Friday, January 25, 2008

lamme arm en tennis 'vuur'

Lieve allemaal,

Warme dag vandaag en ik zit nu, maak dat lìg nu, 18.15 uur buiten op het terras. In de schaduw nog steeds want in de zon is me te warm. Normaal gesproken is het na 4 uur 's middags wel lekker uit te houden in het zonnetje. Zeker als je daarvoor 2 uur lang hebt liggen rond dobberen. Maar vandaag met temperaturen van begin 30 is het daarvoor te warm.

Vandaag niet zo'n sjofele dag. Dat begon vanochtend al bij het wakker worden in bed. Ik rekte me uit en geeuwde daarbij wat dan nogal 'ongecontroleerde' bewegingen oproept. M'n spieren trekken dan samen en kunnen dan nogal in de kramp schieten en daarbij de verschillende lichaamsdelen in onaangename, pijnlijke standen trekken. Zo 'trok' op één of andere manier vanochtend m'n rechterschouder zich vast in een pijnlijke houding en ik kon hem daarna niet bewegen. Om m'n arm weer goed te krijgen, in een juiste houding, moest ik hem zeg maar 'naar de pijn toe' bewegen. En dat was niet prettig. Dus eerst maar heel rustig blijven liggen en ontspannen voor zover mogelijk in die onprettige houding en toen dat enigzins gelukt was heel langzaam en voorzichtig wat gewrikt en gewoeld en gelukkig kon ik toen weer in een goede positie komen.... pfffft, ook goedenmorgen ;-)

Als ik het aan Rick vertel zegt ie "Waarom belde je dan niet even?' Ja kijk, daar zat 'em nou net de kneep... als ik dat had gekund had ik dat wel gedaan maar die schouder lag dus vast...

Anyway, aankleden en ontbijt en tennis. Ik voel me niet echt florissant en van 'wauw wat heb ik een zin' vandaag. Bij het inspelen van Federer en Djokovic komt de dokter langs. Oh trouwens, de bloeduitslagen waren goed. Geen suiker en schildklier problemen als oorzaak van m'n gewichtsverlies. Vandaag krijg ik een cortisonen injectie in mijn pijnlijke rechterschouder. Zo ben ik in Nederland destijds ook met 2 van die injecties van een pijnlijke linkerschouder afgekomen. Nu proberen we het dus op dezelfde manier met mijn rechterschouder. Zolang ik m'n arm niet beweeg heb ik geen pijn, maar zodra de kop van mijn bovenarm gaat draaien in zijn schouderkom dan is het pijnlijk. Dit komt omdat niet alle schouderspieren even sterk meer zijn. De schouder wordt als het ware uit zijn verband getrokken waardoor de kop van de bovenarm niet mooi meer in zijn kom draait maar er tegen aan schuurt wat irritatie en ontsteking van het botvlies tot gevolg heeft en dat veroorzaakt dan de pijn. Cortisonen zijn ontstekingsremmers. Ze nemen de pijn weg (maar niet de oorzaak). Je leest wel eens van topsporters die alleen nog maar kunnen spelen na cortisonen injecties (van Basten in enkel, Krajicek in schouder/elleboog). Pijn is een signaal van je lichaam dat er iets niet goed is en dat onderdrukken en tòch spelen (onder druk van commercie en geld) kan je gewrichten behoorlijk in de soep draaien en voor goed veerknallen. Vraag maar aan boven genoemde twee topsporters. Dat gevaar loop ik niet overigens. Bij mij neemt het de ontsteking en pijn weg en ik ga niet wild met m'n arm slingeren nu ;-) Geen druk van geld en commercie voor mij al lijkt het wel of ik dagelijks met topsport bezig ben...

Afin, dokter zit voor me aan tafel en spullen en spuit voor te bereiden. Allemaal leuk en aardig maar ik kijk straal langs haar heen naar de tv waar Fed en Djoko inmiddels begonnen zijn. Ik probeer haar uit te leggen dat ik dit niet uit 'onbeleefdheid' jegens haar doe maar dat ik, ondanks dat ik niet bang ben voor naalden, ik ze en de hele 'voorbereiding' er van niet hoef te zien ;-) Jens 'em d'r maar in maar kijken doe ik niet ;-))
Aangezien ik moe ben schiet m'n articulatie in het Engels te kort en ze verstaat/begrijpt me niet. Gelukkig kan ik dan nog in het Nederlands tegen Rick zeggen wat ik bedoel en kan hij dan vertalen. Maar ook bepaalde Nederlandse woorden komen er niet meer uit als ik moe ben waarna ik dan overga tot het proberen te spellen van een woord. Losse l-e-t-t-e-r-s lukt vaak dan nog wel en nu gaat het een beetje lijken op dat spelletje van tv, hoe heet dat ook al weer? "Tweede woord, eerste lettergreep, klinkt als..." ;-)) Maar met een 'Gee' die klinkt als een 'Ee', een 'Ka' die klinkt als een 'Aa' , een 'Pee' die klinkt als een 'Bee' en zo zijn er nog wel een paar is dit al snel geen leuk spelletje meer en vreselijk frustrerend. Zeker als je toch al moe bent en je dus ondanks herhalen niet verstaan wordt. Me niet verstaanbaar kunnen maken, niet kunnen communiceren, dat vind ik nog wel het ergste van allemaal!! Ja, ik kan typen op mijn computer als het moet maar dat is wat anders dan een gezellig babbeltje maken.

