Roland speaking ;-)

LIEVE ALLEMAAL. DAAR GAAN WE DAN . EEN BERICHT VAN MIJZELF, ROLAND.

MET DE LETTERKAART OP TAFEL. RICK WIJST AAN EN IK KNIK. TIS EVEN WENNEN . MAAR HET WERKT WEL.

IK MERK METEEN AL DAT HET ERGENS GOED VOOR IS. IK MOET ACTIEF NADENKEN.

NIETS BIJZONDERS HOOR IK U DENKEN, MAAR EERLIJK GEZEGD STAAT MIJN VERSTAND DE LAATSTE TIJD ZO NIET OP, DAN WEL DICHTBIJ, NUL.

NOU JA DAT VALT WEL MEE, EIGENLIJK BEN IK ZO SCHERP ALS WAT. VRAAG MAAR AAN RICK. ;-)

HET IS EERDER DAT IK NOG MAAR WEINIG UITDRUKKING AAN MIJN GEDACHTEN GEEF NU PRATEN EN OOK SCHRIJVEN, TYPEN NIET MEER GAAN. DUS VANAF NU WEER NADENKEN GEBLAZEN. DE AFGELOPEN TIJD HEEFT RICK JULLIE OP DE HOOGTE GEHOUDEN VAN MIJN WEL EN WEE. HET GAAT ZOALS HET GAAT. DE ENE KEER MAKKELIJK, DE ANDERE KEER MOEILIJK. MAAR DAAROVER DE VOLGENDE KEER MEER.

GROETEN,

ROLAND

LENTE !!!!!

Hallo beste lezers !! Wederom enige tijd geleden dat er geblogged werd (das geen werkwoord, maar wordt het binnenkort, zeker weten ;-) dus even een korte update uit het Kaapse..

Niet heel veel byzonders te melden, behalve dan dat we nu in 2008 echt wel de natste winter sinds mijn aankomst in Kaapstad (11 jaar geleden) hebben meegemaakt, en helaas is het einde nog niet in zicht. Kaapstad krijgt zijn water via de dammen die in en om de stad heen liggen, en vooral bij droogte zijn de 'waterstanden' in percentages regelmatig onderwerp van gesprek, en worden ook altijd vermeld in de krant, op de weer pagina.. Na deze winter staan de dammen gemiddeld 105% vol, wat inderdaad betekent dat ze allemaal over hun capaciteit heen zijn, en we ons over watertekorten voorlopig niet al te druk hoeven te maken..

Die extra neerslag hebben we ook echt kunnen merken, en uitten zich in enorme plensbuien die hier op het dak goed te horen waren, aangezien dit huis een golfplaten dak heeft. Dus van gezellig 'tikken op het zolderraam' was vaak geen sprake, het leek er vaker op dat er een aantal mensen met mitrailleurs op het dak zaten plezier te maken, zo enorm hevig waren de buien af en toe.

Dit weekend even respijt van de nattigheid, en hebben we volop zon, en strakblauwe luchten, morgen ook, lekker licht in huis en wat buitenwerk doen zoals zwembad onderhanden nemen en de koi vijver schoonmaken, dat doe je niet echt als het stormt en regent..

Met Roland gaat het naar omstandigheden redelijk wel, gestage lichte achteruitgang, wat geheel volgens het 'ziektebeeld' is, maar vooralsnog niets om je echt zorgen om te maken. Bediening van de 'light writer' (het praat apparaat`) wordt wat problematischer, iets wat we makkelijk oplossen.. Gewoon de rijen van de toetsen aanwijzen, dan glijden met wijsvinger over de letters, knikje betekent indrukken, en zo vormen we woorden en zinnen, en kunnen we elkaar begrijpen als ik van de spraak echt niets kan bakken, en dat gebeurd wel eens, helaas. Soms kan ik hele zinnen verstaan, en soms lukt het me tot ons beider frustratie echt niet ! Heel vervelend kan dat zijn..

Verzorging wordt behoorlijk intens en af en toe letterlijk, zwaar. We zijn het allebei dan ook eens over het feit dat er iemand moet worden opgeleid die ook de zwaardere taken af en toe van me over kan nemen. Pamela is een enorme hulp in het geheel hier, maar kan en doet het lichtere werk zoals voeding geven, vertroeteling, cremetje hier of daar, krabbeltje hier of daar en sapje maken theetje drinken. De algemeen voorkomende lichtere taken dus, en dat doet ze uitstekend, 5 dagen per week. De rest wordt door mij gedaan, er is niemand die dat over kan nemen, omdat de zorg heel specifiek is, hetgeen inhoudt dat het voor mij onmogelijk is om eens een stapje terug te doen, afstand te nemen of zomaar eens een vrije dag (of nacht) te creeren.

