet aan. Wellicht maken we er een Nieuwjaarsduik van :-))





Hoe wij van plan zijn de kerstdagen door te brengen hebben jullie gisteren al kunnen lezen in het stukje van Rick. Gezellig thuis, samen zijn met vrienden. En iedereen die daar niet bij is wens ik vanaf mijn plekkie voor de kerstboom en met Zarah op schoot een fijn kerstfeest. Hoe, waar en met wie dan ook!

Merry Xmas-Feestelike Kerssemis-Geniet jou dae-enzovoorts

*Rick Schrijft*

En wie droomt er van een witte kerst ???.. zie foto

Er liggen inmiddels al wat meer kadootjes onder dat boompje, en zarah is inmiddels al uitgeslapen, maar een leuke foto maakt het toch ! IJskast zit hier vol, bevestigingen voor het kerstdiner zijn binnen (we beginnen al om 3 uur met een pool party) en doen dan hapjes, drankjes, om om 6 uur middag met koken te beginnen, met zijn allen fijn wat doen ... Niet van dat benauwde dus.. Oud en nieuw throwen wie a partie en verwachten we een mannetje (en ook een paar vrouwtjes) of 70 dus dat gaat heel gezellig worden, net als vorig jaar, zeker weten.. ;-)))

Wil ik graag al 'onze' lezers een fabulous kerstfeest wensen, geniet van vrienden en familie, rust uit tussendoor, en dan een geweldig oud en nieuw..

Hartelijk dank voor al Uw support in 2008 en we gaan er weer voor in 2009 !!! En voor diegenen die nog niet kunnen 'commenten', hierbij een instruktietje.. druk op 'comments'.. vul uw tekst in het tekstvakje, zet uw naam onderaan uw bericht, tick het rondje met 'anonymous'... typ de lettertjes in het volgende check boxje, druk op 'verstuur' en hop, comment is online te lezen..... Altijd leuk !!!

Bye for now and geniet van alles..

Rick, Zarah, Bert, Rose, Pamela, Renier, Andrea, Liz, Mirella, Jeroen, Burgert en u hoort ongetwijfeld nog van Roland !!!

IN DE TELEGRAAF VAN VANDAAG!

Honderden Speurders als dank aan de zorghelden
Hartverwarmende steunbetuiging

AMSTERDAM - Een gratis Speurdertje opgeven voor die helden die dag en nacht klaarstaan om hun medemensen een troostend gebaar te geven, een helpende hand te bieden en door de moeilijke periodes heen te slepen. Die mogelijkheid bood De Telegraaf haar lezers en die mogelijkheid werd ook gegrepen. Het resultaat vindt u hier.

-------------------------------------------------------------

Die mogelijkheid heb ik benut en dus is één van die speurdertjes van mij, voor Rick :-))

Mag ik deze dans van u?

Lieve allemaal,

Morgen al weer de langste dag van het jaar. In Juli ging de zon nog helemaal 'rechts' van ons terras onder. Nu zakt hij helemaal links van het terras in de oceaan. En morgen bereikt hij wat dat betreft zijn uiterste stand aan onze horizon. Na morgen schuift ie dan elke dag weer een stukje meer naar rechts. Maar niet getreurd, het mooiste van de zomer moet nog komen :-))

En bij jullie (op het noordelijk halfrond) ook niet getreurd want onze langste dag betekent jullie kortste! Vanaf morgen dus lengende dagen. Altijd een prettig idee in hartje winter. En dat het winter is in Europa heb ik deze week wel in de krant kunnen zien. Foto's van meters hoge sneeuw overal in de Alpen landen en zelfs in Spanje raakten auto's ingesneeuwd. Goed nieuws natuurlijk voor iedereen die gaat skiën in de kerstvakantie. Ik ben benieuwd of de economische crisis veel mensen 'thuis' houdt dit jaar. Hier is de zomervakantie inmiddels begonnen en op het journaal meldde men dat het in vergelijking met vorig jaar veel rustiger is op de wegen. En dat zou te maken hebben met de economische crisis.

Afgelopen donderdag was ik een dagje 'alleen' thuis. Nou ja, beter gezegd 'Rick was een dagje weg'. Natuurlijk was ik niet alleen thuis. Pamela en Renier waren er voor mijn verzorging. Een mooie testcase want tot nu toe heeft Renier, onze nieuwe hulp, alleen maar mee gelopen terwijl Rick thuis was. Zodoende kon Rick altijd nog even inspringen en nog eens voordoen hoe het moet als het niet helemaal naar behoren ging. Met "het" bedoel ik dan natuurlijk vooral mijn "verplaatsingen": vanuit mijn rolstoel naar bijvoorbeeld toilet of bed en omgekeerd. Een ieder die bij mijn verzorging in Nederland betrokken was weet dat dat geen gemakkelijke opgave is en het is er in het afgelopen halve jaar natuurlijk ook niet simpeler op geworden :-)) Toch krijgen Rick en ik "het" nog altijd voor elkaar zonder gebruik te maken van een tillift of zo. Onze "dans" ziet er wellicht simpel uit maar is voor een nieuwkomer oh zo moeilijk te leren!

Voor de niet-ingewijden en nieuwe lezers (ja er zijn er weer meer!) even een korte uitleg. Ik kan met hulp nog op mijn benen staan maar daarmee is alles wel zo'n beetje gezegd. Zelf lopen of fatsoenlijk mijn voeten optillen lukt niet meer. Ik sta zeg maar als een poppetje stijf overeind en het is aan degene die mij vasthoudt (mijn "danspartner") om mij langzaam van mijn éne voet op de andere heen en weer te wiegen. Op deze manier komen mijn voeten één voor één enigszins los van de vloer en kan ik in de juiste richting worden geschoven en/of gedraaid. Het is een heuse "pas de deux" waarin ik zwaar geleid moet worden :-))

En dus nu af en toe eens een andere danspartner in de persoon van Renier. Pamela is er, op de weekenden en avonden na, voor de lichte verzorgende taken. En met Renier hebben we nu iemand in huis die ook het zwaardere danswerk aan kan. Het is nog even wennen maar met nog wat meer oefening dans ik straks ook met hèm de hele kamer door zodat Rick ook eens met een gerust hart een hele dag of, in de toekomst langer, weg kan. Bij het schrijven van "gerust hart " moet ik een beetje lachen want bij terugkomst hoorde ik dat dáár deze eerste keer helemaal geen sprake van was. Het is dus een kwestie van wennen voor ons allemaal :-))

Liefs,
Roland
xx

NIEUWE Slideshow

Lieve allemaal,

Zo, ik maak er maar een foto weekje van hier op de blog. Eén foto zegt net zoveel als een heleboel woorden dus alle foto's in de nieuwe slideshow (hier links ➚) vertellen dan een heel verhaal of hoofdstuk. In dit geval het hoofdstuk "Juli - December 2008". Van de eerste foto van "Zarah op bed" in Juli tot de (tot nu toe) laatste van de "kerst giraffen" nu in December.

Eerder al op de blog verschenen foto's maar ook "nieuwe", niet eerder getoonde foto's. Dus kijken en klikken onder het motto: "Veel verhaal, weinig woorden." En dat motto is mij op het lijf geschreven! :-))

Prettig weekend allemaal.

Liefs,
Roland
xx

Dit mag je niet missen!! :-))

Voor wie het nog niet gezien heeft, ga naar:

www.sockandawe.com

en doe zèlf wat een journalist eerder deze week deed: gooi schoenen naar Bush! :-)) :-))

Ik heb me rot gelachen! Vooral als je hem raakt is het brullen geblazen. En het allerleukste: zelfs ìk kan het met mijn éne vingertje. Mijn record staat op 6! (zonder de hand te bewegen)

Veel plezier :-))
Roland

Foto's

Deze keer een fotoserie. Het thema is 'natuurschoon'.
***************************************************************************

Zonsondergang. Elke keer weer anders, elke keer weer mooi.
***************************************************************************

***************************************************************************

Naast zwembad en koi-vijver ook nog een mini-vijver in de tuin met deze schitterende waterlelie.
**************************************************************************

**************************************************************************

Terecht in maagdelijk wit: één magnolia bloem in de voortuin.
*************************************************************************

*************************************************************************

Terecht NIET in maagdelijk wit: twee muurbloempjes in de achtertuin. :-))
************************************************************************

************************************************************************

Tot slot: twee giraffen in kerststemming.
***********************************************************************

Zoals altijd: klik op de foto's voor vergroting.

Liefs,
Roland
xx

Dank u Sinterklaasje.

Lieve allemaal,

Zo, Sinterklaas is weer geweest. De kerstspullen kunnen van de zolder! :-)) Het sinterklaas weekend was bloedje warm hier in
Kaapstad met temperaturen van midden 30'C. Lang leve de airco! Zulke warmte trek ik echt niet meer. Ik krijg het snel benauwd en zit ook in 'no time' te soppen in m'n rolstoel. En dan ook nog de nekkraag natuurlijk, heerlijk zweetding ook! Dus op zulke dagen verkies ik de airco koelte binnen.
En daarmee was ik de enige niet. Ook Rick en Gini zaten grotendeels binnen. Gini was er weer even op KLM-stop en had natuurlijk 'sint spullen' mee. Dank u Sinterklaasje(s) :-))

De maandag kende weer normalere temperaturen en we besloten gezellig naar Camps Bay te gaan. Terrasje pakken, hondje wandelen, even er uit.

Gini, Rick, Roland. Niet te zien zijn Zarah (bij mij op schoot) en Bert (neemt foto).


Die maandag was ik ook al druk in de weer met kerstversiering. Virtuele kerstversiering wel te verstaan :-)) Op mijn computer verschijnen nu desgewenst knipperende lampjes, mistletoe en een kerstman in arreslee. En die laatste zien jullie nu ook hier op de blog voorbij glijden. Aftellen naar de kerst. Nòg een kerst! En alsof Rick mijn gedachten lezen kan vraagt hij mij: "Zeg eens eerlijk, dacht jij vorig jaar dat je nog een kerst zou halen?" Nee, dat had ik niet gedacht nee. "ik ook niet. Dus dit is echt een kadootje" vervolgt hij. Ja, zo kun je het wel zien knik ik instemmend en in gedachten klop ik meteen af op een stuk hout. We zijn er immers nog niet. Vorige week overleed plotseling een buurjongen van vroeger op 47-jarige leeftijd en zoiets doet je nog weer eens beseffen dat er wat dat betreft geen garanties zijn. En tot nu toe heb ik het niet uitgesproken maar meermaals bij mezelf gedacht: als je dan toch moet gaan, wat een 'zegen' als het dan zo onverwacht en snel gebeurd en stiekem ben ik een beetje jaloers. Vreemd uitgedrukt misschien maar wel begrijpelijk hoop ik.

