Wednesday, December 12, 2007

Ellek nadeel heb z'n voordeel.

Lieve allemaal,

Woensdag, bewolkt en zowaar ook wat drizzelregen af en toe. Slecht weer dus maar de keukendeur staat open want koud is het niet. Bert is naar de gym, Mart shopped in de Waterfront, Rick doet wat klusjes in en om het huis (hij kan kennelijk wel tegen een beetje drizzel), Zarah ligt op haar kussen en ik zet me weer aan m'n blog. Gini hangt nu ergens boven het Afrikaanse continent in de lucht en vanavond landt ze met dt ;-) en klm in Kaapstad. Zoals jullie weten werkt ze bij de KLM en schrijf je landt ze met dt, vandaar. Sinds begin dit jaar vliegt ze een voor haar nieuw type vliegtuig, de Boeing 777, oftewel de 'Tripple Seven' en daarmee komt ze dus vandaag 'werkend' naar Kaapstad. Toen ik nog in Kaapstad woonde (tot 2005) en zij net bij de KLM begon vloog zij niet de 777 maar de 747. Jammer want dat toestel wordt ingezet op o.a. Johannesburg en niet op Kaapstad zodat ze mij niet kon komen opzoeken op deze manier. En toen ze éénmaal wél 777 vloog woonde ik er niet meer... Maar nu halen we dus even die 'schade' in en kan het wel. Vanavond laat landt ze en morgen als ze uitgeslapen is halen we haar op. Ik denk dat het crew-hotel in Kaapstad één van de meest luxueuze hotels is die de KLM crew kent. Het is gebouwd aan de 'foreshore', tussen de Waterfront en het stadscentrum in en maakt deel uit van het CTICC: Cape Town International Convention Centre. Dit Conferentie Centrum is een aantal jaren geleden gebouwd en het draait kennelijk goed want bij mijn eigen aankomst zag ik dat er wordt bijgebouwd. Zo groot als de RAI, waarvan ik vanuit mijn Amsterdamse huis de reclame zuil kan zien, is het (nog) niet maar klein is het zeker ook niet. Ik weet nog dat wij tegen het einde van de bouw van het CTICC als guesthouse-eigenaren werden uitgenodigd om te komen kijken. De bouw van zo'n Conferentie Centrum is natuurlijk een enorme 'boost' voor het toerisme. Veel delegatieleden blijven wat langer 'hangen' dan de paar dagen dat zo'n conferentie duurt of plakken er een vakantie aan vast, vaak met vrouw (of maitresse/secretaresse:-). Hoe dan ook, goede 'spin-of' voor alles wat met toerisme te maken heeft, dus ook de guesthouses. Ikzelf vind het een heel mooi gebouw. Het is heel modern en er is enorm veel glas en marmer gebruikt. De entree is een enorme hal met marmeren vloer waarin echte bomen staan. Bij de receptie van het hotel ook een marmeren vloer en hier geen bomen maar een ondiep vijvertje verzonken in de marmeren vloer met de waterspiegel gelijk aan de vloer. Ontwerpfoutje want er bleken na de opening nogal wat niets vermoedende gasten in achterover te vallen wat behoorlijk wat natte pakken (of secretaresse rokjes ;-) opleverde. Ik geloof dat er nu een glazen wandje omheen staat.

'Speaking of' mijn Amsterdamse huis... ik hoor via René en Annemarie dat er in de Almstraat een mevrouw dood is aangetroffen (was op het journaal). Men vermoedt moord! Dat is in mijn wooncomplex!! De naam die ik hoorde ken ik niet dus het is niet één van mijn buurvrouwen, maar toch... Heb inmiddels mijn broer gemaild om te zien of hij meer weet. Hij slaapt er af en toe en doet de planten.

Moord en verkrachting, je leest het bijna dagelijks in de krant en Rick leest de koppen uit de Nederlandse internetkranten wel eens voor aan me. "Lekker veilig daar ook in Nederland" is dan zijn commentaar. Waarop ik een keer zei: "Tja, maar in Nederland is zoiets ten minste nog voorpagina nieuws... hier in Zuid Afrika niet, als het überhaupt de krant nog wel haalt".
En hoe erg zoiets ook is, je leest het, neemt het voor kennisgeving aan en als je de pagina omslaat ben je het weer vergeten... totdat het jezelf een keer 'direct' raakt, een bekende, een vriend of familielid. En daarover kunnen hier in Zuid Afrika heel wat meer mensen meepraten dan in Nederland.

