Thursday, January 17, 2008

Lieve allemaal,

Laat al weer, 18.15 uur. Mooie dag en vanmiddag gelunched in Camps Bay met Bert en Rick. Dank je Bert, 't was lekker ;-) We zullen je missen als je straks weg bent, eind deze maand. Maar ja, gewerkt worden moet er ook maar hopelijk zien we je ergens in Maart nog weer terug dan...

Even terug naar het stukje van gisteren en het verhaal wat ik niet af kreeg (en vandaag ook niet ben ik bang maar geeft niet, morgen weer een dag :-) De maandagochtend na de zondagavond waarop ik constateer dat m'n rechterduim 'het niet meer doet' lees ik de krant. Twee Nederlandse soldaten door eigen vuur gedood in en een 3de beide benen afgezet... Dat zet 'mijn duim' weer even in perspectief. Twee jongemannen, 20 en 22 jaar oud... ja, het kan zo veel erger. Ik leef mee met het verdriet dat die families moeten hebben en met de 3de jongeman die zonder benen verder moet. En tranen wellen op als ik lees dat één van de omgekomen jongens van de 11de Luchtmobiele Brigade is. Die zijn gestationeerd op de Oranjekazerne in Schaarsbergen (Arnhem). Als dienstplichtig militair was ik sportinstructeur op deze kazerne en ik had in die hoedanigheid de A(lpha), B(ravo) en C(harlie) compagnies van deze zelfde 11de Luchtmobiele Brigade onder mijn hoede. Destijds, '89/'90, was het redelijk rustig met Nederlandse stationeringen in het buitenland maar ik heb wel heel wat jongens 'fysiek' opgeleid toen. "Snotapen" zijn het op die leeftijd!! Het lijkt zo vreemd dat ze op die leeftijd al zulk 'serieus' en gevaarlijk werk doen en oneerlijk dat ze moeten sterven op deze manier... Risico van het vak kun je zeggen, 't zijn beroeps nu maar wat weten die boys nou op die leeftijd? De verslagenheid op de kazerne zal wel groot zijn ook... Nee, dan heb ik in ieder geval nog 2x zolang genoten. Ja, het kan zo veel erger...

morgen verder...

xx