Dit komt de zorg niet geheel ten goede, een uitgerust mens presteerd in iedere situatie nu eenmaal beter, en om Roland de optimale verzorging te kunnen blijven bieden die hij nodig heeft, en verdiend, gaan we op zoek naar iemand die in de coulissen op stand by eens in kan springen. Alleen al het feit dat er iemand op de achtergrond op afroep beschikbaar is die ook de kennis heeft om Roland de alles omvattende verzorging te geven zou al een heerlijk idee zijn. Dus daar zijn we mee bezig, en gaan we mee aan de slag.

Vorige week hadden we ineens een paar warme(re) dagen, vrijdag 23 graden, en zaterdag zelfs 33 ! Op naar Rolands favoriete winkelcentrum, Cavendish Square.. Pam werkte die zaterdag ook, dus ging gezellig mee. Even er tussen uit. Ontbijtje buitenshuis, lekker wat ronddwalen door dat enorme centrum, en wat leuke dingetjes gekocht. Na een uurtje, met al die mensen en drukte om hem heen, vond Rol het wel weer genoeg en weer richting huis,, maar toch er even uitgeweest, even weer midden in het leven, oh zo belangrijk !

De rest van de afgelopen week was het zeer wisselvallig weer, en gisteren en vandaag zijn de temperaturen weer boven de 20. Gaat niet al te lang duren helaas, maar lente zit in de lucht. De planten in de tuin lopen weer vrolijk uit, en de wijnrank ( 80 jaar oud, jawel) waar het zwembad omheen is gebouwd, is weer groen. Je kunt zelfs al zien waar later de druiventrossen komen te hangen, en hij zit weer aardig vol. De yesterday, today and tomorrow staat vol knoppen, de Lady Di klimop vliegt de lucht in, en de jasmijn heeft het ook prima naar zijn zin.. Na de regens van de afgelopen winter moeten de 'bloemen' op het westcoast national park' adembenemend zijn, en gaan we proberen daar naar toe te gaan als de pracht maximaal is, die bloei duurt slechts een paar weken, dus moeten we goed in de gaten houden, middels het nieuws en hun website, kijk maar waar ik het over heb ;-) ...

http://www.happyholiday.co.za/flower.html en dat op anderhalf uur rijden afstand.

Heerlijke week achter de rug qua visite overigens.. Dat begon met de aankomst van Dick uit Rotterdam, die hier twee weken vakantie viert en af en toe binnenwipt, ook een keertje overheerlijk gekookt heeft, we hebben heerlijk zitten smullen van zijn Vis a la Dick ! Helaas dit keer zonder Jasper, die moet studeren .... Bezoekje van Gooitzen, altijd gezellig, en het bezoek van Jan Hylke, altijd een verademing om hem om je heen te hebben, en hij brengt altijd wat lekkers mee ook nog ;-) Ook hij heeft een keertje de honneurs waargenomen in de keuken en een heerlijke garnalen schotel tevoorschijn getoverd uit de oven, plus dat we gezellig gelunched hebben op Camps Bay! Bezoek van Wayne en Gary, het was en is erg gezellig ! De avonden vullen we meestal met tv kijken of een dvdtje huren, en film kijken....

Ach, en zo gaat het leven zijn gangetje, ups en downs, en gelukkig blijft de humor in huyze weltevree nog steeds een belangrijke rol spelen, ongeloofelijk misschien, maar wel waar.. AF en toe vliegt er weer een rake humoristische opmerking van Roland over de tafel, en dat draagt allemaal bij tot een 'algemeen gevoel van welbehagen' ;-))

Voor de meeste lezers van de blog is de herfst weer aangebroken, en de zomer weer voorbij, hopelijk hebben jullie er af en toe wat van kunnen genieten ! Hier hebben we het heerlijke vooruizicht dat de zomer er weer zit aan te komen, en kijken we daar naar uit !

Hier een stukje van Roland zelf, via de lightwriter en zeker belangrijk.. "Men vraagt vaak of ik mijn mails wel lees, omdat ik niet antwoord. Helaas KAN ik zelf niet antwoorden omdat ik de komputer niet kan bedienen, maar alle mails die binnenkomen worden door mij met veel plezier gelezen !!!" Later vandaag gaan we een stuk schrijven met behulp van de lightwriter, Rick letters aanwijzen, zinnen maken en publiceren, dus dat gaat er aan komen !

