Monday, May 10, 2010

Kaap de Goede Hoop

Afscheid van Roland ......


Vrijdag avond 7 mei, later op de avond kregen we telefoon van de kapitein van het schip dat we gecharterd hadden voor de verstrooiings ceremonie van Roland, die ons vertelde dat de golven op de oceaan dermate woest en hoog waren dat het niet verantwoord was om uit te varen op Zaterdag. Ik was uitermate teleurgesteld omdat het plan dat ik had opgevat ter ere van Roland, niet ten uitvoer kon worden gebracht, maar realiseerde me ook gelijk dat daar wel een reden voor zou moeten zijn..


Als alternatief stelde ik aan Gini voor om dan samen naar Cape of Good Hope te rijden en het daar vanaf de rotsen te doen, in zee.. Een sms met deze inhoud stuurde ik aan de vrienden die mee zouden gaan aan boord, waarop Gerald, Annemarie, Rene, Simone, Oma, ome Jan, Mirella en Jeroen een bericht terug stuurden dat ze mee wilden.. Wat een goed idee !




Onze vriend Bert in nederland kwam terug met het bericht ‘prima jongen dan waait Rootje op zijn favoriete vlakte, die in het voorjaar bloeit met al zijn vele kleuren’ en toen was het voor mij helemaal duidelijk : niet van de rotsen af de branding in maar in het fijnbos veld. Vreemd misschien, maar ik voelde heel sterk dat dit precies was wat Roland voor ogen had toen hij destijds zei, ‘doe het maar op cape point’ aangezien dit park daartoe behoort.. Zijn wens was namelijk op twee manieren uit te leggen, cape point in zee, of cape point in het park.. en het park werd het.


Niet de hele toestand met een te prachtig schip met alles er op en aan zoals ik gepland had, maar eenvoudig en stemmig met een paar intieme vrienden. Toen ik dit aan Gini voorlegde was ze het daar onmiddellijk mee eens en zei ze ‘ja, dit voelt goed’. De zaterdag ochtend op google earth wat georienteerd en een mogelijke plek uitgezocht... Ik kon me nog herinneren dat toen Roland en ik hier in 1997 voor het eerst op vakantie waren en het park bezochten tijdens een van onze uitstapjes, we daar ergens een bocht maakten in de weg, en hij getroffen werd door het prachtige uitzicht dat we ineens gepresenteerd kregen door moedertje natuur, ........ daar !!!!


Dus, op zaterdag ochtend hebben we verzameld hier thuis, wat foto’s genomen, en zijn we op pad gegaan, richting Kaap die Goede Hoop.. Onderweg zijn we in Kommetjie gestopt om koffie te drinken met wat samoosa’s om daarna door te rijden naar het park, het weer werkte prima mee, fris, dat wel, maar prachtig zonnig en heel weinig wind..


Het park in en de afslag gezocht naar Kaap de Goede Hoop en toen we door die bocht kwamen, hoefde ik niets te zeggen en parkeerde Jeroen zijn auto in de berm, hier waren we zeker dicht in de buurt..

Gini en ik zijn toen uitgestapt en hebben een plaats gezocht waar we makkelijk door de bush konden lopen, en zijn toen, arm in arm, een stuk het veld ingegaan, tot we bij een plek kwamen waarvan we allebei zeiden, dit is perfekt, wat mooi..


Terug naar de auto’s en onze vrienden waren inmiddels uitgestapt en stonden op ons te wachten. De koffer met Roland’s kistje uit de auto gehaald, de krans werd gedragen en de bloemen gingen mee, en zo zijn we met zijn allen het veld ingelopen naar de plek die het moest worden.. Iedereen was het er over eens, hier zouden we het gaan doen.. Dus, de krans werd mooi neergelegd, de bloemen die meegebracht werden mooi er bij, en toen het kistje opengeschroefd en stond alles klaar.. Ik had een paar dagen voor de geplande ceremonie een gedicht gemaakt dat ik nog graag voor wilde lezen, in het engels, omdat immers in eerste instantie ook onze engels sprekende vrienden er bij zouden zijn op de boot.


