Wednesday, March 05, 2008

"Lieve Mona" ⇒⇒⇒"Beste Anoniem"

Lieve allemaal,

Zo, daar ben ik weer. Zonnig en warm vandaag dus straks lekker het zwembad weer in en dat terwijl in Nederland Maart z'n staart roert. Hier roerde gisteravond de 'south easter' ook even heftig zijn staart. Lang geleden dat ie er was en zoals altijd een aankondiging van warm weer wat vandaag al blijkt: windstil, zonnig en heel warm. Die mag dus vaker zijn staart roeren.

Zoals jullie via Rick hebben kunnen lezen was de party afgelopen zaterdag leuk en gezellig. Eerlijk gezegd wist ik ook niet hoe het zou gaan uitpakken met m'n laptop maar 'wie niet waagt, wie niet wint'. Niets vervelender in ieder geval dan dat mensen je iets vragen en je kunt je niet verstaanbaar maken. Dat heb ik al vaker meegemaakt en dàt wilde ik deze keer hoe dan ook voorkomen. En met Pa en Ma ging dat ook prima via de computer dus waarom nu dan niet?
Zo gezegd, zo gedaan en daar stond ik dan in m'n rolstoel met laptop op schoot. En zoals ik al verwacht had, muziek en veel geroezemoes waar ik nooit boven uit zo komen met m'n stem. Maar dit keer ben ik gewapend! ;-)
Bev, de schoonzus van Andrew, kwam als eerste op me af en vroeg me hoe het met me was. Bev, kort voor Beverly, kennen we redelijk goed want zij begon haar eigen autoverhuur bedrijfje net nadat wij met het guesthouse begonnen en wij hebben vanaf dat moment al onze gasten die vroegen om autohuur naar haar doorverwezen. Daarnaast hebben we haar en haar gezin ook privé leren kennen die paar keer dat ze op onze farm waren waarvan David en Andrew mede-eigenaren waren. (Ja ja, "I once had a farm in Africa" :-) Als ik mijn antwoord getypt hebt wijs ik naar m'n scherm en maak haar duidelijk dat dàt mijn antwoord is... het kwartje valt en we hebben daarna een gesprekje als 'vanouds'. De autoverhuur business (staat nu te koop), haar 2 zoons (zijn er ook, my, my, wat een reuzen zijn dat geworden!!) en Gary haar man komt er ook even bijstaan.

Omdat ik zit met laptop op schoot zijn mijn antwoorden alleen maar te lezen als je staand ver voor over buigt. Dus als Gary en Bev weg zijn vraag ik Rick om een poef naast me neer te zetten. Op die manier kunnen mensen op 'mijn hoogte' zitten wat zowel voor mij (oog contact) als voor hen (lezen) wel zo prettig is. Even heb ik 'angst' van wat als die poef leeg blijft en er niemand op me af komt? In mijn 'niet electrische rolstoel' kan ik mezelf namelijk niet verplaatsen en op mensen afgaan. Maar die 'angst' blijkt ongegrond. De éne na de andere 'oude bekende' komt op me af en we praten bij en daarna komen ook meer en meer onbekenden naast me zitten waarmee ik kennis maak. Die poef blijft nooit lang leeg en ik typ er lustig op los ;-) Prettige bijkomstigheid is dat het veel minder vermoeiend voor me is dan proberen boven m'n macht te praten, alles steeds te moeten herhalen en dan uiteindelijk tóch nog niet verstaan/begrepen te worden. Dit is makkelijk en leuk en voor ik er erg in heb is m'n computerklokje van 22 uur naar 00.30 uur gesprongen!! Pas tegen énen begin ik moe te worden wat ik merk aan het feit dat m'n vingers meer en meer op de toetsen blijven plakken en ik meer en meer typ fouten maak. Als je dat zou uitspreken zou je denken dat ik dronken was. 'Time to go home' en uiteindelijk lig ik moe maar heel voldaan tegen de klok van 02.00 in bed. ZZZzzz......

De zondag is uitslapen, even ontbijten en computeren (krantje en emails lezen) om vervolgens weer m'n bed in te duiken. Als ik midden op de middag weer wakker word zit Rick inmiddels gezellig buiten aan het zwembad met Mirella en Jeroen. Het wordt een heerlijk luie middag met 'pizza bestellen' en voor het eerst sinds bijna 2 weken het zwembad weer eens in.

Maandag weinig vermeldenswaard. Veel gesurft, online op het Web natuurlijk en niet op het water. De officiële site van de Olympische Spelen in Peking eens doorgenomen en wauw, dat ziet er al veel belovend uit. Wat een ongelofelijk mooie sportaccommodaties zijn daar gebouwd. Binnenkort daar over eens wat meer.

