Geloof

Lieve allemaal,


Zoals ons vertrek destijds uit PA werd begeleid door een weersomslag, zo ook het vertrek van Gini uit Kaapstad. Gister laat in de middag trok het al heel langzaam dreigend dicht. Donkere vette wolken namen bezit van de zonnige blauwe hemel. Laat op de avond de eerste spatten en vanochtend werd ik wakker van een 'geroffel' op het dak. Zware regenval en als ik daar wakker van word met mijn slechte gehoor dan wil dat wat zeggen! En aangezien het allemaal zonder wind gepaard gaat dit keer schuift het ook maar heel langzaam voorbij. Af en toe trekt het even open wat hele mooi luchten geeft maar nu ik dit schrijf trekt het ook weer helemaal dicht. Er is nog meer regen op komst. Nou ja, goed voor de natuur en het scheelt weer sproeien in de tuin. Dus Gini, je mist vandaag niets hier en blijf maar lekker in je bed liggen vandaag. Ik hoop dat je een rustige vlucht terug hebt gehad.

Zojuist kwam Mart binnenlopen met zijn nieuwe laptop (de bitchy sizequeen heeft het MacBook Pro gekocht en dùs heeft ze een grotere dan ik!!). Hij was aan het skypen met zijn ouders en via de camera van de computer kregen zijn ouders een rondleiding door het hele huis. Geinig dat dat allemaal zo kan tegenwoordig. Pa, Ma, als Gini of Jan er is met de kerst, installeer dan ook ff skype en laat het je uitleggen. En al is praten niet zo makkelijk voor me, het skypen is wel een leuk communicatie middel.
Maar op deze manier, bloggen, gaat het ook al heeft Gini nu wel gezien dat ik de stukjes niet zo maar even uit de losse pols schud. Er gaat heel wat tijd inzitten voor ik klaar ben met typen. Maar goed, tijd genoeg over het algemeen, zeker op een dag als vandaag. Buiten drizzelt het op dit moment weer. Rick verveelt zich en heeft een dvd gehaald. Als hij op 'play' drukt begint ook mijn laptop 'spontaan' vanuit de iTunes te spelen... geinig is dat. De dvd is waardeloos, Billy bob Thornton als Space farmer of zo. Dus die dvd gaat weer op stop, ik zet me aan het bloggen en Rick rommelt in de keuken ter voorbereiding van vanavond. Er komt een 'oude bekende' eten samen met nog iemand.

Eerder deze week hadden we wel een mooie dvd: "Curse of the Golden Flower". Een Chinese film die zich afspeelt aan het oude, Chinese keizerlijke hof. Het kleurgebruik is werkelijk fantastisch, heel indrukwekkend. Actrice Gong Li, die bekend werd met de al net zo mooie, indrukwekkende Chinese film "Raise the Red Lantern", speelt ook nu weer de sterren van de hemel. Enige minpuntje aan deze film vond ik enkele vechtscenes die een "Ninja Turtles meets The Matrix" gevoel bij me opriepen wat de film in mijn ogen niet nodig had.
China, land van de volgende Olympische Spelen, volgend jaar in Bejing/Peking. De opening van die spelen wordt volgens mij ook een spektakel van kleur en perfectie, een lust voor het oog.
China, land nog steeds van dictatuur, onderdrukking en mensenrechten schending. Vanochtend las ik het abonnee blad van Amnesty International met de Dalai Lama op de voorkant. In het bijgaande artikel wordt gespeculeerd over een 'deal' die er gemaakt zou zijn op zeer hoog niveau: China de Olympische Spelen in ruil voor een terugkeer van de Dalai Lama naar Tibet. De Dalai Lama zèlf houdt zich hierover op de vlakte maar zijn grootste wens is, sinds zijn vlucht uit Tibet in 1959, om voor zijn dood Tibet nog eens met eigen ogen te mogen zien. Ik hoop van harte voor hem dat die wens in vervulling gaat. Als er iemand een voorbeeld en bron van inspiratie is voor mij, dan is hij het wel. Ik heb verschillende boeken gelezen van en over hem en het spreekt mij zeer aan. Vooral zijn kijk op religie spreekt mij zeer aan. Als zo'n beetje de enige religieuze leider ter wereld geeft hij 'bestaansrecht' aan alle soorten geloven die er bestaan. "Alleen omdat ik toevallig Boeddhist ben, wil nog niet zeggen dat ik dat als enige of beste religie zie. Het werkt voor mij, dat wil niet zeggen dat het voor een ook zo moet zijn. Katholicisme, Islam en Christendom werken voor anderen net zo goed. Wie ben ik om voor hen te beslissen hoe en wat ze moeten geloven?" Toen ik dit voor het eerst las was het echt een soort openbaring voor me. Wauw, wat een mooi en wijs standpunt van zo iemand... en wat een verschil met zovele andere geloven voor wie het éigen geloof het enige ware is en waarbij al het àndere niet wordt erkend en zo nodig overwonnen, vernietigd of bekeerd moet worden tot het enige wàre geloof. Hoeveel bloedvergieten in 'heilige' oorlogen, toen en nu, is niet het gevolg van dit laatste, 'egoïstische' standpunt?