Ik merk dat ik zelf anders tegen de komende feestdagen aan kijk dan vorig jaar. Toen was ik inderdaad vooral bezig met het feit dat het wel eens de laatste keer kon zijn en kon ik daar erg emotioneel, treurig en verdrietig onder zijn. Dit keer voelt aan als een extraatje en daar kan ik alleen maar blij om zijn :-))
En in navolging van mijn virtuele kerstversiering halen Rick en Bert een dag later ook de 'échte' versiering van zolder en al snel is het overal kerst in huis. Uiteraard vind deze transformatie traditiegetrouw plaats onder de begeleidende klanken van Mariah's kerst -cd. En ja, "I don't want a lot for Xmas" want deze kerst is al een kadootje op zich! :-))

-----------------------------------------------------------------------------

Onderstaande foto wilde ik jullie niet onthouden. Elke zomer woeden er grote branden op het Kaaps schiereiland en afgelopen weekend was de eerste van deze zomer. Aangewakkerd door de harde wind brandde het vuur in de bergen rond Gordons Bay op maandag nòg. Ver bij ons vandaan dus. Toch zag het er in de vroege avond vanaf ons terras als volgt uit: een bijna zons-verduistering...

Liefs,
Roland
xx

Sinterklaas

Lieve allemaal,

Rick, ik las je reactie op mijn vorige stukje. Laat mij daar meteen aan toevoegen: "vooral ook met dank aan jou!" Dat ik nog de wil heb om door te gaan is grotendeels te danken aan jou. Het verblijf in Kaapstad doet me goed, evenals de rust hier bij jou in huis. Jouw humor, vrolijkheid en opgewektheid (meestal dan :-)) slepen mij er doorheen en zorgen ervoor dat mijn balans nog steeds doorslaat naar de positieve kant. En die enkele keer dat zelfs jòu dat niet lukt is daar altijd Zarah nog. Ik hoef maar even naar haar te kijken en er is voor verdriet geen plaats: mijn hart smelt, stroomt over van vertedering en liefde. Het beste medicijn.


En om te zorgen dat sinterklaas ons niet vergeet hier in het verre Zuid-Afrika, zing ik het volgende, enigszins aangepaste sinterklaasliedje:

(Op de wijs van: "Hoor de wind waait door de bomen")

Zie de zon schijnt door de bomen,
hier in huis zelfs schijnt de zon.
Zou de goede Sint wel komen,
nu het weer niet mooier kon.
Nu het weer niet mooier kon.

Ja hij rijdt met blote zolen,
op zijn paardje langs de weg.
Hoop'lijk wordt ie niet bestolen,
want dan heb ik vette pech.
Want dan heb ik VETTE pech!

:-))

En daarmee wens ik iedereen een fijn Sinterklaas weekend.

Liefs,
Roland
xx

MAMMA MIA!

Lieve allemaal,

Oh, wat was ie leuk! Gisteren had Rick de dvd "MAMMA MIA!" meegenomen en die hebben we 's avonds zitten kijken. Heerlijk om al die ABBA nummers weer eens te horen en grappig hoe al die oude nummers in dit nieuwe verhaal verwerkt zijn. Voor mij natuurlijk jeugdsentiment van de bovenste plank. Ik was als tiener een echte ABBA fan. Mijn eerste gekochte LP (ja ik ben van die generatie :-)) was er één van ABBA (Arrival, hun eerste) en er volgden er nog vele. Bij het meezingen/playbacken op m'n kamer was ik altijd blonde Agnetha maar op het afscheidsfeest van de lagere school was ik toch maar Benny achter de piano :-)). Op het voortgezet onderwijs was het niet 'cool' (dat woord gebruikten we toen nog niet) om nog ABBA fan te zijn maar ik bleef het stiekem wel :-)).
Tja en eigenlijk is ABBA al die jaren nooit echt weg geweest. De muziek bleef mateloos populair wat zorgde voor menige ABBA 'revival' en begin 2000 was daar dan ineens de musical MAMMA MIA!. Bij de première in Londen gonsde het van de geruchten: voor het eerst sinds hun laatste optreden (in '85?) zouden de 4 ABBA leden weer sàmen in het openbaar te zien zijn! Dat gebeurde uiteindelijk niet. Het waren er maar 3 want ik (Agnetha)) kwam niet opdagen (trut! :-))

Toen ik (Roland-ik :-)) in 2002 in Sydney was voor de Gay Games, zag ik tijdens een bezoek aan het beroemde Sydney Opera House, dat de musical daar op dat moment speelde. Ik hoefde mij geen seconde te bedenken en later die week zat ik in het publiek. Het bleek een waar feest te zijn! Iedereen kent natuurlijk de nummers en bijna het hele publiek zong mee. Eerst wat schoorvoetend maar gaandeweg de voorstelling meer en meer. Op het eind zijn er 2 toegiften en daarbij gaat echt het 'dak eraf': niemand zit meer, iedereen staat, danst en joelt. Spontaan slaan hele rijen mensen de armen op elkaars schouders en zo deinen we met z'n allen tot de laatste noot mee. Geweldig! Wat een heerlijk gevoel en een bijzondere belevenis was dat. Echt een 'on top of the world' gevoel.

Al deze herinneringen komen naar boven op het einde van de film die ook deze 2 toegiften kent. En ineens krijg ik het even te kwaad als ik heen en weer word geslingerd tussen de happy herinneringen van toen en de keiharde realiteit van nu. Een groter contrast is bijna niet mogelijk. Toen: een happy dancing queen, nu amper een spier kunnen bewegen. Van buiten 'onbewogen' (op een trillende onderlip na). Van binnen zéér bewogen! Zo is er de boosheid om dit alles. Het 'niet eerlijk' gevoel. Maar bovenal groot verdriet. Het besef van groot verlies. Verlies van wat was, verdriet om wat is. Tranen wellen op en biggelen over mijn wang. Toen... “How i wish that i could freeze that picture'. Ja, kon ik de tijd, het beeld van 'toen' maar stilzetten. Een zeer toepasselijke regel uit éen van de minder bekende liedjes van de film. De titel van dat liedje is al even toepasselijk: "Slipping through my fingers". Ja, dat omschrijft mijn gevoel goed: machteloos toezien hoe het (leven) langzaam tussen m'n vingers door wegglipt. Toen was 2002. Nu is 2008. Ik kan bijna niet geloven dat het pas 6 jaar geleden is. Het lijkt wel een eeuwigheid!

Deze gedachten en tranen duw ik snel weg. Ik ben bang dat ik, als ik er aan toe geef, niet meer met huilen stop. Een paar seconden later heb ik me al herpakt. Maar dat gevoel blijft: slipping through my fingers...

Liefs,
Roland
xx

PS
Ik liet de film 2x stil zetten en terug spoelen omdat ik als enige van ons 4 kijkers in een flits eerst de echte Benny en later de echte Björn voorbij zag komen. Heel kort maar. Zagen/zien jullie ze ook?

Mijn nieuwe stem!

Lieve allemaal,

Jaaaaaaaaaaaaaaaaaa, ik kan weer praten! Mag ik jullie allemaal even voorstellen aan 'mijn nieuwe stem'. Beluister hem op onderstaande link:

http://www.assistiveware.com/ivoxsamples.php?voice=Max_iVox_HQ

Klinkt goed hè? Nu kan ik dus weer iets zeggen zonder dat iemand anders iets in hoeft te typen. Ik typ het zelf op mijn laptop en die spreekt het dan met deze stem uit. Let wel, mijn typ snelheid is laag dus het praten gaat ook niet vlot. Hele gesprekken zal ik er dus niet ineens mee gaan voeren maar af en toe een rake of gevatte opmerking maken kan nu weer wel. En dat zorgde gisteren meteen al voor de nodige lach salvo's. Zo was Rick bijvoorbeeld bezig wat nieuwe lampen op te hangen en klonk er tussen het boren door ineens mijn “Kappen met die herrie! ” en toen hij klaar was klonk er een “Goed gedaan jochie “. : -))

Jan Hylke verwelkomde ik met een “Hé lekker ding“ en Rick had ik weer in een deuk met mijn “Je bent ontslagen!“ (Voor de goede orde, als hij iets vergeten is zegt hij zelf heel vaak “Word ik nu ontslagen? ”, dus vandaar.)
Je bent ontslagen heb ik trouwens opgeslagen in de lijst van veel gebruikte zinnen. Die hoef ik dan alleen nog maar aan te klikken en niet elke keer helemaal opnieuw te typen. Niet dat hij zo vaak iets vergeet hoor : -))

Ha ha, ik ben weer de leukste thuis en vaak zit ik zelf al te gniffelen als ik nog aan het typen ben en er dus nog niets te horen valt. Maar dan weet je dus: daar komt er weer één! : -))

*
Heeft iemand trouwens Zarah gezien?

*
Liefs,
Roland
xx

FOTO'S

Even een paar foto's.
Eerst een vòòr- en ná foto. Hier onder een stuk tuin vorig jaar, nèt aangeplant met stekjes:

En dan nu het zelfde stuk tuin 1 jaar later:

(Klik op foto's voor grote versie)

***********************************************************************************

Hermanus. Walvis spotten:

Vlnr: Mirella, Rick, Annemarie, Jeroen, ik met Zarah.

***********************************************************************************

Groeten van Gini die buiten ligt te zonnen en ook al in het zwembad was. Ik geloof dat ze de sneeuw niet mist. : -))

Liefs,
Roland
xx

Sunny Sunday

Lieve allemaal,

Sneeuw in Nederland lees ik vandaag. Hier in die Kaap schijnt mooi de zon. Beetje lichte sluier bewolking en dat maakt het heerlijk weer. Niet te warm, niet te koud. Rick & Bert zijn buiten bezig. Rick met zwembad en vijver. Bert is in de tuin bezig, hoe kan het ook anders : -). De stekjes van vorig jaar zijn uitgegroeid tot grote planten en ipv aanplanten moet hij dit keer flink snoeien. Bert woont weer hier naast en blijft nog tot begin januari.

Even een update van wie er komen en gaan:
René & Annemarie zijn weer vertrokken en komen midden februari weer. Dan ook met Simone die dit keer niet mee kon wegens school.
Zo juist was Jan Hylke hier. Hij heeft samen met 2 zussen en zwagers een rondreis gemaakt. Nu eindigen ze met een week Kaapstad en huren huis van René & Annemarie.
Op dit moment hangt Gini in de lucht. Vanavond landt ze en is ze een paar dagen hier. En later deze week zit ook Alexander weer op een KLM vlucht hier naar toe.

Heel veel komen en gaan dus. Sorry voor de blog lezers al deze namen niets zeggen maar het geeft een idee van het wel en wee hier in huisje Weltevree.

