Hallo gezellig :-))
De laatste in deze rij (tot nu toe) was THE CURIOUS CASE OF BENJAMIN BUTTON (genomineerd voor (o.a.) beste film + beste mannelijke hoofdrol, Brad Pitt). Een vreemd geval inderdaad deze Benjamin Button want hij wordt 'oud' geboren en wordt gedurende zijn leven steeds 'jonger' en hij sterft uiteindelijk als baby. Vooral aan het einde van de film zag ik paralellen met mijn eigen leven. Ik heb mezelf hier al wel vaker 'een grote baby' genoemd in die zin dat ik totaal afhankelijk ben geworden van anderen. Dat overkomt deze Benjamin naarmate hij jonger en jonger wordt ook. Als klein jochie (dat nog wel praten kan) zegt hij op een gegeven moment: "Het voelt alsof ik al een heel leven geleefd heb maar ik kan het me niet herinneren." Kijk, dat gevoel heb ik nou ook wel eens. Een 'afgesneden' zijn van je eigen leven.
Ik kan het me wel herinneren hoor (niets mis in die zin :-)), maar het voelt alsof die herinneringen aan een ander persoon toebehoren, niet aan mij. Of als ik het wel was, dan toch minstens in een ander (lees: vorig) leven.
Een klein voorbeeld: soms kijk ik met verbazing naar Rick als hij zit te emailen. 10 Vingers bewegen onafhankelijk van elkaar op en neer en heen en weer in verschillende richtingen! Ik kan bijna niet geloven dat zoiets kàn. En dat terwijl ik het zelf (nog niet eens zo lang geleden) ook deed. hoe kan ik dat gevoel nou goed overbrengen? Ja, denk maar eens terug aan de tijd van vòòr computers, vòòr mobiele telefoons en vòòr digitale camera's om maar eens wat te noemen. Zeg maar het pré-digitale tijdperk. Da's nog niet zo lang geleden maar kun je je het nog voorstellen? Nauwelijks toch? Alsof het in een ander leven was .... Een wereld van verschil, dat is het!
********************************
En 'speaking of' het pré-digitale tijdperk, pas geleden kwam er hier een oude doos boven water uit dat tijdperk. Verloren gewaand en nu terug gevonden. De inhoud? Ook pré-digitaal: foto's!
Daarom vanaf volgende keer:
FOTO'S UIT DE OUDE DOOS :-))
Herinneringen ophalen.
Liefs,
Roland
xx