Hallo gezellig,

Tot mijn verbazing zie ik dat ik voor het laatst iets geschreven heb op 3 oktober (met een rectificatie op de 7de). Dat is 3 weken geleden, bugger! Eens even nadenken hoor. Gini is inmiddels geweest (en is nu al weer terug van Curaçao). Jasper en Dick zijn er nu en brachten mee ... serie 4 Gooische Vrouwen! (Sorry Joël, we zijn er al bijna doorheen :-)). Dick vierde zijn 50ste verjaardag met oa een parachute sprong! Jasper vertelde dat hij een cursus bij Humanitas heeft gedaan. Hij is nu buddy en krijgt na deze vakantie zijn eerste cliënt. Aanleiding daarvoor waren de dagen die hij (en Dick) bij mij in Amsterdam doorbrachten. Way to go Jasper, petje af! Een paar uur per week 'geven' aan een (zieke) medemens, het is zeker hard nodig en bij deze hulde aan alle buddy's en vrijwilligers out there!

Qua vogels is het ineens rustiger in de tuin. Ik vermoed dat ze op het nest zitten en dan hoop ik maar dat ze stormvast hebben gebouwd want het ging me van de week te keer, oh la la! Orkaan kracht wind (≥120 km/u), donder en bliksem, regen en zelfs hagel wat hier op de golfplaten daken klinkt als zwaar trom geroffel. Temidden van dit nachtelijk geweld hoor ik nog een ander geluid, dichtbij, pal naast mijn bed. Ik herken het gekrab en gegraaf in de vloerbedekking naast me: het is Zarah die een veilig onderkomen zoekt, dichtbij, veilig dicht bij mij. Arme vogeltjes buiten ....

En dan vannacht weer regen: drup, drup, drup ... op mijn bed! Dit is wel eens eerder gebeurd en het betekent een probleem met de boilers die boven op zolder staan. Na lang roepen heb ik eindelijk een diepe ademteug te pakken waarop ik een krachtige kreet weet uit te stoten die wordt gehoord. Rick verschijnt aan mijn bed en hoort het gedrup. Gelukkig is het op de andere helft van het 2persoons bed waarin ik slaap maar ja, Rick gaat toch maar de zolder op om de boiler uit te zetten. Het is 2 uur 's nachts. Nu, de volgende ochtend, is de loodgieter al aan de slag als ik mijn kamer uit kom na mijn wekelijkse douche beurt door Ronald en Pam. Sinds Rick's vakantie laat ik me douchen door hen. Dat gaat prima en betekent een (kleine) lastenverlichting voor Rick. En over vakantie gesproken, Rick gaat morgen voor een paar dagen naar Pretoria, naar Annemarie en Simone. René is er geloof ik ook en samen gaan ze op een korte safari in de Limpopo regio. Een fijn weekend gewenst. Jullie in Nederland ook allemaal en kijk uit voor de griep!

Liefs,

Roland

xx

RECTIFICATIE

Ja, natuurlijk komen Jasper & Dick binnenkort ook al en dat heb ik niet vermeld in mijn vorige bericht waarvoor bij deze mijn excuus :-)) uiteraard heerlijk om jullie weer te zien!

Evenals Niels & vers ingeburgerde Joël in december.

Wie nog meer? :-))

Hallo gezellig,

Het is lente in de Kaap en meteen is het zomers warm. En dus zit ik in korte broek te schrijven. M'n ogen half dicht geknepen tegen het felle zonlicht dat buiten op de witte muur weerkaatst. Buiten 'barst het leven uit zijn voegen'. De druif is in een paar dagen tijd veranderd van kale rank in een oase van uitbundig groeiend fris groen. De jasmijn staat vol in de knop, de 'yesterday/today/tomorrow' bloeit al een tijdje. Vogels zijn druk in de weer met nestmateriaal

terwijl bij anderen de jonkies al uitgevlogen zijn. Zo liepen er net 2 jonge duiven de kamer in. Ronald 'jaagt' ze rustig weer naar buiten. Wegvliegen doen ze niet, ze lopen het terras op. Zarah heeft het nu ook in de gaten en gaat op onderzoek uit. Dan blijkt dat deze jonkies nog niet zo goed vliegen kunnen. Als Zarah heel voorzichtig dichterbij komt snuffelen (zo'n held is ze niet), fladderen ze een beetje weg maar echt vliegen is het niet. De jonkies hebben mazzel met een hond als Zarah. Ik denk dat Bello ze wel gegrepen had. Bello die in september al weer 3 jaar geleden overleden was. Zijn dood kwam destijds luttele dagen na het nieuws van mijn ALS-diagnose. Dat kon er ook nog wel bij. In het Engels drukken ze dat als volgt uit: it never rains, it poors!

Maar geen regen op deze stralende, zonnige dag. De jonge duiven laten zich makkelijk vangen en zitten even later veilig op het platte dak van de keuken, om 5 minuten later weer met een sierlijke boog te crash-landen op 1 van de ligstoelen aan de rand van het zwembad. Zarah heeft inmiddels de koelte van binnen opgezocht dus dit keer laten we ze maar.

Overal jong leven dus en binnenkort wellicht ook hier in huis en dan praat ik niet over jonge duiven. Nee, dan heb ik het over een ..... Puppy! :-)) We staan inmiddels op een wachtlijst voor een Jack Russel pup (of 2). Zo'n lief, klein bolletje wol. Dat doet me denken aan de 'oude doos' met foto’s die we gevonden hebben en waarvan ik jullie nog foto’s zou laten zien. Bij deze dan, een greep in nostalgie:

Geen land vol maar een hand vol

*******************************************

Hallo gezellig

****************************************

Zarah & Bello

********************************************

Hier waak ik!

*************************************************

Baasje Roland 'met haar'

*********************************************

Zoals gezegd, een wachtlijst, dus het duurt nog even. Maar iets om naar uit te kijken is het wel.

Dat zijn ook de geplande bezoekers: Gini 12 oktober; Yann (vriend uit Parijs) 16 December en dan praat ik al bijna Kerst! Het gaat te snel. Eerst nog even lente hoor.....

Liefs,

Roland

xx