Met mij gaat ie wel lekker de laatste tijd. Wat last gehad van de peg-sonde een tijdje terug. Pijnlijk en ontstoken was het. Dokter er bij gehad en nu, met pijnstillers ontstekingsremmers, is de boel weer rustig. Ik slaap ook opvallend goed op dat spul dus ik slik nog lekker door : -)
M'n brace (nekkraag) heb ik nu hele dag om. Zonder gaat niet meer. Ach, 't went.
En zo beginnen we weer aan een nieuwe week.

Liefs,
Roland
xx

Computer

Lieve allemaal,

Voor de duidelijkheid. Ik werk nu vanaf mijn eigen computer/laptop. M'n Apple dus. Het apparaat dat René & Annemarie hebben meegenomen heet de Minimerc. Thema is communicatie. Omdat ik m'n Apple niet meer kon bedienen kreeg ik destijds een 'praat apparaat ' in bruikleen van het RCA (waarvoor dank). Toen ik dat praat apparaat ook niet meer zelfstandig kon bedienen werd naar oplossing gezocht en dat werd die Minimerc.
Ondertussen zat ik zelf echter ook niet stil en vond ik op het internet een site met software speciaal ontwikkeld voor mensen zoals ik:

http://www.assistiveware.com/switchaccess.php

Van deze site had ik al eens een programma gedownload (gekocht) en nu heb ik daar het SwitchXS programma ook vandaan. Kijk op bovenstaande link om een indruk te krijgen van het SwitchXS programma. Of kijk ook naar het volgende filmpje.

http://www.youtube.com/watch?v=ENkjkIypXq4

Mogelijkheden genoeg lijkt mij! Ook kan ik dus nog een praat programma downloaden waarmee m'n eigen laptop dan ook kan zeggen wat ik typ. Dat wil niet zeggen dat ik de Minimerc helemaal niet meer nodig heb. Er zijn situaties genoeg waarin het gebruik van de Minimerc handiger is dan de laptop. Maar voor mijn contacten met de buitenwereld en met jullie allemaal heb ik voorlopig lekker weer m'n eigen laptop terug. Wat een zegen!! Verwacht overigens nu ineens geen uitgebreide emails aan iedereen. Om je een idee te geven, dit stukje duurt al een uur of 4 å 5 om te schrijven! Typ snelheid is geen paar letters per seconde maar een paar seconden per letter. : -)) Maar dat drukt bij mij de pret niet. Ik vind het geweldig dat dit weer kan en ik heb alle tijd ; -))

Liefs,
Roland
xx

En daar gaat ie dan weer.

Lieve allemaal.

Afgelopen zondag naar Hermanus dus. Met z'n allen in de auto van Mirella & Jeroen. Zes volwassenen en 1 hond. Naast zo juist genoemde twee waren dat nog Annemarie & René, Rick & ik. De hond was natuurlijk Zarah. Gezellig met z'n allen onderweg over de mooie kustroute naar Hermanus. Door de lange winter en de vele regen is de lente hier laat dit jaar en er stond nog heel veel in de bloei overal langs de weg. Dat zorgde voor mooie plaatjes. In Hermanus aangekomen hebben we eerst geluncht. Dwz de anderen aten iets en ik kreeg een spuit. Eten gaat inmiddels zo moeilijk dat ik daar in het openbaar maar niet meer aan begin. Na de lunch langs de baai waar we meteen al veel walvissen zagen liggen. Eéntje lag er de hele tijd op zijn rug met borstvinnen boven het water uitstekend, alsof hij alle kijkers op de wal vriendelijk toewuifde. Even verder op lag er één met z'n staart op het water te klappen en ook hoorde je ze luid en duidelijk met elkaar communiceren met van die diepe, donkere walvis geluiden. Maar het spectaculairste gebeurde op het einde. Iets wat je altijd hoopt te zien maar wat niet altijd gebeurt... breaching! Zo ongelooflijk mooi als zo'n groot beest helemaal uit het water omhoog komt en er vervolgens weer met een gigantische splash in terug valt. Wat een kracht moet er in z'n staart zitten om dat voor elkaar te krijgen!

Al met al een heerlijke dag. "s Avonds kwam Bert aan met de KLM maar toen lag deze jongen al lang op één oor.

Liefs,
Roland
xx

Hallo allemaal

WAUWIE!!!

Dit typ ik helemaal zelf en direct op de blog! FANTASTISCH!! :-))
Hoe?? Ik ben gaan zoeken in de Apple software site waar ik ook het woordvoorspellings programma van
heb gedownload en daar vond ik dus ook dit programma dat ik nu gebruik. Het komt er op neer
dat ik op mijn computer scherm een toetsenbord zie. Met een druk op 1 en de zelfde knop op mijn computer kan ik het scherm
toetsenbord laten scannen en zodra de juiste letter oplicht druk ik weer op mijn knop en de gekozen letter verschijnt op mijn
scherm.

Ik leg het later nog wel eens uit. vandaag naar Hermanus walvissen kijken. Altijd leuk!! Dus doei voor nu.

Liefs,
Roland
xx

Genoeg om voor te leven !

Goedendag maar weer beste lezers ! Wederom een tijdje geleden, dus weer even in het keyboard klimmen voor het laatste nieuws…

Nogal veelbewogen weken achter de rug, maar met Roland alles naar omstandigheden redelijk wel.. De zorg rolt rustig door, gaat goed, hij voelt zich prettig. Afgelopen zondag een geprek gehad met een mogelijke part timer die veel ervaring heeft in de verzorging, en ons een goede kandidaat lijkt.. A.s. zaterdag een tweede gesprek, en als we er financieel uitkomen dan gaat het gebeuren, ik krijg een vervanger/assistant/hulp !

Voor ons allebei wel prettig, en voor mij een fijn idee dat er iemand mee gaat draaien die de volledige verzorging, indien gewenst, helemaal over kan nemen. Natuurlijk hebben we aan Pamela 5 dagen per week een enorme hulp, maar zij doet de ‘lichte’ verzorging, zeg maar alles waar geen til bewegingen aan te pas komen, en dat doet zij uitstekend. Echter, het ‘zwaardere’ werk, en uiteraard de taken voor 9 uur ochtend en na 5 uur middag, plus de weekenden, komen volledig voor mijn rekening. Dat ik na 4 ½ maand onafgebroken ‘werken’ ook voor die periodes op iemand anders een beroep kan doen in de naaste toekomst is wel noodzaak aan het worden, een heel enkele keer wordt het me teveel, en breekt het gebrek aan ‘tijd voor me zelf’ me wel een beetje op. Begrijp me niet verkeerd, ik doe alles voor Roland nog steeds met liefde en veel plezier, maar, dat moet wel zo blijven, dus, wat een fijn idee, voor ons beiden. Wat dat betreft houden we iedereen op de hoogte.. Wel draait er al iemand extra mee maar die zie ik niet de volledige verzorging overnemen.. Enfin….we gaan het zien.

Wat de noodzaak voor een volledige vervanger benadrukte was vorige week het feit dat mijn vader ineens heel slecht ging, en voor een zware operatie moest worden opgenomen in het ziekenhuis.. Er zat een groot risico aan die operatie vast, dus voor mijn familie en mij emotionele en zeer spannende tijden. Toen realiseerden we ons allebei ineens dat, in geval van nood, ik absoluut niet op een vliegtuig zou kunnen springen om mijn familie persoonlijk bij te kunnen staan. Gelukkig is de operatie inmiddels wel ‘gelukt’ en is mijn vader in stabiele konditie, maar voelt hij zich nog niet goed, dus ligt hij, totdat dit veranderd, in het ziekenhuis. Pa Meijer, snel beter worden en hier duimen we uiteraard veel voor je !

Een paar dagen voordat mijn vader met die komplikaties in het ziekkenhhuis werd opgenomen kregen we nog wat slecht nieuws… Een goede kennis van ons die met succes onlangs uit een afkick (drugs) kliniek was ontslagen (opgenomen nadat hij een poging had gedaan om zich van het leven te beroven), is hier vorige week in geslaagd. Zulk nieuws komt natuurlijk hard aan . Een fysiek gezonde man die zoiets doet, dat brengt bij mij gemengde gevoelens naar boven.. Deels ontzetting en verdriet, en een deel kwaadheid. Helaas voel ik dat zo omdat we hier in huis druk bezig zijn met leven, met quality of life binnen de beperkingen die ALS ons oplegd. Als ik zie hoe Roland vol levenslust zit, terwijl zijn lichaam meer en meer weigert mee te werken en hoe positief hij daar mee omgaat, en je dan hoort dat iemand anders zijn gezonde lichaam ‘weggooit’ dan denk je wel even, jeetje, had je Roland’s ALS niet even over kunnen nemen voordat je dat deed.. Misschien een rare redenering, maar ik ontkwam er even niet aan ! Life ain’t fair !

Maar. Goed nieuws ook. Dankzij inspanningen van diverse mensen in Nederland krijgt Roland binnen kort een ‘minimerc’ vanuit de nederlandse zorg. Een alternatief voor zijn ‘praat apparaat’ zoals ik dat noem, dat hij helaas niet meer zelf kan bedienen. De ‘Minimerc’ is een ander, windows gestuurd, kommunikatie middel dat bediend kan worden middels een joystick of ‘rollerball’ en we hopen vurig dat hij met dit apparaat weer zelf zijn teksten en woorden op een scherm kan krijgen. Wat een bevrijding zal dat voor hem zijn, als hij eindelijk niet meer afhankelijk moet zijn van Pamela of mij om zijn gedachten en opmerkingen, vragen of grappen, te kommuniceren. Ik zie hem al helemaal in zijn makkelijke stoel zitten en berichten maken, als hij eenmaal vertrouwd is met het nieuwe apparaat. Dus, onze verwachtingen zijn hooggespannen, en Rene en Annemarie nemen dit apparaat a.s. Vrijdag mee vanuit Nederland. Diegenen die zich ingespannen hebben om dit zeer kostbare (in meer dan 1 opzicht) kleinood voor Roland beschikbaar te maken, kunnen wij niet genoeg bedanken ! Wij kijken er reikhalzend naar uit !


........................ Zonsondergang vanaf het terras ............


