Lieve allemaal,
Eindelijk regen! Zoals zo vaak in de Kaap is het weer na de Pasen omgeslagen. Hadden we eerder in de week wat buien die er al mee ophielden zodra je er maar naar keek, dit weekend is het goed raak. De zaterdag was donker, grauw en grijs en het regende aan één stuk door. Binnen moesten de lampen de hele dag aan. Nu, zondagmorgen, is het nog steeds grijs buiten maar lichter en droog. Binnen kunnen de lampen uit.
Afgelopen maandag dus het beademingsapparaat in huis gekregen. Het heet BIPAP. Hoe ziet het er uit? Zoals ik eerder schreef krijg ik géén zuurstof toegediend. Denk daarom niet richting zuurstoffles. Denk eerder aan een klein model stofzuiger met stofzuigerslang. Aan het einde van de slang zit dan een masker dat over mond en neus gaat. Volgens Rick zie ik er uit als een straaljagerpiloot. Als Tom Cruise in Topgun (maar dan knapper... :-))
Vraag me niet hoe maar die stofzuiger weet wanneer ik inadem (onderdruk in het masker?) en precies op dat moment blaast hij extra lucht naar binnen waardoor ik meer lucht binnen krijg dan dat ik dat alleen doe. Dat is behoorlijk wennen kan ik je nu vertellen. Het doet me nog het meest denken aan het opblazen van een nieuwe ballon. Die is in het begin nog zó 'strak' dat als je niet oppast je je eigen lucht weer terug geblazen krijgt. Dàt gevoel dus, van méér lucht binnen krijgen dan je verwacht.
De hoeveelheid lucht die de stofzuiger per ademteug inblaast kan ingesteld worden, meer en minder. En dat moet dan ook nog eens afgesteld worden op de lengte van mijn ademteug zodat het apparaat niet nog lucht aan het inblazen is terwijl ik al weer aan het uitademen ben.
Het mooie van de BIPAP is dat hij registreert wat hij (en dus ik) doet gedurende de nacht als ik slaap. Bedenk je dat hij dus alléén blaast als ik zèlf actief inadem. Afgelopen vrijdag zagen we het resultaat van mijn eerste nacht, gedownload uit de BIPAP op de computer van de 'BIPAP-dame'. Wat je dus ziet is een registratie van mijn ademhalingspatroon gedurende mijn slaap en oh schrik (!), er zijn momenten dat ik geheel stòp met ademhalen.
De BIPAP-dame legt uit dat dat bij iedereen gebeurd, gemiddeld zo'n 2x per uur tot zo'n 10 seconden lang heeft iedereen een ademstilstand in zijn of haar slaap. In het Nederlands heet dat een apneu. (Lees op Wikipedia, heel interessant!) Tot zo ver niets aan de hand dus maar ik heb geen 2 maar heel veel apneus (meervoud?) per uur en sommige zijn wel 25 seconden lang! Wuahhh....!! :-)) En dit zorgt er dus voor dat het CO2-gehalte van mijn bloed stijgt en dat heeft moeheid en lusteloosheid overdag tot gevolg.
Interessant om te lezen op Wikipedia vond ik dat mensen soms jarenlang gebukt kunnen gaan onder de gevolgen van deze slaapstoornis zonder dat dit als zodanig herkend wordt. Klachten worden vaak toegeschreven aan bijvoorbeeld 'burn-out' terwijl een eventuele slaapstoornis als oorzaak niet wordt gezien, ook al omdat de persoon zelf niets in zijn slaap merkt. Dat laatste kan ik zelf bevestigen.
Apneu = ademstilstand = van vele slaapstoornissen, kan verschillende oorzaken hebben. Geïnteresseerden verwijs ik wederom naar Wikipedia.
*****************************
Hoe slaapt dat nou met zo'n masker op? Nou, zo lang het op zijn plaats blijft zitten wel prima eigenlijk. De extra lucht die ingeblazen wordt, daar wen je snel en ervaar ik zelfs als prettig. Wat niet prettig is en ronduit irritant wordt als je probeert te slapen is als het masker verschuift en daarmee niet helemaal goed meer afsluit. De geblazen lucht ontsnapt nu onder het masker vandaan. Dit maakt lawaai maar wat nog irritanter is, is de lucht zelf die koud aanvoelt en over je gezicht of in je oog blaast. Denk richting föhn die op je gezicht staat .... en daarmee is dan weer een nieuw 'slaapstoornis' gecreëerd :-))
Recht zetten dat masker dus. Ja, makkelijk als je je handen kunt gebruiken maar dat kan ik dus niet. Dat moet iemand anders voor mij doen. En daar ligt nu even een probleem want hier kan ik 's nachts Rick niet óók nog eens gaan belasten. Die loopt al op zijn laatste benen. Dus hebben we nu echt een nachtzuster nodig anders gaat de BIPAP niet of te kort gebruikt worden en dat is niet de bedoeling.
Héél stil blijven liggen. Tja, ik kan al niet anders dan op mijn rug liggen. De enige, soms broodnodige variatie die ik nog kan aanbrengen is mijn hoofd draaien van het éne op het andere oor. Ja, en dan begint de ellende die mij, en daarmee Rick, uit mijn slaap houdt. En zelfs al zou ik mijn hoofd stil houden, dan bestaat er nog zoiets als gapen en ook dát kan het begin van een lek zijn. Kortom, ik heb 's nachts iemand nodig die me comfortabel kan houden met het masker òp.
********************
De BIPAP-dame komt dinsdag weer langs om te kijken hoe het gaat. Ik heb nog wat vragen aan haar. Het apparaat blaast nu alleen lucht als ik zèlf inadem. Bij een apneu (ademstilstand) doet het niets. Ja, hij registreert het. Ik herinner me de eerste keer dat ze zei dat ze hem zo kon instellen dat hij gaat blazen als hij een apneu registreert die langer dan zeg 10 seconden duurt. Daarmee zou het apparaat dan actief apneus kunnen beëindigen die anders te lang zouden duren en op die manier ook een te hoog CO2-gehalte voorkómen. En voorkomen is beter dan genezen, toch? Maar wellicht loop ik op de zaken vooruit.
Inmiddels zijn binnen de lampen weer aan. Niet vanwege slecht weer maar gewoon omdat het avond is geworden. Ik heb een zondag lang getypt en vind het nu welletjes. Fijne week allemaal!
Liefs,
Roland
xx