Samen met Gini toen de as van Roland voorzichtig verstrooid over de bloemen, de krans en de protea’s, onze vrienden hebben rozen blaadjes over de as verstrooid en zo was het een werkelijk prachtig afscheid.. Jeroen liep op een gegeven moment richting zee, om even later met een stuk rots terug te komen en die midden in de krans plaatste, en zo hebben we dan een hele natuurlijke gedenksteen op Roland’s laatste rustplaats gezet, één met de natuur, precies zoals hij het gewild zou hebben, eenvoudig, met zijn allen, met liefde en zo werd die zaterdag een prachtige dag.....


Sometimes my Sugar, sometimes my spice..

Sometimes naughty.. but mostly nice..


As the dust blown in the wind..

You were my lover, and later my friend


As a sportsman, you were a player..

yet often a loner, and at times a slayer


sometimes so close yet far away..

you were seldom as a rainy day


a man with a huge amount of charms

the dog was always.. in your arms ….


in your hardship and disease

still very well to please


a smile, almost a constant on your face

for anger in your life

there was no place…


never wanting to be a preacher

but in the end my greatest teacher


no matter how sick, how immobile or faint

Never uttering even one complaint


the lesson from you that I have learnt

is that when the candle of life is finally burnt


it’s the love you gather near

which enables you to die, without much fear


So when the time did finally come

You decided now it’s done


As many choose to rest in graves,

You preferred close to the waves


And always shall they move and roar

as your soul will forever soar


so you may go, my sweetest dear

to farthest places, yet always near.


And thanks, my love, for what has been..

For those amazing years.. all seventeen..



Gini’s vriend heeft een foto reportage gemaakt die ik gisteren nog op het web heb gezet, en die de familie thuis inmiddels heeft bekeken, gelukkig maar, want...


Ons bereikt helaas net het trieste nieuws dat dhr. J. Jolink Sr., Roland en Gini's vader, de terminale fase van zijn ziekte heeft bereikt, op Gini’s terugkomst wacht, en dan een morfine drip krijgt. De familie Jolink wordt door het lot wel heel hard getroffen op het ogenblik, en ik wil ze bij dezen enorm veel steun betuigen, sterkte en wijsheid toewensen in deze ontzettend moeilijke dagen.. Gini vliegt vanavond terug, ik ben in gedachten bij jullie !


Rick


Saturday, April 10, 2010






Rick Schrijft..


Beste lezers.. alhoewel het eigenlijk Roland's blog is, en ik dat liever zo wil houden, krijgt U nog dit bericht van mij, plus nog een verslag van zijn uitvaart, en verder zal het stil worden van deze blog zijde..

Alweer een maand geleden dat Roland overleden is, de tijd gaat inderdaad heel snel.. De zaterdag na Roland's overlijden hebben wij, in redelijk besloten kring, zijn memorial service hier thuis gehouden, onder het genot van een drankje en een hapje. De bijeenkomst was fijn en goed !

Niet te emotioneel (ik hoor hem nog zeggen, 'drama queen') dus het drama hebben we er een beetje buiten gehouden, zoals hij dat graag gewild zou hebben.

(44 rozen)

De enorme hoeveelheid reakties na Roland's overlijden hebben ons diep geraakt, en waren en zijn ons nog steeds tot een enorme steun.. Bij de ouders van Roland in Zutphen zijn maar liefst 240 condoleance kaarten binnengekomen, zijn blog is nog ruim 1.000 keer aangeklikt, en de stroom emails, smssen en telefoontjes zijn eigenlijk niet te tellen.. Ontzettend hartverwarmend voor ons,nabestaanden. Uit werkelijk alle uithoeken bereikten ons de meest fantastische steunbetuigingen op de meest uiteenlopende manieren, ongeloofelijk fijn en mooi.. Langs deze weg wil ik iedereen daarvoor hartelijk bedanken. Uw lieve woorden waren en zijn ons zeker tot steun..

Inmiddels, zoals gezegd, al weer een maand geleden, het is soms oorverdovend stil hier in huis, maar het zal wennen, zoals dat gaat. Op verzoek van enkele vrienden en zijn zus Gini , die daarvoor graag vanuit Nederland overkomen, is het verstooien van Roland's as uitgesteld, en zal dat nu gaan gebeuren op 8 mei. We hebben daartoe een zeewaardig jacht gecharterd, en zo krijgt het begrip, uitvaart, wel een hele speciale betekenis..