Dus.. zoals gezegd, a.s. Vrijdag komen Rene en Annemarie een weekje op visite, yeah ... !!!!!! En ....Zondag avond is het dan zover dat Bert, ook een van mijn beste vrienden, twee maanden naar Kaapstad komt, een traditie die al 9 jaar bestaat, en hier met zijn aanwezigheid de boel komt opvrolijken… Geweldig dus heel leuk.. Dan hoorden we dat Gini, Roland’s zuster, ingedeeld is op wat extra vluchten naar kaapstad, dus ook die geeft weer een paar keer acte de presence.. Leuk Gien !!! Alexander, een andere vriend van ons die ook ‘vliegt’ zit binnenkort ook op een vlucht ingedeeld hier naar toe (fabulous Alex !!!), en Jan Hylke zit nu zo onderhand op het vliegtuig om met familie in zuid afrika vakantie te komen vieren, en is de laatse week van die vakantie ook hier in Kaapstad, dus aanloop genoeg.. Mirella en Jeroen zijn inmiddels ruim een week geleden aangekomen om hun bedrijf weer te runnen voor de komende 8 maanden, en ook dat is geweldig.. en a.s. Zondag, als het weer mee zit en Roland zich goed voelt, gaan we met hun nieuwe Volvo 90 nog wat… (Waaaaauuuuwww) een trip maken naar de walvissen in Hermanus ! Fabulous jongens, dat wordt geweldig ! Dan heeft een goede vriend van mij (ons) besloten om het vreselijke klimaat in de UK achter zich te laten en een bedrijf in Kaapstad te starten, zodat hij beter voor zijn oude moeder kan zorgen die hier woont, dus ook dat idee is geweldig.. Kampt zelf met behoorlijke gezondheids problemen, maar is ook meer dan positief over de toekomst.. !

U merkt het al, zo staat Roland nog steeds met beide benen volop in het leven, ondanks het feit dat hij in een Rolstoel zit ;-) En begrijpt U ongetwijfeld ook wat nu het verschil is tussen een verpleeghuis in Nederland en de verzorging in Kaapstad.. Hopelijk kunnen we de autoriteiten in Nederland (Ziektekosten verzekering, uitkerings- en pgb instanties) daar ook van overtuigen ! Dat zijn verblijf in Kaapstad zeker niet duurder is (veel goedkoper zelfs, ga maar na) en dat zijn quality of life dermate goed is dat hij van de voornoemde instanties hier mag blijven wat de financiele kant van het verhaal betreft.. Zeker is zijn situatie ernstig te noemen, vergis je niet, maar doen we binnen de beperkingen van zijn ziekte, alles om het leven nog te genieten, ‘normaal’ te doen en deel te blijven van die dingen die het leven zo aangenaam kunnen maken ! De visites, de bezoekjes, de uitstapjes (hoe weinig ook) de aanloop en het klimaat, zijn hondje, ze werken er allemaal aan mee. Onnodig te vermelden dat Roland vaak met een glimlach op zijn gezicht de wereld inkijkt, hoe moeilijk dat volgens mij voor hem af en toe moet zijn, heeft er nog steeds zin in en ziet het zitten ! Wat een les krijg ik van die gozer !!!

Prettige week allemaal, en geniet !!!!

Namens Roland (meneer zelf;-)))

Rick en Zarah, Pam en binnenkort hopen we, Renier !!!!!

Mist in de ochtend ;-)

Tsja, beste lezers, mist in de ochtend, betekend wel dat de zomer echt in de lucht zit.. Eerst harde winden gedurende de nacht afgelopen week, en helder mooi weer overdag zonder wind.. en nu mist in de ochtenden, om later op de dag weer prachtig te worden.. bij jullie 'wintertijd' op de klok, bij ons tijd voor de zomer om door te zetten, en het heeft er alle schijn van dat dit gaat lukken..

Met Roland gelukkig weer wat beter, minder last van zijn maag, en minder oprispingen, dus voedsel geven weer wat omhoog geschroefd.. Dat hij vorige week zo moest hoesten lag niet aan een verkoudheid, maar aan een te grote speekselafscheiding die dan letterlijk het verkeerde keelgat inschoot.. Voeding krijgt hij nu alleen nog maar als hij in zijn rolstoel zit, recht op, en niet in zijn 'makkelijke tv stoel' omdat hij daar toch te veel in onderuit zit, en dan last krijgt.

Geprobeerd om die overvloedige speeksel afscheiding aan te pakken met speciale stickers achter zijn oren, die we daarvoor van de arts in nederland hebben meegekregen, maar.. daar heeft hij 's-nachts zo'n ontzettende droge mond van, dat zijn tong aan zijn verhemelte begint te kleven, en zijn lippen aan zijn tanden, dus zeer regelmatig moet hij dan wat water toegediend krijgen gedurende de nacht en slaapt hij slecht... en moest ik vaker dan normaal mijn bed uit om het hem wat aangenamer te maken. Dus toch weer even met die stickers opgehouden, en hij slaapt gelijk weer beter..

Afgelopen weekend was IK het voor de verandering eens die in de 'lappenmand' lag, nu was mijn maag erg van streek en liep ik hoestend en proestend door het huis, en met 26 graden buiten de zondag doorgebracht liggend op de bank met een deken over me heen.... Voel me nu weer wat beter dus genoeg over mij ;-)

Straks de fysio, altijd een prettige sessie die hij met haar heeft, hij is dan gelijk een stuk soepeler, en dat doen we twee maal per week. Ik merk wel dat hij tussen de sessies door wat stijver is in de ledematen, die lijkt het, meer en meer naar elkaar toetrekken, en moeilijker 'uit elkaar te halen' zijn.. We proberen dat wat te veraangenamen door een opgerolde handdoek onder zijn arm te doen, en dan zit hij comfortabeler.. Ook gebruikt hij meer en meer zijn brace, die zijn hoofd ondersteund en zijn nek ontlast.. Ik merk dat het meer en meer inspannend word voor hem, om, als hij in zijn rolstoel zit, zijn hoofd echt omhoog te houden. Als hij dan om zijn brace vraagt, en ik doe hem om, heb ik het idee dat ik een martelwerktuig om zijn nek vast zit te maken, kwestie van wennen denk ik, want de glimlach om zijn gezicht als hij eenmaal goed zit, spreekt boekdelen. Tis dus een opluchting voor hem .. en was voor mij even wennen om daar tegenaan te kijken. De kwartslag staand draaien vanuit bed in rolstoel, en rolstoel toilet vice versa gaat ook moeizamer, en ik begin te merken dat de kracht die bij hem verdwijnd echt uit mijn armen moet komen. Daar is dan de trainer op de gym weer goed voor, die me de oefeningen laat doen die Roland ten goede komen. Zo kunnen we het hopelijk voorlopig nog zonder een 'hijslift' e.d. doen, en hopen maar dat dat voorlopig zo blijft !

Maar.. ondanks voorgaande heeft Roland het nog steeds naar zijn zin.. en krijg ik af en toe een glimlach op me afgevuurd die voorgaande dan weer snel doen vergeten .........

Prettige week allemaal en later meer..

Rick en Roland

Zijn we weer effe !

Goeje middag allemaal.. zo op de vrijdag, vlak voor het weekend.. Winderig in die Kaap, maar een strak zonnetje en heel helder buiten, prachtig.. Weekend wordt mooi met 26 graden gemiddeld, dus das erg lekker..

Helaas met Roland even ietsje minder.. paar avonden geleden verschrikkelijke hoest aanval die bijna anderhalf uur duurde, oprispingen en voeding bleef niet zitten waar die zat.. Dus dat was op zijn zachts gezegd niet prettig, en je staat daar als verzorger dan wel haast machteloos bij. Behalve dan wat kloppen op de rug en borst, rechtop zetten, en een doekje in de aanslag, kan je niet veel doen dan hopen dat het zo snel mogelijk overgaat..

Last van zijn maag, dus voeding in kleinere hoeveelheden vaker per dag gaan toedienen.. Kijken of dat gaat lukken, want gisteren was zijn maag nog niet helemaal op orde, en slechts 25% van de voorgeschreven voeding kunnen geven, hopen dat dit vandaag wat meer wordt..

Ook al een paar avonden vroeger dan normaal naar bed, daar merk ik aan dat hij zich niet lekker voelt, en vandaag vroeg een dutje doen is vaak niet echt een goed teken.. Kamille thee gehaald en kijken of dat later wat effect sorteerd, want blijven voeden en wat eten is wel heel belangrijk.. Hij ziet er ook moe uit, en wie weet helpt het mooie weer dat we krijgen en hebben mee aan een algeheel beter gevoel van welzijn.. laten we maar duimen he !

Binnenkort komen Rene en Annemarie voor 2 weken deze kant op, verheugen we ons op, en Gini net geweest, dus aanloop genoeg, altijd gezellig.. Rene en Annemarie nemen dan de nieuwe windows gestuurde lightwriter mee (praat apparaat) die bediend kan worden met een joystick.. we hopen allebei natuurlijk vurig dat die makkelijk te bedienen is, zodat Roland dan ontspannen gezeten op zijn stoel weer zelf wat verhaaltjes kan toevertrouwen aan dat apparaat, die ik dan weer overzet naar de blog pagina.. dat zou heel leuk zijn, kan hij weer onafhankelijk van mij wat zinnen in elkaar draaien, en het geeft hem weer wat te doen.. Altijd maar online de kranten lezen omdat je met 1 vinger nog kunt scrollen is natuurlijk ook niet alles..

DVDtjes worden nog met enige regelmaat gehaald, en met plezier bekeken op de tv.. altijd leuk en een welkom verzetje, en anders zapped Roland lekker de avond door, hij kan nog wel de decoder met pijltje omhoog en naar beneden van kanaal laten verspringen, dus meerdere programma's per avond passeren de revu.

Hopen maar dat die maag snel ophoudt met rommelen, dan kunnen we weer over tot de 'orde van de dag''... en voor u beste lezer, prettig weekend en tot blogs !!!

Overigens zijn er gelukkig nog genoeg dingen die je laten lachen.. Bekijk deze link en zie hoe een ANC member of parliament een wel hele zware topic behandeld, live on tv.. Members of Parliament worden in de volksmond ook wel Fat Cats genoemd, omdat ze eerst hun eigen zakken vullen, dan hun eigen maag, en dan misschien nog eens aan het 'volk' denken.. hierbij, and enjoy !!!

http://www.youtube.com:80/watch?v=cH0wgOQ9DSA&feature=related

Rick
xx

"Where to go from here .." (roland schrijft)

Bovenstaande is een veel gehoorde vraag de laatste tijd. Zuid afrika heeft sinds kort een nieuwe president. Door een interne machtsstrijd werd de huidige president Thabo Mbeki gedwongen af te treden. Een scheuring van het ANC lijkt aanstaande.

