The day after

Lieve allemaal,

Zo, het dak zit er nog op hoor. Althans, òns dak ten minste wel. David belt op dat High Level road afgezet is omdat daar dus een dak op straat ligt. Het verkeer wordt omgeleid.
Vandaag een stuk 'vriendelijker' weer. Wind is er nog wel en hard ook maar het is in ieder geval droog en de zon is weer zichtbaar. Op het nieuws vooral de gevolgen van de "black south easter" zoals deze vaker voorkomende storm genoemd wordt. De overvloedige regenval heeft rivieren buiten hun oevers doen treden en vele townships (krottenwijken) staan 'blank', terwijl het daar normaal gesproken meer 'zwart' ziet ;-). Wat die townships betreft lijkt er weinig veranderd tijdens nu al weer ruim 10 jaar democratie.

Onze eigen stormschade heeft zich in huis beperkt tot wat gedruppel 'hier en daar'. Buiten kijkt het citroenboompje mij zielig aan vanaf het terras. Hij is letterlijk uit zijn jasje van groene blaadjes gewaaid. Naakt steken zijn kale takjes nu de lucht in. Hoe het met zijn bloesem is kan ik hier vandaan niet zien maar ik ben bang dat er dit jaar geen citroenen aan het boompje groeien. Jammer want het blijft altijd een wonderlijk gezicht om te zien hoe de bloesem veranderd in een klein groen bolletje en hoe dit kleine bolletje veranderd in een grote gele citroen. Zodra ik het terras weer op kan zal ik de schade van dichterbij bekijken maar zoals op deze foto van een paar dagen geleden ziet het er zeker niet meer uit. Gelukkig zie ik geen mini-druiventrosjes op de bodem van het zwembad liggen dus die hangen nog veilig aan hun rank. Als ik na het opstaan klaar sta bij het toilet om mijn onderbroek naar beneden getrokken te krijgen, ligt die even later niet op de grond rond mijn enkels maar zit hij tot mijn verbazing ergens hoog opgetrokken onder mijn oksels. Het is duidelijk. Rick heeft mijn 'geschrapte' Sinterklaas opmerking van gisteren gelezen 'and this is how i pay for it' :-) Ook duidelijk is me nu hoe een 'string-tanga' voelt: YUK!!

Geen dag om buiten te wezen nog, niet zonnen of zwemmen. Maar om na gisteren niet nòg een hele dag binnen te zitten stelt Rick voor om er even uit te gaan. Shoppen in de 'Waterfront', een grote overdekte shoppingmall nabij de haven van Kaapstad en zoals de naam al zegt "aan het water". Het wordt tevens de eerste test van hoe mobiel en vouwbaar en 'makkelijk' mijn speedy is om mee te nemen in de auto. Tot nu toe heb ik hem alleen nog maar thuis gebruikt. Rick oefent eerst een keer thuis: accu's er onder uit, 2 stuks in totaal en stuk voor stuk zwaar zo te zien. Stoel invouwen en optillen, ook behoorlijk zwaar zo te zien. Maar goed, als we in de Waterfront zijn ben ik niet afhankelijk van waar Rick mij heen rolt en kunnen we in de boekwinkel, die we als eerste binnen gaan, allebei onze eigen gang gaan. Laag zittend tussen de boekenstellingen heb ik absoluut geen overzicht over de winkel of waar Rick is maar dat mag de pret niet drukken. Ik heb de versnelling van Speedy 2 standjes lager gezet ook want ik zie me al onder een berg boeken verdwijnen als ik een bochtje van de af en toe smalle gangpaden te nauw zou nemen. Als we even later naar buiten gaan voor een sigaret (niet ik) en daarbij 'en passant' bijna wegwaaien, wil Rick Speedy's topsnelheid wel eens zien. Tja, dat werd dus rennen voor hem :-)
Een paar uur later zijn we moe en is Speedy's achterkant onttroken aan het oog door de vele tassen die daar hangen. Nùttig, zo'n 'winkelwagentje' dat je mee naar huis mag nemen. Weer thuis rol ik meteen m'n bed in voor een welverdiende nap. Vermoeiend dat shoppen. Altijd al geweest! :-)

Liefs,
Roland
xx