Lieve allemaal,
Zo, vandaag even een rustig dagje bij huis, buiten aan de pool. Gini ligt tegenover me en is er al in geweest. Rick heeft haar vanochtend weer uit haar hotel opgehaald en toen ik na m'n fysio sessie m'n slaapkamer uit kwam zat ze al gezellig buiten te kletsen met Gooitzen, die even op de koffie langs kwam. Met mij erbij waren dat dus 3 ex-Transavia medewerkers. En zet (ex)crew mensen bij elkaar en je weet zeker dat het over vliegen, werken aan boord, kollega's (ken je die nog?) en mooie bestemmingen gaat. Wij maakten daarop geen uitzondering op. Koffie erbij (omdat die aan boord nu éénmaal niet te drinken is) en heerlijke kerstkoekjes die Gini had meegebracht. Bolletje 'Kerstboompjes'... heerlijk en het 1ste pak is al leeg. Ons excuus is dat de chocolade anders smelt. Wat is uw excuus? ;-)
Het gastschrijverschap van gisteren was een beetje uit nood geboren. Na een lange, leuke maar ook vermoeiende dag had ik tijd nog energie om er nog een stukje uit te persen (Brothers & Sisters was ook nog op tv:-). Dus vroeg deze brother aan zijn sister of zij wilde invallen... ja dus. Een paar dagen eerder had Rick me ook al eens gevraagd of hij niet eens een stukje mocht schrijven (over mij...?). Mijn antwoord was toen dat ie via de comments over mij kon klagen ;-) Maar het idee van gastschrijvers was wel geboren in mijn kop. Dus eh... binnenkort zal ik Rick ook eens uitnodigen.
(Oh and just so you know, niet àlle gays dragen tanga's! ;-)
Rolstoel in, rolstoel uit, auto in, auto uit, het is aardig vermoeiend want elke beweging vraagt opperste concentratie en kracht. Niets gaat vanzelf. En ook zittend in de rolstoel moet ik goed voor me kijken waar ik (over) heen geduwd wordt. Elke onverwachte hobbel of bobbel kan vervelende gevolgen hebben met mijn hoofd en nek. Mijn nek 'draagt' m'n hoofd nog wel maar door de verslappende nekspieren staat mijn hoofd niet echt stevig meer 'op mijn schouders'. Het is een wankel 'evenwicht'. Dus let ik enorm goed op want 'klapt' mijn hoofd éénmaal door naar achteren (kin omhoog) dan krijg ik het A:niet meer zelfstandig omhoog. Is dit B: een bijzonder onprettige houding en C: nogal pijnlijk ook. 't is al een paar gebeurd dus ik praat uit ervaring en ben voorzichtiger geworden op dat gebied. Die Compagnie tuinen van gisteren zijn ook oud. Hier groeiden vroeger de sinaasappelboompjes tegen de scheurbuik van de zeelui van de VOC. Na maanden op zee, van of naar het verre oosten, was Kaapstad ankerplaats voor het inslaan van vers fruit en vlees. Tevens was het 'dump' plaats van ongewenst gajes en gedetineerden uit Amsterdam. Ja, Kaapstad kent van begin af aan een roerige geschiedenis. De Compagnies Tuinen dus 'roerige' wandelpaden met gaten en kuilen en boomwortels die het asfalt open breken. Beetje het equivalent van met je fiets over de kinderkopjes op de Zutphense markt rijden. Goed vast houden dus aan m'n stoel.
Een heel andere reden om voor me te kijken is omdat de duwer ook wel eens om zich heen kijkt en niet altijd ziet war er 'voor de wielen van de stoel' komt... Zo roep ik ineens "Ho...stop!!" maar het is te laat... gètverrrrr... paardenpoep aan m'n wiel!! :-)
Let wel, je hoort mij niet klagen hoor. Ik vind het heerlijk om iets te ondernemen maar ik geef alleen maar aan dat je van 'alleen maar' zitten ook behoorlijk moe kunt worden. Vandaag een rustig dagje aan de pool dus.
Friday, December 14, 2007
Ik wil BOLLETJE!!! ;-)
Subscribe to:
Posts (Atom)