De vraag geldt ook voor de wereldwijde krediet crisis. Spaargelden tot 100.000 euro zijn gegarandeerd dus ik zit wel goed ;-)

Where to go from here. Wat mij zelf /ons betreft is het antwoord op deze vraag simpel : op naar de zomer ! Het is de laatste tijd heerlijk weer en dat is te zien aan de tuin. Er staat ineens van alles in bloei. Zoals o.a. jasmijn, kamperfoelie, yesterday, today and tomorrow (Lilian) en de olijf boompjes in de pottten op het terras. Het terras dat er sinds deze week een stuk mooier uitziet. We zijn dinsdag naar een tuincentrum geweest en hebben daar heel wat gekocht ter afwerking van het terras. Het resultaat zien jullie op onderstaande foto.




mooi geworden he ? Zowel van binnen als van buiten een genot om naar te kijken. Mooi werk Rick ! Ook zwemt er een nieuwe aanwinst in de vijver, een klein visje met een rode stip op zijn kop, zoooo schattig ! Ik kon het niet laten…





Zijn naam is …… roodkapje ;-))))

Roodkapje gaat voorlopig nergens heene en ik ook niet. Ik heb het nog steeds veel te veel naar mijn zin. Dus nee, euthanasie is nog niet aan de orde, dit mede dank zij Rick die zichzelf laatst “de nurse from hell” noemde. Waarop ik meteen zei, maak daar maar de ‘curse from hell’ van ! En zo houden we de humor er in ;-)

Op dit moment van schrijven hangt mijn zus in de lucht. Morgen is ze hier met een laatste koffer met mijn zomer kleding. Perfect timing dus. Die zelfde timing zegt dat het nu bedtijd is. Dus hier laat ik het bij voor deze keer.

Liefs,

Roland
xxxxx

Effe weg ;-))

Hallo beste lezers.. jaja, vandaag was het eindelijk dan eens zo ver.. mooi weer in kombinatie met Roland voelt zich goed, dus inpakken en wegwezen, een tripje in de auto.. waarheen wist ik in het begin niet, Roland mocht links rechts zeggen.. Rit ging via camps bay richting Hout Bay.. ahhhh, dacht ik nog, die wil even lekker aan het strand staan, en ja hoor, eenmaal in Hout Bay aangkomen werd de auto naar het strand gedirigeerd.. Het strand daar is het enige stukje strand in de omgeving waar je bijna op het zand kunt parkeren... Dus.. eenmaal aangekomen lekker de kap naar beneden, en genieten van de zonnestralen.. Zarah was mee, dus die moest even wandelen, ging gelijk uitgebreid zitten ook natuurlijk.. Gelukkig mijn plasic shit bags bij me, dus ook weer netjes opgeruimd, zoals het hoort ;-)

Roland bleef liever in de auto zitten, dus hierbij een fotootje van hem in de auto, als bewijs dat we er vandaag echt uit waren.. Let vooral op hoe druk het op het strand was, je kunt zien dat ook hier, zodra de zon maar even schijnt, mensen in groten getale er op uit trekken ;-)))




Dus, heerlijk daggie, op de achtergrond ziet u een weg omhoog gaan, daar ook nog even naar toe gereden om van het uitzicht te genieten, en toen weer terug, richting Kaapstad.. al met al er ruim twee uurtjes op uit geweest, en ik verstond zelfs wat Roland af en toe tegen me zei.. HEERLIJK !!!!

Zonnig en droog, eindelijk

Weekend ;-)



Goedenmorgen allemaal vanuit Kaapstad.. tis Rick weer die hier ‘spreekt’….. Bezoekjes zijn weer allemaal naar huis, Dick is weer naar Jasper in Rotterdam, en Jan Hylke is ook weer teruggevlogen naar het nederlandse… Jammer voor Dick, hij was een paar weken ‘te vroeg’ want het weer heeft tijdens zijn verblijf niet echt mee gewerkt, pas nu lijkt het er op dat we een heel weekend mooi weer krijgen. Maandag zelfs ver boven de 20 graden, en vandaag voor het eerst in tijden wakker geworden met een stralend zonnetje en strakblauwe lucht ! Evengoed waren de boys, ondanks de regen buiten, hier het zonnetje in huis, en we hebben allebei weer genoten van hun regelmatige aanwezigheid, bedankt boys ! Daar kunnen we weer even op verder.

Vorige week zaterdag vierden onze vrienden Rene en Annemarie hun zilveren bruiloft.. Die avond zaten wij hier in kaapstad wel er bij en niet er bij, en had Rick het er af en toe wel moeilijk mee. Het is een geweldig feest geworden, en hier nam Rick er een borrel op, misschien wel twee (!) We gaan jullie over een paar weken weer zien, en doen het dan dunnetjes over als het even kan ! Wel alle foto's en film meenemen he !!!

Vorige week zondag was het ook even mooi weer, en de stoute schoenen aangetrokken voor en tripje naar de boulevard.. Dit keer in de rolstoel de heuvel hier af, hetgeen niet echt een goed idee bleek te zijn…. Door het gehobbel en de helling gleed Roland met enige regelmaat onderuit op zijn stoel, en moest dan ook weer omhoog gehesen worden, voorwaar voor alle partijen geen sinecure.. en vermoeiend. Beneden aan de boulevard ging het allemaal goed, maar heuvel op bleek de vermoeidheid wel toe te slaan, en zat Roland op zijn zachts gezegd niet echt comfortabel meer in zijn stoel.. De stoellift hier bij de trap voor de deur was ook geen pretje dit keer, dus dat doen we niet meer zo.. Volgende keer met de auto naar beneden, daar horizontaal rondrijden, en weer met de auto naar boven, veel beter !

Kijken wat we dit weekend met het mooie weer gaan ‘doen’.. en of de energie daar is om een uitje te organiseren, misschien even met de auto er op uit, kapje open en wat wind door je haren ?.. kijken maar hoe meneer Jolink zich voelt…. En anders hier op het terras wat zon op je lijf, das natuurlijk ook geen straf.

Verder zo zijn gangetje, zal niet al te veel op de details ingaan, makkelijker wordt het niet maar dat weten we allemaal inmiddels wel.. Nog niet iemand gevonden om de taken mee te delen, moeilijker dan we dachten, maar gewoon doorgaan met zoeken, en inmiddels weet onze vrienden kring wel dat we iemand ‘erbij’ zoeken, dus kijken of daar wat uitkomt.. Zo niet, dan misschien adverteren volgende week.. we zien wel… Wie weet later deze week een paar zinnetjes van Roland, kijken of we daar zin en fut voor hebben, we nemen alles maar zoals het komt, en proberen er hier nog steeds het beste van te maken..

Groetjes allemaal en een prettige week !!

R and R….

Roland speaking ;-)

LIEVE ALLEMAAL. DAAR GAAN WE DAN . EEN BERICHT VAN MIJZELF, ROLAND.

MET DE LETTERKAART OP TAFEL. RICK WIJST AAN EN IK KNIK. TIS EVEN WENNEN . MAAR HET WERKT WEL.

IK MERK METEEN AL DAT HET ERGENS GOED VOOR IS. IK MOET ACTIEF NADENKEN.

NIETS BIJZONDERS HOOR IK U DENKEN, MAAR EERLIJK GEZEGD STAAT MIJN VERSTAND DE LAATSTE TIJD ZO NIET OP, DAN WEL DICHTBIJ, NUL.

NOU JA DAT VALT WEL MEE, EIGENLIJK BEN IK ZO SCHERP ALS WAT. VRAAG MAAR AAN RICK. ;-)

HET IS EERDER DAT IK NOG MAAR WEINIG UITDRUKKING AAN MIJN GEDACHTEN GEEF NU PRATEN EN OOK SCHRIJVEN, TYPEN NIET MEER GAAN. DUS VANAF NU WEER NADENKEN GEBLAZEN. DE AFGELOPEN TIJD HEEFT RICK JULLIE OP DE HOOGTE GEHOUDEN VAN MIJN WEL EN WEE. HET GAAT ZOALS HET GAAT. DE ENE KEER MAKKELIJK, DE ANDERE KEER MOEILIJK. MAAR DAAROVER DE VOLGENDE KEER MEER.

GROETEN,

ROLAND

LENTE !!!!!

Hallo beste lezers !! Wederom enige tijd geleden dat er geblogged werd (das geen werkwoord, maar wordt het binnenkort, zeker weten ;-) dus even een korte update uit het Kaapse..

Niet heel veel byzonders te melden, behalve dan dat we nu in 2008 echt wel de natste winter sinds mijn aankomst in Kaapstad (11 jaar geleden) hebben meegemaakt, en helaas is het einde nog niet in zicht. Kaapstad krijgt zijn water via de dammen die in en om de stad heen liggen, en vooral bij droogte zijn de 'waterstanden' in percentages regelmatig onderwerp van gesprek, en worden ook altijd vermeld in de krant, op de weer pagina.. Na deze winter staan de dammen gemiddeld 105% vol, wat inderdaad betekent dat ze allemaal over hun capaciteit heen zijn, en we ons over watertekorten voorlopig niet al te druk hoeven te maken..

Die extra neerslag hebben we ook echt kunnen merken, en uitten zich in enorme plensbuien die hier op het dak goed te horen waren, aangezien dit huis een golfplaten dak heeft. Dus van gezellig 'tikken op het zolderraam' was vaak geen sprake, het leek er vaker op dat er een aantal mensen met mitrailleurs op het dak zaten plezier te maken, zo enorm hevig waren de buien af en toe.

Dit weekend even respijt van de nattigheid, en hebben we volop zon, en strakblauwe luchten, morgen ook, lekker licht in huis en wat buitenwerk doen zoals zwembad onderhanden nemen en de koi vijver schoonmaken, dat doe je niet echt als het stormt en regent..

Met Roland gaat het naar omstandigheden redelijk wel, gestage lichte achteruitgang, wat geheel volgens het 'ziektebeeld' is, maar vooralsnog niets om je echt zorgen om te maken. Bediening van de 'light writer' (het praat apparaat`) wordt wat problematischer, iets wat we makkelijk oplossen.. Gewoon de rijen van de toetsen aanwijzen, dan glijden met wijsvinger over de letters, knikje betekent indrukken, en zo vormen we woorden en zinnen, en kunnen we elkaar begrijpen als ik van de spraak echt niets kan bakken, en dat gebeurd wel eens, helaas. Soms kan ik hele zinnen verstaan, en soms lukt het me tot ons beider frustratie echt niet ! Heel vervelend kan dat zijn..

Verzorging wordt behoorlijk intens en af en toe letterlijk, zwaar. We zijn het allebei dan ook eens over het feit dat er iemand moet worden opgeleid die ook de zwaardere taken af en toe van me over kan nemen. Pamela is een enorme hulp in het geheel hier, maar kan en doet het lichtere werk zoals voeding geven, vertroeteling, cremetje hier of daar, krabbeltje hier of daar en sapje maken theetje drinken. De algemeen voorkomende lichtere taken dus, en dat doet ze uitstekend, 5 dagen per week. De rest wordt door mij gedaan, er is niemand die dat over kan nemen, omdat de zorg heel specifiek is, hetgeen inhoudt dat het voor mij onmogelijk is om eens een stapje terug te doen, afstand te nemen of zomaar eens een vrije dag (of nacht) te creeren.