Roland's laatste wens, verstrooid worden tussen Kaap de Goede Hoop en Cape Point, geven we op deze manier de inhoud en de waardigheid die het verdiend.. Als alles verloopt zoals gepland, gaan we aan boord op 8 Mei a.s. om 9 uur 's-ochtends en maken we de trip naar Cape Point in ongeveer 2,5 uur, alwaar de ceremonie, samen met genodigden, op de middag plaats zal vinden.

Ik weet zeker dat Roland enorm van deze trip zou hebben genoten, en dat gaan wij zeker met hem, voor de laatste keer, dan ook doen ! We maken er een byzondere dag van, zoals hij zelf zo byzonder is geweest....

Nogmaals wil ik hierbij iedereen die ons, speciaal in de afgelopen moeilijke maand, zo enorm tot steun is geweest, hartelijk bedanken !!!

Namens de Familie, Gini en Jan,

Rick
Kaapstad, 10 april 2010




Tuesday, March 09, 2010




In Memoriam, Roland Jolink.

1966 - 2010




Met een groot gevoel van verdriet, maar met blijdschap voor Roland, moet ik jullie helaas mededelen dat vanmorgen,
9 maart 2010
Roland's geest eindelijk zijn lichaam heeft overwonnen......


Hij is aan de grote reis begonnen, op zijn eigen moment, en ergens onderweg zullen wij hem allemaal weer tegenkomen.
Hij heeft mij beloofd, dat hij me daar ooit zal verwelkomen, en dat vervuld mij met vreugde !

Tot dan blijven de geweldige herinneringen, waarvoor ik hem intens dankbaar ben.


Hij is en was een geweldig mooi mens en het is een voorrecht om hem in mijn leven te hebben gehad, en daar is hij nog steeds.

Goede reis lieve jongen, je bent eindelijk vrij, en voor altijd bij mij.

We will celebrate his life !!!!

Rick,
Gini, family and friends



It is with an enormous sense of grief, but with joy for Roland, to have to say that this morning,
9 march 2010,
Rolands spirit has been released from his body.

He has finally won the battle.


He has started his big journey on his own time and moment, and somewhere along the way we will all meet again, which fills me with happiness.

Until then the wonderful memories remain, for which i will be eternally grateful.


He was and is an amazingly beautiful person and it is a privilige to have had him in my life, where he will remain.

Have a great journey my dearest sweetest friend, you are free at last, and forever in my heart..

We will celebrate his life

Rick, Gini,
family and Friends




Tuesday, February 02, 2010

Lieve allemaal,


Op dit moment van schrijven zitten mijn ouders nog naast me op de bank. Morgenavond gaan ze al weer naar huis. Het is fijn om ze te zien al vind ik het jammer dat we niet echt kunnen praten. Daarvoor gaat mijn schrijven te langzaam en te moeilijk. Ik hoop dat ze voldoening uit dit bezoek halen. In ieder geval een weekje zon ipv nog meer sneeuw!
De afgelopen 2 weken veel tennis gekeken. Toen Rick zijn favoriet Nadal wéér geblesseerd moest opgeven vroeg ik Rick plagend of Nadal wellicht goed zou zijn in rolstoel tennis? "Bitch" was zijn antwoord. :-))
Voor meer heb ik even geen puf. Dit was al weer ruim 1 1/2 uur.

Liefs,
Roland
xx

Sunday, January 17, 2010


Lieve allemaal,

Vandaag (zondag) een bericht van buiten in de tuin. M'n lazy boy staat onder een parasol en een persoonlijke vliegenmepper zit naast me, Ronald :-)) het is mooi weer. Rick kwam met het idee. "Voor je het weet is het winter " zegt hij en daar heeft hij wel gelijk in. Ikzelf vind alles verslepen zo'n gedoe en vind mezelf al last genoeg om met zulke verzoeken te komen. Maar zie, met 3 paar gezonde mannen armen in huis is het in 5 minuten gebeurd. Dat valt dus reuze mee! En het is heerlijk! Af en toe een zuchtje wind langs m'n huid houdt het dragelijk want er is 31' voorspeld. Straks dus zeker weer de koelte van de airco opzoeken maar nu eerst genieten van dit moment.

Liefs,
Roland
xx