Let wel, ik wil hier niet een discussie aanzwengelen van waar het 'beter' of 'slechter' wonen en leven is. Die behoefte heb ik nooit zozeer gehad al heb ik wel weer enig leedvermaak (sorry) als Rick voorleest uit diezelfde krant dat in Nederland in de eerste 10 dagen van December al de totale hoeveelheid neerslag is gevallen voor normaal de hele máánd :-)) Er is vaak een soort spanning, een soort strijd tussen 'geëmigreerden' en de 'thuis blijvers' zoals ik het maar eens zal uitdrukken. Vaak gaan zij die emigreren weg uit onvrede met het eigen land. In het nieuwe land is dan alles beter en mooier en de thuisblijvers zullen dat horen ook! En die reageren dan weer in de trant van 'het is hier zo slecht nog niet'. Beiden partijen benadrukken vaak hun eigen positieve kanten en de ander z'n negatieve.
Zo zijn de vele Zuid Afrikaners die uit angst voor 'crime' veelal naar Engeland, Nieuw-Zeeland en Australië geëmigreerd zijn, daar dan ook de slechtste ambassadeurs voor hun oude vaderland en grijpen elke negatieve gebeurtenis aan voor een 'zie je wel' reactie. Waarna de 'thuis' gebleven Zuid Afrikaners natuurlijk niets goeds te melden hebben over die 'schapen neukers' (Aussies), de 'Kiwi eters' (NZL) of die 'duffe' Londenaren in de eeuwige regen ;-))
Behàlve zoals laatst, toen het Zuid Afrikaanse team de wereldtitel rugby won... dàn stroomt bij àllemaal (thuis en ver weg) weer even hetzelfde bloed. Sport verbroedert, dat valt niet te ontkennen.

Ikzelf ben destijds niet met een negatief gevoel over Nederland vertrokken en heb dan ook nooit de neiging gehad om er op af te moeten geven. Toegegeven (zoals hier boven), enig 'mild' leedvermaak over het weer is mij niet vreemd ;-)) Zei ik aan het begin dat het hier miezerde (mooier voordoen dan het is doe ik ook niet), inmiddels schijnt de zon weer en Gini, don't worry, de komende dagen blijft het mooi dus die zomerjurkjes komen je koffer heus wel uit.
Nee, Zuid Afrika was voor mij destijds gewoon een nieuw avontuur, een nieuwe uitdaging. Ik wilde niet per sé weg uit Nederland maar hoefde ook niet per sé te blijven. Ik had inmiddels al genoeg van de wereld gezien om te weten dat er 'overal wel wat is'. Elk continent/land/regio/stad (vul zelf maar in) kent z'n eigen problematiek en dichter bij huis: elk huisje heeft zijn kruisje. Het is voor mij dan ook nooit een probleem geweest om weer terug te gaan naar Nederland (makkelijk was het niet). Ik heb met veel plezier 8 jaar lang in Kaapstad gewoond. In al die tijd is er één keer ingebroken in huis, maar dat gebeurde járen geleden ook al eens toen ik nog thuis woonde bij mijn ouders. Er is veel ingebroken in auto's van gasten, maar dat gebeurd in Amsterdam ook als je je mobieltje er in laat liggen. Er is één kennis van ons thuis overvallen met een pistool op zijn kop, maar dat gebeurde David & Andrew als Zuid Afrikaners in Amsterdam ook! Met een mes op de borst werden ze op klaarlichte dag in een stampvolle Kalverstraat 'gerold'. De man van een vriend van ons werd vorig jaar vermoord in Johannesburg maar gemoord wordt er nu ook in mijn appartementenblok in Amsterdam. Zo zie je maar weer dat het niet uitmaakt, 't is vaak gewoon een kwestie van 'wrong time, wrong place'.

Voor mijzelf geldt dat ik met mijn terugkeer naar Nederland in een 'wrong time' (ALS diagnose) in een 'right place' was. Want het sociale 'vangnet' in Nederland is beter dan in menig ander land. En alhoewel er steen en been geklaagd wordt en ik ook niet ontken dat er fouten gemaakt worden, (hè, lieve, fijne neurologe van mij in Haarlem?...%^&$#@!!!!!!!!) ik prijs mezelf gelukkig dat ik op dat moment weer terug was in Nederland. Ik heb tot nu toe geen dokters- of ziekenhuisrekening gezien. Heb inmiddels een aangepast appartement. Een stuk of 3, 4 speciale stoelen, thuiszorg... ik hoef maar een kik te geven en ik weet niet hoe of waarom, maar er wordt bij mij wél geluisterd en er gebeurd ook iets. Nee, ik ben rondom tevreden. Het feit dat m'n PGB 2 maanden na aanvraag nog niet rond is (kan nog wel even duren) plus het feit dat ik een 'aanvullende' uitkering ontvang zonder de uitkering zélf (met andere woorden 'ik sta ROOD!!') doet daar niets aan af.
Zoals ik ook rondom tevreden ben hier weer in Kaapstad. Ach... ik denk dat het met je eigen instelling te maken heeft. Met hoe je tegen de dingen aankijkt. Zeikers vinden overal wel wat te zeiken, zoals dat 'zure' (thee) mens destijds in ons guesthouse (vraag maar aan Rick :-). Positivisten zien altijd wel een zonnige kant, een 'silver lining' zoals ik nu ook nog genoeg moois zie, En grapjassen maken altijd wel een grapje, zoals Rick heel vaak en ik af en toe zoals vanmorgen... Rick ziet smeer in m'n oor en haalt er een wattenstokje bij. Als dat nogal eh... vol viezigheid weer uit m'n oor komt zegt Rick: "Jeetje, wanneer is dàt voor het laatst gebeurd? 't Is een wonder dat je überhaupt nog wat hóórt!"... Waarop ik zeg: "Wat zeg je?" :-)))

Liefs en tot morgen,

Roland
xx