Wat ik ook nooit begrepen heb is het dreigen met 'hel en verdoemenis'. Althans, als kind begreep ik het niet. Als het geloof zoiets moois en goeds is, waarom dan altijd dat geheven vingertje van de kansel en het gehamer op hoe zondig en slecht wij mensen wel niet zijn?
Pas later leerde ik 'geloof' los te koppelen van het instituut 'kerk'. De geschiedenis bekijkend begreep ik toen dat het instituut 'kerk' het geloof gebruikt (misbruikt) voor één ding: macht! Kerk en Staat waren veelal één en hetzelfde. Verdeel en heers was het motto. Mensen werden dom en daarmee makkelijker bang gehouden. En bange, domme mensen houd je nu éénmaal makkelijker in toom en op hun plaats dan mensen die meedenken en mondig zijn. Grote rijkdom en macht werd dan ook vergaard door 'aflossing van zonden' door ons schuldige zondaren aan de kerk. Het bolwerk in Rome met de Paus aan kop moge daar ook heden ten dage nog een mooi voorbeeld van zijn.
Het is in mijn ogen dan ook niet vreemd dat de (katholieke) kerk in minder ontwikkelde landen nog altijd veel meer invloed heeft dan in de meer ontwikkelde landen. Ook de leegloop van de kerk in deze laatste landen is een logisch gevolg... men 'pikt' het niet langer. Het is niet langer van deze tijd. Het 'instituut' is een log, traag en star iets wat niet snel genoeg mee gaat met de tijd. Het 'geloof' vind altijd zijn weg wel, daar hoeft geen mensenhand aan te pas te komen...
Ikzelf 'pikte' het ook niet langer' als was het meer omdat ik mij niet 'thuis' voelde in 'de kerk'. Het feit dat ik homoseksueel ben speelde daar ook een factor in. Liefde is in mijn ogen liefde en ik zie niet in waarom die van mij een 'gruwel' is in de ogen van God. Mìjn God is er één van liefde, punt uit. Daar zijn geen verdere voorwaarden aan verbonden. Gelukkig worden de opvattingen van de kerk steeds soepeler al vind ik de opvatting "je mag het wel zijn als je het maar niet praktiseert" een voorbeeld van schijn acceptatie. Dat is net zoiets als een tv hebben maar er niet naar mogen kijken...

Genoeg over het 'instituut' kerk maar niet zonder te zeggen dat er natuurlijk ook veel goeds gedaan wordt in de individuele kerken op zich. Het ging me in bovenstaand betoog om 'the bigger picture' op zich.

Wat ik later vond aan 'geloof' was een mix van alles en nog wat. Ik keek en las over allerlei verschillende religies en leerde zo ondanks alle verschillen ook de grote overéénkomsten te zien. En ik denk dat je juist in die overéénkomsten de essentie van 'het' geloof vind. En dan kom ik in een veel positievere, lichtere, vriendelijkere, sferen uit dan het zware, dogmatische geloven van voorheen. Een 'holistisch beeld waarin het gaat om éénheid (niet verdeeldheid), wat niet wil zeggen dat alles hetzelfde moet zijn. Hier gaat het om liefde, maakt niet uit welke huidskleur of seksuele geaardheid je daarbij hebt. Hier gaat het om 'vertrouwen op' en niet om 'bang zijn voor'. Mijn geloven is een mix van westers en oosters en spiritualiteit. Het werkt voor mij, daar ben ik blij om. En om die veel gestelde vraag te beantwoorden: "Ja, het helpt mij ook in mijn huidige situatie, om dit te kunnen accepteren zoals ik dat nu doe..."
Het werkt voor mij maar net als de Dalai Lama probeer ik niet de ander te overtuigen van 'mijn gelijk'. Er leiden wat dat betreft meerdere wegen naar Rome. Welke weg je kiest moet je zelf weten. Elke weg is er één, ook als je helemaal niet gelooft, want ook dàt is natuurlijk een optie. Overtuigen hoef en wil ik niet. Als anderen er een voorbeeld aan willen nemen is dat prima, al klinkt dat veel meer 'pretentieus' als wat ik bedoel te zeggen...

Zo, dat stukje over geloven zit er ook op. Zoals gezegd, iedereen gaat zijn eigen weg, geen enkele is dezelfde. Geen enkele is goed of fout. Het zijn alle keuzes die wij in eigen verantwoording maken. Wie ben ik om te zeggen hoe het moet?

Fijne zondag allemaal.

Liefs,
Roland
xx