Bye bye Bert...

Lieve allemaal,

Zo, sinds zondag m'n sister weer in town. Gisteren lekker samen geshopped in de Waterfront. Komende maandag is ze jarig dus haar kadootje heeft ze nu al vast. Eerst lekker gelunched met sushi en toen werkelijk de héle middag geshopped. Ik voelde me goed en fit en nu, vandaag ook. Vroeg wakker en goed geslapen dus om half 9 er al uit. Het koelt gelukkig weer af 's avonds. Afgelopen vrijdag en zaterdagnacht waren wat dat betreft bijna niet te harden...

Fit en goed, redelijk 'sterk' en stevig op m'n benen. Vreemd hoe ik daar af en toe grote verschillen voel. Vorige week was het af en toe heel moeilijk schuifelen en uitkijken dat ik ondanks ondersteuning niet alsnog omviel. En zondag stond ik ineens stevig op m'n benen en zei ik tegen Rick "Laat me maar los, ik sta goed" waarop hij uiterst verbaasd keek. Ja, lopen doe ik natuurlijk niet maar hé, elk positief puntje is er één!
Als ik me goed voel, zoals nu dus, merkt Rick dat ook altijd meteen aan mijn spraak. Ik articuleer beter en ben daardoor duidelijker te verstaan. Hoe het komt? Geen idee... wellicht gewoon de afwisseling van goede en slechte dagen. In dat geval is het een kwestie van de goede momenten benutten. Die dag van gisteren, met m'n zus, was heerlijk en die pakken ze me alvast niet meer af denk ik dan.
Maar ik denk zelf dat het letten op mijn gewicht en het 'veel' eten er ook wel mee te maken heeft dat ik me nu iets energieker voel. Prima dus als dat zo werkt en een stimulans om er op te blijven letten. Zondagavond gewogen, zelfde gewicht als de week er voor, 61,3 kg. Maar was dat de week er voor nog met kleren en schoenen aan, nu was het 'schoon aan de haak' (alleen in onderbroek) dus ik denk dat ik toch weer wat ben aangekomen.

Half 11 nu, Rick is naar de gym, Gini slaapt uit in haar hotel en Bert komt de keuken binnen wandelen. Ik vraag hoe hij zich voelt. "Gek... vreemd... inpakken en zo." Ja, Bert vliegt vanavond naar huis (en zit daarmee bij Gini aan boord ;-)) Zijn 3 maanden zijn voorbij, hij arriveerde eind Oktober, een paar dagen voor mij. Nu gaat hij weg, ik blijf nog even (nou ja, nòg 2 maanden). We, Rick en ik, zullen hem missen!! Het gezellige 'buurten', de bakkies '(N)Es', de peuken samen (Rick en hij), mijn 'stand-in zuster Clivia' én zijn tuinieren zullen we missen. Altijd bezig in de tuin. Daarom nu hier wat foto's van de laatste stand van zaken voor wat betreft die tuin. Let wel, toen Bert hier 3 maanden geleden aankwam was er niets, nadda... alles was kaal...

Bert's patio nu.

Hey!! 't Probleem met foto's op hun kant is ook verholpen ;-)

'Cactus hoekje'

Mijn favoriet, de olijk klimmende gele Suzanne (in de achtertuin, bij de koi pond). Ik hoef de bloempjes maar te zien en ik voel me vrolijk :-))

De tuinman 'himself'.

Nogmaals Bert, we missen je nu al.
En wat jij mist is de installatie van de 'stoel' of 'traplift'. Rick heeft zojuist bevestiging dat ie morgen geïnstalleerd gaat worden. Als ik het Bert vertel zeg ik erbij dat ik wel een filmpje op m'n blog zal zetten van 'mijn eerste keer'... "Wel wuiven met je hand" (zoals de koningin) zegt Bert. "Ok doe ik en ik zal de tiara er ook bij opzetten!" :-)) Goede reis jongen!!

Liefs,
Roland
xx