De dinsdag fysio in de ochtend. Andrea, m'n fysiotherapeute komt aan huis. Zij is aardig aan mijn spraak gewend en zo, 1 op 1 en zonder 'achtergrond' lawaai, ben ik dan nog wel aardig te verstaan. We babbelen er aardig op los tijdens 'ons' uurtje. Dat wil zeggen zij praat (relatie perikelen), ik luister en voorzie van opmerkingen, inzichten en 'advies'. Het is altijd zoveel makkelijker andermans problemen 'op te lossen' dan je eigen, ik zou een goeie 'Mona' zijn geweest! ;-) Hoe dan ook, na onze laatste sessie was het Andrea die mìj bedankte voor de 'therapie' in plaats van andersom!! ;-))

Na de fysio zitten er inmiddels al weer andere 'gasten' buiten aan de koffie, Dick en Jasper uit Rotterdam, 'vers' aangekomen in Kaapstad de avond er voor. Al veel van gehoord via internet en hun comments op mijn blog maar nog nooit in levende lijve(n) gezien. Grappig is dat met internet, nog nooit gezien maar toch 'ken' je elkaar al heel lang... Op de vraag of internet 'toevoegt' aan je sociale leven is mijn antwoord dan ook 'ja'. Rick heeft Dick en Jasper tijdens hun vakantie vorig jaar in Kaapstad al eens ontmoet en zodoende praten we met z'n viertjes buiten bij en dit zetten we even later voort met een lekkere lunch in de 'Sandbar' in Camps Bay waar, in tegenstelling met Sea Point, de 'south easter' dan al behoorlijk te keer gaat. Diezelfde 'south easter' krijgen wij in Sea Point pas laat die middag en avond om de oren. En hoe!!
Op weg naar huis wijzen wij de 'boys' even op een 'glas zaak'. Dick is namelijk meteen al tegen een glazen schuifpui gelopen (AU!) in hun appartement en daar zit nu een barst in, in die pui, niet in Dick (geloof ik) :-))

Jasper en Dick, leuk dat onze 'virtuele' vriendschap eindelijk is omgezet tot ééntje in 'real life'. Veel plezier de komende 5 weken en we zullen jullie vast nog vaker zien hier in Kaapstad.

En daarmee ben ik bij vandaag aangekomen. Rick heeft de KLM gebeld om mijn vlucht van 2 April om te zetten naar òf:
- zaterdag 5 April, zodat ik met René, Annemarie en Simone mee terug kan vliegen
òf
- zondag 6 April, zodat ik met Jasper en Dick mee terug kan vliegen.
Het is nog even wachten op definitieve bevestiging van hun kant (en bijbetalen van de mijne) maar mijn vertrek staat nu op 5 April, met aankomst dan in Amsterdam op 6 April. Tja, het komt nu écht dichterbij......

--------------------------------------------------------------------

De comments;

✓ Gini,
weer thuis uit Jo'burg. Sorry dat ik je miste via MSN. Ik had hem de hele dag open staan in de hoop dat je online zou zijn. En net toen je dat was, was ik met wat anders bezig... ♥♡
✓ Christine (GON),
óók weer thuis uit Jo'burg dus. Ik kan me jou nog goed herinneren als prettige, fijne en ervaren collega bij Transavia. Leuk dat je Gini tegen kwam en leuk dat je nu ook meeleest.
Groeten aan alle andere 'oude bekenden' bij Trans van mij, JOL.
✓ Lilian,
ik zal eens kijken of ik je broer tot emailen kan porren :-)
✓ Pa Jolink,
jij bent óók een 'survivor' en een goed voorbeeld van 'niet bij de pakken neer zitten' voor mij!
✓ "Beste Anoniem" (2x),
'kom uit de kast' man (of vrouw)!! De stemming is anoniem omdat een opiniepeiling dat nu éénmaal is. De discussie die jij vervolgens aangaat kàn en màg in NL nog altijd veilig met vermelding van je naam. Of ben jij zèlf soms al te bang inmiddels? Op de barricade springen? Prima!! Maar laat wel je gezicht zien, ok?

Komende zaterdag, na afloop van de peiling, mijn eigen mening in deze maar nog even dit ter herinnering: de stelling was niet of de film verboden moest worden. Dhr Wilders heeft een vrije keus daar in. Maar mijn vraag/stelling daarop is of Dhr Wilders zèlf van uitzending moet afzien, gezien het feit dat zijn keuze van wèl uitzenden ànderen ongewild en ongevraagd in gevaar brengt.
Discussie is leuk en hoop ik ook zeker te stimuleren want het gaat ons allemààl aan. Maar nogmaals, doe het uit 'beleefdheid' op mijn site mèt je naam aub. Je naamloos in 'krachttermen' afzetten tegen anderen getuigt mijns inziens niet van moed en vind ik ronduit gezegd zwak en te gemakkelijk.

En wat ook makkelijk is, is om vanaf mijn schrijfplekkie de pool in te plonzen en dàt ga ik nu doen! Doeiii...

Liefs,
Roland aka Mona
xx