Iedereen een heel prettige week verder, en aan diegenen die af en toe een steuntje in de rug geven middels een reaktie of email, hartelijk dank, het helpt echt ! Groetjes maar weer van Rick, Roland en Zarah uit die Kaap. !!!!

xxxx

DOORGAAN...

Zo beste lezers en lezeressen.. alweer bijna 2 weken geleden dus tijd voor een update..

Hier in Kaapstad ‘genieten’ we van het staartje van de winter,.. en het gezegde ‘maart roert zijn staart’ in Nederland, is hier in de kaap ook van toepassing, allen is onze ‘maart’ zes maanden verschillend, dus, augustus roert zijn staart !

Stormwaarschuwing voor de kaap afgelopen weekeinde, met zondag als hoogtepunt, voorspellingen zijn allemaal uitgekomen, ongekende regen en hagelbuien, keiharde storm en enorme golven op de oceaan. De temperaturen hier waren ook erg laag, 10 graden slechts afgelopen zondag, maar toen het hoogwater was ging Rick (samen met Gini, die was hier gezellig op visite) toch even van het natuurgeweld genieten beneden aan de boulevard. Prachtig was het, en sensationeel ook.. Aangezien het niet raadzaam was om Roland mee te nemen, nam ik zijn camera mee, zodat hij, eenmaal thuis, op de computer toch mee kon kijken naar het natuurgeweld.



Hierbij een filmpje van Three Anchor Bay, normaal een prachtig strandje, vanwaar mensen vertrekken met hun kano of speedboat voor een uitje op zee, dit weekend een razende oceaan die probeerde een stuk uit de boulevard te slaan, golven die zo hoog werden opgezwiept dat de weg erachter moest worden afgesloten voor verkeer, evenals het benzine station.. Na het filmpje een foto van Sea Point Pool, gelegen direct aan de zee, waar je dit weekend ook niet echt een duik kon nemen.. maar mooi was het wel.





Helaas heeft de fysieke toestand van Roland weer en stapje achteruit moeten doen. Soms, als we met het ochtend ritueel bezig zijn, gaat het beter of slechter dan de dag er voor, om de volgende dag weer ‘normaal’ te zijn, zo kennen we afwisselend wat ups en downs… We merkten een tiental dagen geleden ineens dat de kracht in Roland's rechterbeen en –arm minder was dan we gewend zijn, natuurlijk hopend dat dit een moment opname zou zijn.. Helaas moeten we nu wel toegeven dat dit niet het geval is, en het stapje terug permanent blijkt te zijn.. Het is goed merkbaar als hij uit zijn rolstoel omhoog moet worden geholpen om bijvoorbeeld naar het toilet te gaan, uit en in bed te ‘stappen’ enzovoorts... Zoiets komt dan wederom als een klap aan, en is weer iets wat je allebei een plekje in de dagelijkse gang van zaken moet geven, en dat is best moeilijk. Weer wordt je met je neus op het feit gedrukt dat hij toch echt wel ALS heeft, en dat het met deze ziekte altijd maar achteruit blijft gaan, wat je ook doet of wilt .... Dat we daar niet echt vrolijk van worden is een understatenemt.

Toen ik afgelopen donderdag terug kwam van mijn broodnodige training op de gym, zat hij in zijn rolstoel bij de schuifpui naar buiten te staren, ‘in het niets’ leek het, en kreeg ik een flinke brok in mijn keel. Toen ik zei, ‘het gaat niet echt lekkerder he’ kregen we het allebei te kwaad, en ging de kurk even van de emoties af. Zo’n ontlading is af en toe nodig, het is alleen wel heel vervelend dat je er dan niet uitgebreid over kan praten, omdat dat haast niet mogelijk is.. Toen ik zei’ wat moeten we hier nu mee’ .. typtje hij op zijn ‘lightwriter’ “gewoon doorgaan waar we mee bezig zijn, als is dat steeds minder”... en dat, beste lezer, doen we dan ook.. Het verbaasd me steeds weer hoe een mens zich kan aanpassen aan weer een veranderde toestand, en hoe je dat dan weer inpast in het dagelijks leven.. Dus, helaas is het even niet anders, we moeten het weer een plekje geven en weer overgaan tot ‘de orde van de dag’.

Binnenkort is het hier officieel lente, gaat de zon weer schijnen en de temperaturen weer omhoog, zodat we weer buiten kunnen zitten.. De planten in de tuin lopen uit, het dak is waterdicht, we kunnen nog steeds af en toe lachen, kortom, we blijven positief, en genieten van wat nu is, en zoals Roland schreef, we blijven gewoon doorgaan..

Liefs vanuit die kaap..

Rick, Roland en Zarah ;-)