Toch nog Kirstenbosch ;-)

Zo lieve allemaal.. gisteren was het prrrachtig weer, 24 graden, dus het einde van onze winter is echt in zicht, en het voorjaar dient zich aan.. het woord Kirstenbosch botannical gardens viel heeeel even, maar Rollie voelde zich toch niet echt helemaal lekker, dus niet gegaan.. Vandaag was het wederom typisch einde winter weer, 23 graden dus een stuk frisser, maar toch, lekker zonnetje en gym gecancelled, Roland lekker gedouched, en we zouden weer Kirstenbosch gaan proberen..

Dat heeft het tot op heden moeten afleggen tegen de Olympics en af en toe een dippie. Maar, voel ik me nou wel of niet goed moet Roland gedacht hebben, want toen ik aanstalten wilde gaan maken om de operatie op de rit te zetten, ging hij toch nog effe dutje doen. Awel denk ik, dat wordt niets, Pam was in het huis hiernaast aan het poetsen, dus denk ik, ga ik even op de bank een oogje toe doen. Ook wel eens lekker.... om een half uurjte later jahahaaahahaaa uit Rolands slaapkamer te horen. Dus, effe kijken wat er aan de hand is.. Wil der uit, toch maar weg ! Dus, Pam hem eerst nog voeding gegeven en ik begonnen met het inpakken van de auto. Kussentjes er in, jassen opzoeken en er in (je weet maar nooit hoe het weer aan de andere kant van de berg is), praatapparaat opsnorren, foto toestel, petjes, zonnebrillen, zaartje, lijntje van de hond en toen dat er allemaal in lag was Pam klaar met voeding. Rollie in de stoeltjes lift, rolstoel uit elkaar halen, accu's in de auto (van de rolstoel dan he) stoel opvouwen en van de trap af schleppen, alles in de achterbak, Roland de trap af, de auto in, en intussen was ik klaar voor een lekkere douche, pffft, het gaat niet vanzelf en het leven van een verpleegster gaat niet altijd over rozen.. Maar, niet z**ken en starten die hap, en op naar de tuinen.. Vroeger werden daar honden toegelaten (aangelijnd natuurlijk) en dat was nu niet meer zo, dus we hadden een hondje bij ons dat in de auto achter moest blijven, geen leuk idee.. Enfin, wij toch maar de paden op de lanen in. Heel mooi weer, lekker warm, en tijd voor een foto,, druk op het knopje, niets, aan uit proberen, niets.. had ik met mijn ontzettend duffe kop gisteren avond de batterij in de oplader gedaan (goede voorbereiding is het halve werk, nietwaar ?) en vergeten die batterij er weer in TERUG te doen, dan werkt zo'n ding niet, gek he ? !!! Ga ik over klagen bij de fabrikant natuurlijk, kan je op wachten !

Maar.. denk ik tien minuten later, ik heb toch een telefoontje bij me dat beter foto's maakt dan gesprekken voert ? Dus... hierbij het eerste fotootje van Roland, hij gaat helemaal voorop de berg op, je kunt merken dat hij op accu's gaat en ik op bijna lege batterijen, maar dat is inherent aan mijn leeftijd zal ik maar zeggen. Speed op 'fast' en ik kom 'last' dus hierbij een foto van Roland's achterkant, met op DIE achtergrond weer Castle Rock, als je goed kijkt weet je waarom die rots zo heet.





Ik zie een ster, hij rijdt heel ver, ik voelde me net Maggie McNeil, op gebroken hakken dan wel te verstaan ! Maar toch, een leuk fotootje denk ik. Enfin, helaas, die paden zijn prachtig aan gelegen (!) met van die eeeenige keitjes die zo fijn in elkaar passen, leuk om op te lopen, stukken minder om full speed op te rijden in een elektrische rolstoel op massieve bandjes, die arme Roland zag de omgeving volgens mij niet echt scherp, zo trilde het hele geval. Resultaat, Rollie zakte steeds fijn onderuit in zijn stoel, dus als er mensen aankwamen, hees ik hem snel overeind. Kan niet hebben dat ze denken dat ik geen goeje zuster ben natuurlijk en mijn protege verwaarloos, toch ?.. Enfin, 'protea garden' stond er op een bordje, en wij dat pad ingeslagen, we gingen per slot voor de KINK, sorry KINGGGGG protea, en die moesten en zouden we zien !! Staat er op een gegeven moment langs het pad een leuk bordje, bloeiende KING protea links af, steil tegen een heuvel aan, over het GRAS ! Jaja, helaas is die rolstoel geen SUV (Sports Utility Vehicle, of PC Hooft tractor de sufferd liep er achteraaan zak maar zegguh) noch een four wheel drive, dus Rollie had een zetje nodig, ik mijn hoge hakken uitgetrokken en DUWEN die berg op, want zijn wielen sloegen door, grassprieten onder mijn oksels ! Maar.. voor een geslaagd middagje uit doe je wat, dus mijn laatste adem ging in die heuvel zitten, en we bereikten nogal slippend (zijwaarts wel te verstaan, heel spannend) die King protea, en als bewijs, moest ik weer een mobiel fotootje maken, hierbij !



QUEEN KIJKT NAAR KING !!!! ;-))

En daarna even van het uitzicht genieten, wat zijn we hier makkelijk gekomen he !!!!



Wat u natuurlijk NIET ziet geachte lezer is dat zuster Clivia deze foto neemt terwijl ze helemaal amechtig met haar rokken omhoog en haar kapje scheef over haar Ruud Lubbers wenkbrauwen getrokken languit ligt bij te komen in het gras met een frisse peuk in zijn gezicht ;-))) Deze foto straalt echt VREDE uit, niet dan ?.... Wel een mooi uitzicht dus de rit naarboven met mij als extra aandrijving was het allemaal wel waard ! Naar beneden was niet echt eenvoudiger, laat ik u daar de details van besparen.. maar, mijn pumps liggen daar in de prullen bak, of is het prullE bak, weet ik niet.. WEL kwamen we nog langs een struik die naar mij was vernoemd, dus wederom een foto, lees eerst het latijn, en dan het Zuid Afrikaans, ik voelde me EEN met die struik !!!



En zo gingen we weer rustig aan richting auto, roland trillend van de keitjes, en ik trillend van de inspanning, heerlijk zo'n bezoekje aan die tuinen, wij zijn echt zonnige zussen, dol op de natuur (tekst copyright Jasperina de Jong)


MAAAR, Zarah had natuurlijk nog niet gewandeld, die lag te knorren in de auto, dus op de terugweg nog even langs de boulevard hier, stoeltje weer uit de auto, in elkaar zetten enzovoorts, weer die accu's aansluiten en als toegift nog een stukje wandelen en naar de horizon staren, en van de zon genieten.. Nu, terwijl ik dit zit te schrijven ligt er een overheerljk kippetje van de woollies in de oven te sputteren, en jawel Lilian, zitten we naar de herhaling van de Dressage te kijken in Hong Kong, en over tien minuten moet Ankie van Grunsven over het scherm changeren, en wint ze een gouden medaille, geweldige prestatie, we zagen net haar grootste rivale en 5x olympisch goud winnares een uitglijder maken ;-) Tsja, life can be a bitch.

Dus, lieve lezers, ik draai er een einde aan, het was al met al een heerlijk daggie, we eten wat laat (tis inmiddels half negen avond) en de temperaturen zijn weer behoorlijk gezakt naar de 16 graden, daaraan kan je wel merken dat het nog niet echt zomert hier..

Veel liefs allemaal van Clivia, Roland en Zarah !!!!!!

xxxxxxxxx