Dit komt de zorg niet geheel ten goede, een uitgerust mens presteerd in iedere situatie nu eenmaal beter, en om Roland de optimale verzorging te kunnen blijven bieden die hij nodig heeft, en verdiend, gaan we op zoek naar iemand die in de coulissen op stand by eens in kan springen. Alleen al het feit dat er iemand op de achtergrond op afroep beschikbaar is die ook de kennis heeft om Roland de alles omvattende verzorging te geven zou al een heerlijk idee zijn. Dus daar zijn we mee bezig, en gaan we mee aan de slag.

Vorige week hadden we ineens een paar warme(re) dagen, vrijdag 23 graden, en zaterdag zelfs 33 ! Op naar Rolands favoriete winkelcentrum, Cavendish Square.. Pam werkte die zaterdag ook, dus ging gezellig mee. Even er tussen uit. Ontbijtje buitenshuis, lekker wat ronddwalen door dat enorme centrum, en wat leuke dingetjes gekocht. Na een uurtje, met al die mensen en drukte om hem heen, vond Rol het wel weer genoeg en weer richting huis,, maar toch er even uitgeweest, even weer midden in het leven, oh zo belangrijk !

De rest van de afgelopen week was het zeer wisselvallig weer, en gisteren en vandaag zijn de temperaturen weer boven de 20. Gaat niet al te lang duren helaas, maar lente zit in de lucht. De planten in de tuin lopen weer vrolijk uit, en de wijnrank ( 80 jaar oud, jawel) waar het zwembad omheen is gebouwd, is weer groen. Je kunt zelfs al zien waar later de druiventrossen komen te hangen, en hij zit weer aardig vol. De yesterday, today and tomorrow staat vol knoppen, de Lady Di klimop vliegt de lucht in, en de jasmijn heeft het ook prima naar zijn zin.. Na de regens van de afgelopen winter moeten de 'bloemen' op het westcoast national park' adembenemend zijn, en gaan we proberen daar naar toe te gaan als de pracht maximaal is, die bloei duurt slechts een paar weken, dus moeten we goed in de gaten houden, middels het nieuws en hun website, kijk maar waar ik het over heb ;-) ...

http://www.happyholiday.co.za/flower.html en dat op anderhalf uur rijden afstand.

Heerlijke week achter de rug qua visite overigens.. Dat begon met de aankomst van Dick uit Rotterdam, die hier twee weken vakantie viert en af en toe binnenwipt, ook een keertje overheerlijk gekookt heeft, we hebben heerlijk zitten smullen van zijn Vis a la Dick ! Helaas dit keer zonder Jasper, die moet studeren .... Bezoekje van Gooitzen, altijd gezellig, en het bezoek van Jan Hylke, altijd een verademing om hem om je heen te hebben, en hij brengt altijd wat lekkers mee ook nog ;-) Ook hij heeft een keertje de honneurs waargenomen in de keuken en een heerlijke garnalen schotel tevoorschijn getoverd uit de oven, plus dat we gezellig gelunched hebben op Camps Bay! Bezoek van Wayne en Gary, het was en is erg gezellig ! De avonden vullen we meestal met tv kijken of een dvdtje huren, en film kijken....

Ach, en zo gaat het leven zijn gangetje, ups en downs, en gelukkig blijft de humor in huyze weltevree nog steeds een belangrijke rol spelen, ongeloofelijk misschien, maar wel waar.. AF en toe vliegt er weer een rake humoristische opmerking van Roland over de tafel, en dat draagt allemaal bij tot een 'algemeen gevoel van welbehagen' ;-))

Voor de meeste lezers van de blog is de herfst weer aangebroken, en de zomer weer voorbij, hopelijk hebben jullie er af en toe wat van kunnen genieten ! Hier hebben we het heerlijke vooruizicht dat de zomer er weer zit aan te komen, en kijken we daar naar uit !

Hier een stukje van Roland zelf, via de lightwriter en zeker belangrijk.. "Men vraagt vaak of ik mijn mails wel lees, omdat ik niet antwoord. Helaas KAN ik zelf niet antwoorden omdat ik de komputer niet kan bedienen, maar alle mails die binnenkomen worden door mij met veel plezier gelezen !!!" Later vandaag gaan we een stuk schrijven met behulp van de lightwriter, Rick letters aanwijzen, zinnen maken en publiceren, dus dat gaat er aan komen !

Iedereen een heel prettige week verder, en aan diegenen die af en toe een steuntje in de rug geven middels een reaktie of email, hartelijk dank, het helpt echt ! Groetjes maar weer van Rick, Roland en Zarah uit die Kaap. !!!!

xxxx

DOORGAAN...

Zo beste lezers en lezeressen.. alweer bijna 2 weken geleden dus tijd voor een update..

Hier in Kaapstad ‘genieten’ we van het staartje van de winter,.. en het gezegde ‘maart roert zijn staart’ in Nederland, is hier in de kaap ook van toepassing, allen is onze ‘maart’ zes maanden verschillend, dus, augustus roert zijn staart !

Stormwaarschuwing voor de kaap afgelopen weekeinde, met zondag als hoogtepunt, voorspellingen zijn allemaal uitgekomen, ongekende regen en hagelbuien, keiharde storm en enorme golven op de oceaan. De temperaturen hier waren ook erg laag, 10 graden slechts afgelopen zondag, maar toen het hoogwater was ging Rick (samen met Gini, die was hier gezellig op visite) toch even van het natuurgeweld genieten beneden aan de boulevard. Prachtig was het, en sensationeel ook.. Aangezien het niet raadzaam was om Roland mee te nemen, nam ik zijn camera mee, zodat hij, eenmaal thuis, op de computer toch mee kon kijken naar het natuurgeweld.



Hierbij een filmpje van Three Anchor Bay, normaal een prachtig strandje, vanwaar mensen vertrekken met hun kano of speedboat voor een uitje op zee, dit weekend een razende oceaan die probeerde een stuk uit de boulevard te slaan, golven die zo hoog werden opgezwiept dat de weg erachter moest worden afgesloten voor verkeer, evenals het benzine station.. Na het filmpje een foto van Sea Point Pool, gelegen direct aan de zee, waar je dit weekend ook niet echt een duik kon nemen.. maar mooi was het wel.





Helaas heeft de fysieke toestand van Roland weer en stapje achteruit moeten doen. Soms, als we met het ochtend ritueel bezig zijn, gaat het beter of slechter dan de dag er voor, om de volgende dag weer ‘normaal’ te zijn, zo kennen we afwisselend wat ups en downs… We merkten een tiental dagen geleden ineens dat de kracht in Roland's rechterbeen en –arm minder was dan we gewend zijn, natuurlijk hopend dat dit een moment opname zou zijn.. Helaas moeten we nu wel toegeven dat dit niet het geval is, en het stapje terug permanent blijkt te zijn.. Het is goed merkbaar als hij uit zijn rolstoel omhoog moet worden geholpen om bijvoorbeeld naar het toilet te gaan, uit en in bed te ‘stappen’ enzovoorts... Zoiets komt dan wederom als een klap aan, en is weer iets wat je allebei een plekje in de dagelijkse gang van zaken moet geven, en dat is best moeilijk. Weer wordt je met je neus op het feit gedrukt dat hij toch echt wel ALS heeft, en dat het met deze ziekte altijd maar achteruit blijft gaan, wat je ook doet of wilt .... Dat we daar niet echt vrolijk van worden is een understatenemt.

Toen ik afgelopen donderdag terug kwam van mijn broodnodige training op de gym, zat hij in zijn rolstoel bij de schuifpui naar buiten te staren, ‘in het niets’ leek het, en kreeg ik een flinke brok in mijn keel. Toen ik zei, ‘het gaat niet echt lekkerder he’ kregen we het allebei te kwaad, en ging de kurk even van de emoties af. Zo’n ontlading is af en toe nodig, het is alleen wel heel vervelend dat je er dan niet uitgebreid over kan praten, omdat dat haast niet mogelijk is.. Toen ik zei’ wat moeten we hier nu mee’ .. typtje hij op zijn ‘lightwriter’ “gewoon doorgaan waar we mee bezig zijn, als is dat steeds minder”... en dat, beste lezer, doen we dan ook.. Het verbaasd me steeds weer hoe een mens zich kan aanpassen aan weer een veranderde toestand, en hoe je dat dan weer inpast in het dagelijks leven.. Dus, helaas is het even niet anders, we moeten het weer een plekje geven en weer overgaan tot ‘de orde van de dag’.

Binnenkort is het hier officieel lente, gaat de zon weer schijnen en de temperaturen weer omhoog, zodat we weer buiten kunnen zitten.. De planten in de tuin lopen uit, het dak is waterdicht, we kunnen nog steeds af en toe lachen, kortom, we blijven positief, en genieten van wat nu is, en zoals Roland schreef, we blijven gewoon doorgaan..

Liefs vanuit die kaap..

Rick, Roland en Zarah ;-)

Toch nog Kirstenbosch ;-)

Zo lieve allemaal.. gisteren was het prrrachtig weer, 24 graden, dus het einde van onze winter is echt in zicht, en het voorjaar dient zich aan.. het woord Kirstenbosch botannical gardens viel heeeel even, maar Rollie voelde zich toch niet echt helemaal lekker, dus niet gegaan.. Vandaag was het wederom typisch einde winter weer, 23 graden dus een stuk frisser, maar toch, lekker zonnetje en gym gecancelled, Roland lekker gedouched, en we zouden weer Kirstenbosch gaan proberen..

Dat heeft het tot op heden moeten afleggen tegen de Olympics en af en toe een dippie. Maar, voel ik me nou wel of niet goed moet Roland gedacht hebben, want toen ik aanstalten wilde gaan maken om de operatie op de rit te zetten, ging hij toch nog effe dutje doen. Awel denk ik, dat wordt niets, Pam was in het huis hiernaast aan het poetsen, dus denk ik, ga ik even op de bank een oogje toe doen. Ook wel eens lekker.... om een half uurjte later jahahaaahahaaa uit Rolands slaapkamer te horen. Dus, effe kijken wat er aan de hand is.. Wil der uit, toch maar weg ! Dus, Pam hem eerst nog voeding gegeven en ik begonnen met het inpakken van de auto. Kussentjes er in, jassen opzoeken en er in (je weet maar nooit hoe het weer aan de andere kant van de berg is), praatapparaat opsnorren, foto toestel, petjes, zonnebrillen, zaartje, lijntje van de hond en toen dat er allemaal in lag was Pam klaar met voeding. Rollie in de stoeltjes lift, rolstoel uit elkaar halen, accu's in de auto (van de rolstoel dan he) stoel opvouwen en van de trap af schleppen, alles in de achterbak, Roland de trap af, de auto in, en intussen was ik klaar voor een lekkere douche, pffft, het gaat niet vanzelf en het leven van een verpleegster gaat niet altijd over rozen.. Maar, niet z**ken en starten die hap, en op naar de tuinen.. Vroeger werden daar honden toegelaten (aangelijnd natuurlijk) en dat was nu niet meer zo, dus we hadden een hondje bij ons dat in de auto achter moest blijven, geen leuk idee.. Enfin, wij toch maar de paden op de lanen in. Heel mooi weer, lekker warm, en tijd voor een foto,, druk op het knopje, niets, aan uit proberen, niets.. had ik met mijn ontzettend duffe kop gisteren avond de batterij in de oplader gedaan (goede voorbereiding is het halve werk, nietwaar ?) en vergeten die batterij er weer in TERUG te doen, dan werkt zo'n ding niet, gek he ? !!! Ga ik over klagen bij de fabrikant natuurlijk, kan je op wachten !