Goed, ik ben dus moe, kijk tv en hoor ondertussen de dokter aan over wat ze aan het doen is maar sta er niet echt bij stil. Ze mixed 'local anesthetic' (plaatselijk verdovingsmiddel) met de cortisonen en dat gaat met één spuit met een héle lange naald aan de achterkant m'n schouder in. Vreemd, denk ik nog. Die prik in Nederland was alleen maar cortisonen en helemaal geen pijn... waarom dan nu een 'local anesthetic'? Afin... stil houden, prik er in, niet pijnlijk maar wel gevoeliger dan toen, we praten nog wat en als de dokter net weg is wil ik m'n stoel verrijden om beter voor de tv te zitten. Ik til m'n arm op om de stoel aan te zetten en met de joystick naar de goede plaats te rijden maar... shit... er gebeurd niets!! M'n hele arm 'doet het nu ineens niet' meer!! Fuck, dat was de vorige 2 injecties in Nederland in mijn linkerschouder echt niet zo!! Shit, heeft ze het wel goed gedaan denk ik? Lichte paniek maakt zich meester van mij. Als Rick binnenkomt na het uitlaten van de dokter, vertel ik het hem en probeer nog een keer m'n arm op te tillen, zonder resultaat... iets vertelt me rustig te blijven maar ik barst wel in snikken uit van de schrik. "Het zal die plaatselijke verdoving wel zijn" zegt Rick stellig en rustig. "Ja" denk ik ook maar waarom, dit was de vorige keer niet zo? Had ze wel even mogen vertellen (als ze al van dit effect wist), nu is het behoorlijk schrikken. Rick belt haar mobiel maar ze zit al in de auto en neemt niet op. Ok, er zit niets anders op dan rustig blijven en afwachten of en tot die verdoving uitwerkt. Gelukkig hoef ik niet een Wimbledon finale te tennissen of een EK finale te voetballen vandaag, stel je voor! Rick haalt stroopwafel en snoep voor mij, nog steeds snikkend. Voert de stroopwafel in mijn mond en legt het snoep voor me op mijn tafeltje neer. Drie snoepjes staren me van tafel aan... 'ja leuk!' roep ik naar Rick. 'Maak me maar lekker met dat snoep vlak voor m'n neus maar wat ik niet pakken kan' ;-))

10 minutenlang zit er weer wat beweging in mijn arm en 2 uur later is alles weer normaal... ware het niet dat nu ook Federer, in navolging van Nadal, zijn halve finale in straigth sets verloren heeft! 'Kamp Nadal' (ees: Rick) is weer happy. Gisteren was 'Kamp Federer' (lees: Roland en Jaime) happy toen het 'nadda' voor Nadal werd. Vandaag zijn de rollen omgedraaid :-) Jaime belde gisteren Rick op nadat Nadal de eerste set had verloren om diens verlies aan te kondigen... als Federer vandaag set nummer 2 verliest suggereer ik fijntjes of hij nu niet Jaime even zal terug bellen wat hij natuurlijk meteen doet ;-)) Heerlijk, die gezonde rivaliteit tussen beide tenniskampen. Nou ja,, hier thuis wel maar in Melbourne zijn nu voor het 2de achteréénvolgende jaar 'relletjes' uitgebroken op de tribunes. De opkomst van alle Servische spelers en speelsters brengt helaas niet alleen maar leuke dingen met zich mee.

Dus zitten we zondag met een finale Djokovic-Tsonga en zal het er hier thuis, jammer genoeg, minder fel aan toe gaan al verwacht ik dat er wel weer 2 kampen ontstaan. Ik en de rest van 'Kamp Federer' zullen nu wel voor Tsonga zijn. Juist ja want Djoko versloeg onze held en màg dus de finale niet winnen... En 'Kamp Nadal', omgedoopt nu tot 'nadda Nadal' (Hi hi... leuk gevonden al zeg ik het zelf) zal wel voor Djokovic zijn. Juist ja want Tsonga versloeg hun held en màg dus de finale niet winnen... Gezien het feit dat naddaNadal werd verpletterd door het goede spel van Tsonga en Djoko in 3 lange sets won van een verder slecht spelende Federer heb ik er alle vertrouwen in dat Tsonga, mijn nieuwe held, wint!! En voor jullie me betichten van het feit een 'slechte verliezer' te zijn, nee, dat is het niet (al verlies ik niet graag ;-)) Nee, dit is een bewuste daad van wat 'olie op het vuur gooien' zodat we zondag weer die gezonde rivaliteit in huis hebben. Jaime is al gewaarschuwd door Rick voor 'koffie met zout' en 'poisened breakfast'. Kijk, dat begint er op te lijken! ;-))
Ik realiseer me ook dat ik met dit 'oplaaien van het vuur' de kans loop m'n billen te branden maar mocht het tot blaren komen, het blijft de komende dagen boven de 30'C, dus dan ga ik er lekker in het zwembad op zitten!! BIG DEAL ;-))

Liefs,
Roland
xx