Maar.. denk ik tien minuten later, ik heb toch een telefoontje bij me dat beter foto's maakt dan gesprekken voert ? Dus... hierbij het eerste fotootje van Roland, hij gaat helemaal voorop de berg op, je kunt merken dat hij op accu's gaat en ik op bijna lege batterijen, maar dat is inherent aan mijn leeftijd zal ik maar zeggen. Speed op 'fast' en ik kom 'last' dus hierbij een foto van Roland's achterkant, met op DIE achtergrond weer Castle Rock, als je goed kijkt weet je waarom die rots zo heet.





Ik zie een ster, hij rijdt heel ver, ik voelde me net Maggie McNeil, op gebroken hakken dan wel te verstaan ! Maar toch, een leuk fotootje denk ik. Enfin, helaas, die paden zijn prachtig aan gelegen (!) met van die eeeenige keitjes die zo fijn in elkaar passen, leuk om op te lopen, stukken minder om full speed op te rijden in een elektrische rolstoel op massieve bandjes, die arme Roland zag de omgeving volgens mij niet echt scherp, zo trilde het hele geval. Resultaat, Rollie zakte steeds fijn onderuit in zijn stoel, dus als er mensen aankwamen, hees ik hem snel overeind. Kan niet hebben dat ze denken dat ik geen goeje zuster ben natuurlijk en mijn protege verwaarloos, toch ?.. Enfin, 'protea garden' stond er op een bordje, en wij dat pad ingeslagen, we gingen per slot voor de KINK, sorry KINGGGGG protea, en die moesten en zouden we zien !! Staat er op een gegeven moment langs het pad een leuk bordje, bloeiende KING protea links af, steil tegen een heuvel aan, over het GRAS ! Jaja, helaas is die rolstoel geen SUV (Sports Utility Vehicle, of PC Hooft tractor de sufferd liep er achteraaan zak maar zegguh) noch een four wheel drive, dus Rollie had een zetje nodig, ik mijn hoge hakken uitgetrokken en DUWEN die berg op, want zijn wielen sloegen door, grassprieten onder mijn oksels ! Maar.. voor een geslaagd middagje uit doe je wat, dus mijn laatste adem ging in die heuvel zitten, en we bereikten nogal slippend (zijwaarts wel te verstaan, heel spannend) die King protea, en als bewijs, moest ik weer een mobiel fotootje maken, hierbij !



QUEEN KIJKT NAAR KING !!!! ;-))

En daarna even van het uitzicht genieten, wat zijn we hier makkelijk gekomen he !!!!



Wat u natuurlijk NIET ziet geachte lezer is dat zuster Clivia deze foto neemt terwijl ze helemaal amechtig met haar rokken omhoog en haar kapje scheef over haar Ruud Lubbers wenkbrauwen getrokken languit ligt bij te komen in het gras met een frisse peuk in zijn gezicht ;-))) Deze foto straalt echt VREDE uit, niet dan ?.... Wel een mooi uitzicht dus de rit naarboven met mij als extra aandrijving was het allemaal wel waard ! Naar beneden was niet echt eenvoudiger, laat ik u daar de details van besparen.. maar, mijn pumps liggen daar in de prullen bak, of is het prullE bak, weet ik niet.. WEL kwamen we nog langs een struik die naar mij was vernoemd, dus wederom een foto, lees eerst het latijn, en dan het Zuid Afrikaans, ik voelde me EEN met die struik !!!



En zo gingen we weer rustig aan richting auto, roland trillend van de keitjes, en ik trillend van de inspanning, heerlijk zo'n bezoekje aan die tuinen, wij zijn echt zonnige zussen, dol op de natuur (tekst copyright Jasperina de Jong)


MAAAR, Zarah had natuurlijk nog niet gewandeld, die lag te knorren in de auto, dus op de terugweg nog even langs de boulevard hier, stoeltje weer uit de auto, in elkaar zetten enzovoorts, weer die accu's aansluiten en als toegift nog een stukje wandelen en naar de horizon staren, en van de zon genieten.. Nu, terwijl ik dit zit te schrijven ligt er een overheerljk kippetje van de woollies in de oven te sputteren, en jawel Lilian, zitten we naar de herhaling van de Dressage te kijken in Hong Kong, en over tien minuten moet Ankie van Grunsven over het scherm changeren, en wint ze een gouden medaille, geweldige prestatie, we zagen net haar grootste rivale en 5x olympisch goud winnares een uitglijder maken ;-) Tsja, life can be a bitch.

Dus, lieve lezers, ik draai er een einde aan, het was al met al een heerlijk daggie, we eten wat laat (tis inmiddels half negen avond) en de temperaturen zijn weer behoorlijk gezakt naar de 16 graden, daaraan kan je wel merken dat het nog niet echt zomert hier..

Veel liefs allemaal van Clivia, Roland en Zarah !!!!!!

xxxxxxxxx

HAPPY BIRTHDAY RICK

Lieve allemaal,

Vandaag een stukje van eigen hand. Nou ja, heel kort maar hoor want het kost enorm veel inspanning.
Dus gewoon maar kort en krachtig, Rick van harte gefeliciteerd met je verjaardag en wat mij betreft verdien je een gouden medaille voor wat je voor me doet.

Roland
xx

Koooningklijke knikjes ;-)

Tijdje geleden alweer zie ik, dus tijd voor een blogje. Gewoon een beetje lui geweest met het bijhouden van de berichten, en dat nu proberen een beetje goed te maken..

Hier in de Kaap gaattie, de omstandigheden in acht genomen, eigenlijk wel goed. Roland is hier nu al weer een week of zes, en ik denk niet dat zijn toestand echt verslechterd is in deze periode.... Heeft volgens mij alles te maken met de omstandigheden, die hier gelukkig wel optimaal zijn voor hem. Plus als je je zelf ergens lekker voelt, heeft dat ook zijn weerslag op je 'gezondheid' denk ik dan maar.

Niet al te veel ondernomen in de afgelopen week, en hopelijk deze week wel wat buitenshuis gaan doen. Het weer is prima, als je in acht neemt dat het hier winter is, mogen wij zeker niet klagen.. Veel zon, wel frisjes (tussen de 16 en 20 graden) met vandaag weer temperaturen tot 22 graden en morgen ook, heerlijk de kaapse winters ! We waren van plan, toen we gisteren de weersvoorspelling hoorden, om eens naar Kirstenbosch te gaan.. dat zijn de Botannical Gardens hier vlakbij, werkelijk prachtig zijn die !






Je kunt er heerlijk wandelen, en in ons geval, ook rollen.. prima 'wandelpaden' toegangkelijk voor rolstoelen en je kunt zonder problemen overal komen. Beetje heuvel op heuvel af, maar, Rolands electro motoren en accu's waren er helemaal klaar voor, en zouden die klus gemakkelijk moeten kunnen klaren vandaag.. Helaas voelt Roland zich vandaag niet helemaal joppie toppie, dus die onderneming naar morgen verplaatst, kijken we weer of het dan wat beter gaat.. Ups en downs in hoe hij zich voelt, maar dat hoort er allemaal bij, en wij passen ons snel aan de omstandigheden aan, nietwaar ? )






Net even opgezocht wat er zoal in bloei moet staan, en hierboven foto van de inheemse KING protea, onderdeel van de protease familie, en dat is nou net een van Rolands' favouriete bloemen, dus dat komt mooi uit, hopelijk kunnen we dat morgen doen ! Wilt u zelf mee wandelen ? Doe dan de virtuele toer op

discoverthecape.com/kirstenbosch.html

en wandel de 528 ha met ons mee ! Ongeloofelijk dat zoiets zich op net 15 minuten rijden hier vandaan bevindt, maar dat is toch al iets byzonders van Kaapstad, je rijdt ongeacht waarvandaan in de stad 5 minuten en je zit midden in de natuur ...

Maar niet getreurd vandaag, de Olympische Spelen zijn groot onderdeel van onze dag indeling hier, en Roland zit de grootste tijd van de dag voor de buis, te kijken naar de sport prestaties die over het scherm vliegen, zwemmen, rennen, fietsen, schermen, en wat al niet meer.. te veel om op te noemen.. Van de opening hebben we vrijdag middag gigantisch genoten, in HDTV nogal, want speciaal met de spelen in het vooruitzicht, een High Definition decoder neergezet zodat we van de proefuitzeningen in high def kunnen genieten, en wat een verschil.. Je zou bijna bij de heren zwemwedstrijden mee in het zwembad springen, zo uitnodigend ziet het er allemaal uit, NET 3 D.. Kunnen we goed zien of hun haar niet in de war is gekomen van het water ;-))

Soms zit ik zelf terloops zo naar Roland te kijken als hij die sport prestaties allemaal volgt daar in Peking, als sportfanaat de olympics beleven vanuit een rolstoel, probeer ik me wel eens voor te stellen hoe dat moet zijn. Denk niet dat ik zelfs maar in de buurt kan komen van zo'n beleving, en hartverscheurend vindt ik het af en toe wel......

En dan door naar de titel van deze blog, de koningklijke knikjes ben ik ze gaan noemen.. Omdat praten nagenoeg niet meer mogelijk is, en het meeste via het praat apparaat gaat, en er vaak maar helemaal niets wordt gezegd omdat het 'zo'n gedoe is af en toe' ben ik nog meer aan de body language van Roland gaan wennen.. Hij heeft zelf inmiddels goed in de gaten dat een knikje hierheen, een knikje naar beneden of boven, naar links of naar rechts, een gezichts uitdrukking of een oogwenik, al goed uitdrukt wat hij wil of wat er moet gebeuren, en vaak meer 'zegt' dan een hele volzin. Toen ik dan vorige week weer eens zo'n inmiddels beroemd knikje op me afgevuurd kreeg, met dan weer een andere gelaats expressie (tis een interessante mix aan het worden) kon ik het niet nalaten om hem even BEA te noemen, "(wat mot je nou weer BEA ???) want het is bijna koningklijk wat er vanuit die rolstoel af en toe de wereld ingestuurd wordt ! :-)))) We moesten er weer hartelijk om lachen.. en lachen doen we, hoe je het ook wendt of keert, nog steeds gelukkig met enige regelmaat. Vraag me niet hoe, daar moet je bij zijn denk ik, maar we zijn allebei nog steeds in staat om te relativeren en van het meeste toch nog de humor naar boven te trekken..

Met het hondje gaat het redelijk, ontstoken oortje en straks even naar de dierenarts, nu zit ze in de trim salon om alvast een heel klein beetje wintervacht te laten trimmen ('wat is je hondje dik geworden komt me nu wel de neus uit ;-)))' dus daar wat aan doen, haar vacht is inderdaad echt heel dik ! Verder zelf een heel klein beetje in de lappenmand, schouder wil niet echt lekker en is een beetje pijnlijk, dus ook ik 'loop bij de fysio' en die denkt het met een paar behandelingen wel weer uit de wereld te kunnen helpen ('waarom heb je daar zolang mee rondgelopen, kent u die ?~) en zit nu ingetaped, beetje irritant maar niet ernstig, dus waar heb ik het eigenlijk over..

Nou, de zon trekt nu echt baantjes in de tuin, de vijver is weer schoongemaakt, tis maandag en we gaan er weer voor.. Hopelijk morgen naar de tuinen, we houden jullie op de hoogte.. Iedereen weer een prettige week toegewenst.......

Groetjes allemaal en tot schrijfs,

Rick en Roland en .......



en ZARAH natuurlijk .......

Oh wat een lekker daggie ... ;-))

Vrijdag alweer, de tijd vliegt !! Woensdag was het dan eindelijk mooi weer.. ook hier zitten ze er wel eens naast met de weeer berichten, dus maandag en dinsdag waren nogal frisjes, en zeer mistig ! Dus... toen het woensdag dan eindelijk heel zonnig werd, en het er echt veel belovend uitzag, hebben we de stoute schoenen aangetrokken en hebben we een tripje over het schier eiland gemaakt.. in het rijtuigje, reden we naar .... de pinguins...



Heerlijk open ook nog, af en toe dan !!! Prinsheerlijk in de koets ;-))

Een klein uurtje rijden hiervandaan, aan de False Bay kust.. De 'warme' kust, omdat het water daar meestal zo'n 20 tot 24 graden warm is, en aan deze 'koude' kant waar wij zitten, vaak niet warmer dan slechts 8 - 12 graden.... Daar kan je dan ook 'zwemmen met pinguins' als je dat wilt. Boulders beach, bij Simon's town, die plek hebben de jack ass pinguins (zo genoemd omdat ze het zelfde geluid maken als ezels) een jaar of 10 geleden uitgezocht om er een kolonie te stichten, en dat is nu een grote touristische trekpleister.. We hebben nog even gekeken of we nog 'ouwe bekenden' zagen, maar ze lijken allemaal zo ontzettend op elkaar, geen idee of er wat van 'onze' pinguins tussen zaten.. Een jaar of 7 geleden strandde hier namelijk een container schip voor de kust, met een grote oil spill tot gevolg, en vele duizenden pinguins zaten onder de olie. De bewoners van kaapstad werden toen opgeroepen om pinguins te komen schoonmaken, als ik het me goed herinner waren het er zo'n 12.ooo stuks, en dat was een hele operatie in een enorme loods, niet ver hier van daan.

Honderden Cape Tonians gaven hier toen gehoor aan, en werden vrijwilliger pinguin schoonmaken, wat een ervaring was dat ! Wij deden ook mee met een stel vrienden van ons, avond aan avond (wij deden de 'avond ploeg', drie weken lang van 6 tot 10) pinguins schrobben. De eerste paar dagen moesten we de holding pens schoonmaken (lees stront ruimen), daarna mochten we door naar de ploegen die 'force feeden' deden, sardines in de bekkies van de pinguins duwen zodat ze die doorslikten, en daarna het 'echte' werk, het actuele schoonmaken en schrobben van de diertjes. Deze handelingen werden je niet in dank afgenomen door de vogels, en je moest echt dikke handschoenen aantrekken om dat te doen, en met zijn tweetjes vasthouden, anders kon je een behoorlijke knauw krijgen van ze, als dank ;-)) Dat schiet me zo ineens te binnen nu ik over die pinguins schrijf. Kaapstad op zijn best was dat, een geweldig saamhorigheids gevoel met mensen die je helemaal niet kende, allemaal het zelfde doel voor ogen, zoveel mogelijk dieren redden van een anders vreselijke dood. Een geweldig dankbaar werk en een ervaring om nooit te vergeten.. (weet je nog Gerald ?)




Even op de foto klikken, dan zie je ze hopelijk !!! Ze zijn vrij klein, die soort die hier voorkomt.

Terug via Scarborough en misty cliffs richting Chapmans Peak drive, een van de mooiste stukjes van het schier eiland, helaas was die 'drive' gesloten wegens rotsblokken die weer eens na de regens naar beneden waren gekomen, dus die doen we nog eens over.. Wel een mooie foto van Misty Cliffs, weet je gelijk waarom dat plaatsje zo heet !!



En vooruit dan, nog een foto, ditmaal vanaf Kommetjie richting Hout Bay, gelegen in een mooie wolken sluier, zie je in de zomers van ons nooit, alleen in de winters zo, prachtig !



Via dit plaatsje weer richting Kaapstad gereden, via de Ou Kaapse Weg... richting huis, en na ruim drie uurtjes rijden waren we weer thuis.. prachtige dag was dat, en die staat weer op de lat ! Eenmaal thuis aangekomen was Roland wel aardig moe, dus die ging een dutje doen, een klein uurtje, en daarna 's-avonds filmpje gekeken... Roland in zijn 'luie stoel' en zarah werd ineens solidair en dacht bij zichzelf, even kijken hoe die rolstoel nou ligt, effe proberen, en dat hebben we ook vastgelegd, dus hierbij dan het laatste fotootje van een dag die heel geslaagd genoemd mag worden !!



Tot de volgende keer maar weer, en een prettig weekend allemaal !!!

Rick en Roland

Onverbeterlijk Optimistisch !!

Hallo en goeje zondag trouwe lezers en lezeressen ! Daar zijn we weer met een verhaaltje uit die kaap.. voor diegenen die zich afvragen hoe het hier zoal gaat en wat we met onze tijd hier doen.. Awel, afgelopen week redelijk rrrrustig aangedaan eigenlijk, het was wel meestal goed weer, dus ons vond je af en toe buiten op het terras, met het zonnetje op ons gezicht..

Vrijdag kwamen Hans en Gooitzen gezellig even langs op de koffie, en hebben we ook afscheid genomen van onze beste vrienden Rene Annemarie en Simone, die hier vlakbij een vakantie huis hebben, en nu weer terug zijn naar Haarlem, wat was het geweldig om jullie weer hier te hebben !.. Hun verblijf hier afgesloten met een lunch bij het River Cafe op Constantia Uitsig, hier een half uurtje rijden vandaan. Heerlijk gegeten en 2 flesjes wit soldaat gemaakt, het was over gezellig ! Even voor die tijd was Alexander (vliegt voor de KLM en een hele fijne vent ook nog !!) hier een paar keer op visite en ook dat was wederom echt hardstikke leuk !

De Fysio therapeute is al weer twee keer langs geweest, en je moet die twee zien ! Zij heeft 6 weken geleden haar been net onder de knie gebroken, (Joggen langs de boulevard is gezond !!) en haar been zit nu nog in een brace, ze loopt met behulp van krukken ! Dan Roland in zijn rolstoel, als je die twee naar de slaapamer ziet gaan voor de workout nou ja, ik zal mijn opmerking maar niet aan het papier toe vertrouwen omdat u het verkeerd ZOU kunnen interpreteren maar we kwamen haast niet meer bij van het lachen met zijn drietjes ! Ik maak er volgende week een fotootje van !




uizicht vanuit de woonkamer, clouds around lion's head, means rain on the way !!!

MAAR Vandaag (zondag) is het werkelijk prachtig buiten, lekkere temperaturen en wat later vandaag zelfs boven de 20. Heerlijk die winters in Kaapstad.. Toen ik de voorspellingen voor de komende week nakeek, tot en met a.s. vrijdag strak zonnig en geen regen, suggereerde ik aan Roland dat het misschien een ideetje is om eens lekker in de auto te stappen en het schier eiland rond te rijden, altijd mooi. Richting kaap de goede hoop, en als het meezit zien we nog wat walvissen onderweg. Dit voorstel werd met algemene stemmen onvoorwaardelijk aangenomen, goed idee ! Dus dat staat voor komende week op de lijst ! Rol kwam met het idee om ook komende week naar de bioscoop te gaan, hij wil (en ik ook natuurlijk) graag Sex and the City, the movie zien, plus Kung Fu Panda, dus die doen we ook. Wel even de bioscoop bellen en vragen of er facilities zijn voor een rolstoel ! Net sms de onze vriend Jaime (Rolands ouwe tennismaatje) of we komende week ook een paar keer bij hem thuis naar de tennis komen kijken ( er wordt weer ergens op de wereld gespeeld) en onze favouriten zijn ook weer van de party. Die uitnodiging toverde een breeeeeede glimlach op Roland's gezicht, dus dat staat ook op het programma, saai he hier in Kaapstad !!! We weten echt niet wat we met onze tijd moeten doen ! ;-))) Komt bij dat Jaime onlangs in zijn super duper prachtig gelegen nieuwe huis is getrokken na anderhalf jaar verbouwen, dus dat gaan we dan gelijk bewonderen. Gelegen aan de voet van de tafelberg (350 mtr boven de stad) dus met dat uizicht zal het ook wel snor zitten, en anders kijken we gewoon tv natuurlijk ;-))




Genieten van het zonnetje met je hondje, wat wil een mens nog meer ??

Ag, en zo gaan we gewoon door met leven hier in Kaapstad, tis maar net hoe je zelf invulling geeft aan je leven, en hoe je IN het leven staat. Zit volgens mij allemaal tussen de oren, als je je te ziek voelt om ook maar iets te doen, kom je je bed niet uit, als je denkt, hop, we gaan weer wat ondernemen, blijkt toch meestal wel dat het ook KAN !!! OOK als je zoals roland, ongeneeselijk ziek bent !! Dus, zoals u misschien wel uit dit verhaaltje op kunt merken, wij blijven onverbeterlijk optimistisch, plukken de dag (wat een cliche) en doen wat we doen, en zolang we dat kunnen, zijn we daar ontzettend dankbaar voor !

Gegroet lieve lezers, dit waren weer even the votes from Cape Town, en voor mij krijgt roland echt wel 12 POINTS !!!!

Rick