Bea & Juul

Lieve allemaal,

Nog een bewolkte en regenachtige dag tot nu toe. Pa en Ma komen vanmiddag weer. Die doen rustig aan vanochtend. Gisteren laat in de middag even boodschappen gedaan zodat ze eerste (ontbijt)behoeftes in huis hebben. Daarna samen hier thuis gegeten en toen niet al te laat naar bed. Ze waren behoorlijk moe van bij elkaar bijna 24 uur reizen. Wat Ma er overigens niet van weerhield meteen aan de schoonmaak te gaan met Pamela... als ze niet soppen kan is ze niet happy! ;-) In en om het huis van René en Annemarie is en wordt nog ge/verbouwd, dus stof genoeg voor Ma haar schoonmaakdrift. En tijdens het avondeten schiet ik in de lach. Ma ratelt aan één stuk door en ik vraag me af hoe ze zelf een hap in haar mond krijgt ;-)) Maar dat is Ma Jolink zoals we, en iedereen haar kennen. Verder is ze lief en ongevaarlijk ;-)

Zojuist weer fysio gehad. Alles is redelijk soepel afgezien van m'n rechterschouder die nog steeds pijnlijk is. Daar gaat komende maandag de 2de cortisonen injectie in. En Lilian, dat is dan de dag vòòr m'n verjaardag. Die is dinsdag de 19de. En voor jullie het vragen, ik word 42.

Voor de fysio moest ik nog even naar het toilet. Koffie doet dat met je in de morgen ;-) Als ik Rick vraag me te helpen zegt hij dat ik 'voor mijn tijd' ben. (Normaal ga ik altijd pas wat later.) "Wees blij dat ik niet óver tijd ben" riposteer ik.
En zo waren er nog wel een paar. Gisteravond na het eten. Ik leg pa even mijn computer uit zodat hij z'n mail kan checken als Rick zich verderop aan tafel in zijn koffie verslikt en hevig begint te hoesten en te proesten. Normaal ben ik degene die dat altijd doet dus ik vraag aan Rick: "Wat is er. Heb je ALS of zo?" ;-))
Of toen we begonnen aan de terugreis uit Knysna. We rijden net en ik zit als een vorstin (of queen zoal u wilt) ingepakt met een kussentje hier en een kussentje daar. Rick kijkt opzij en zegt "Zit je lekker, Bea?" "Ja hoor,... Juliana!" antwoord ik wat Rick hevig verontwaardigd. Als hij me later nog een keer Bea noemt zeg ik (voor de hand liggend): "Wat zeg je, Wil-hel-mi-na!!?" Daarna bleef het Bea weg... ;-) Tja, tennissen kan ik dan wel niet meer maar 'de bal kaatsen' lukt nog prima! ;-)

O ja... in Knysna gingen we nog een 2de keer property kijken. De eerste farm ligt wat verder van de bewoonde wereld weg. Als we van de N2 afslaan en op een weggetje in de bebouwde kom komen zucht Rick na de 2de verkeersdrempel al "oh nee hoor, dat wordt niets. Al die verkeersdrempels!" Tja... meneertje ongeduld houdt niet van remmen en moet onbelemmerd kunnen doorscheuren... Ik schiet in de lach als ik me bedenk dat dit waarschijnlijk voor het eerst is dat een property wordt afgekeurd... door verkeersdrempels!! :-) Na in totaal nòg 5 keer remmen en vaart minderen voor evenzovele drempels zijn we de bebouwde kom uit en slingert de weg zich een weg (ja wat anders?) de heuvels in. Een kwartier later slaan we af en wordt asfalt zand. Omhoog en omlaag gaat het en stof happend klaagt Rick over z'n schone auto... Als we nog een kwartier later de farm naderen kijk ik Rick aan en zeg droogjes (Rick kennende!): "Je zal de (koffie)melk vergeten zijn..." waarop we allebei in de lach schieten :-)
Via diezelfde zandweg passeren we een farm met bij de ingang een muur met naam: "Blaricum heights". "Hé, vast Nederlanders' zegt Rick. "En vast kakkers ook" denk ik erbij... De 'verkopende' buurman bevestigt dat het inderdaad Nederlanders zijn. Al met al lijkt het me duidelijk... deze farm wordt het niet ;-)
De volgende farm ook niet trouwens. De N2 weer op, nu de andere kant op, richting Plettenberg Bay (en Elephant Park). De makelaar, die voor ons uit rijdt, trapt ineens op zijn rem. We zijn de inrit voorbij en moeten een stukje terug. Achteruit rijdend draaien we de inrit in en aangezien we niet kunnen draaien naderen we achteruit rijdend rijden we de farm tegemoet. "Ook een originele manier van arriveren" denk ik en zegt Rick tegelijkertijd. 't Is maar een klein stukkie, de farm ligt pal aan de N2. "Veel te dichtbij" zegt Rick. "Maar géén verkeersdrempels" lach ik... :-))

We zeggen de makelaar gedag en rijden door naar het 'Elephant park'. Leuk... al is het in rolstoel wel even eng. Ik bedoel, ik stap of spring niet zo maar even opzij als zo'n slurf te dichtbij komt of zo. Vandaar die blik in mijn ogen... :


Maar samen met een opzichter voer ik uiteindelijk m'n emmertje leeg. Uit de slurven komt hele warme lucht en de slurf eindigt in twee 'puntjes' die ze als duim en wijsvinger gebruiken. Hiermee grijpen ze heel keurig en zachtaardig het fruit uit mijn hand en stoppen het in hun mond. En nee, ze zuigen het dus niet op door hun slurf mocht je dat soms gedacht hebben.

Na het voeren mogen we dichterbij en aanraken ook:

Al met al heel leuk en meerdere foto's zijn te zien in mijn 'Mac gallery'.

Houden jullie het verhaal van ons bezoek aan "Birds of Eden" nog van me te goed.
Als Bea en Juul Kaapstad weer binnen rijden ziet Juul een krantenkop op een bord aan een lantaarnpaal hangen: "City car ban 2010" wat zoveel betekent als een autoverbod in de stad tijdens het WK voetbal in 2010. Vol afgrijzen zegt Rick "belachelijk!" en ik schiet in de lach bij het zien van zoveel 'horror' uitgedrukt op zijn gezicht. In gedachten zie ik het scenario voor me en kijk ik van boven op mijn wolkje toe... "Als het echt gebeurd, denk dan maar aan deze dag en mij terug" zeg ik tegen Rick... "Ja, dan zit jij zeker boven op je roze wolkje" zegt hij. "Ja, en dan kijk ik naar beneden en lach me rot!!" antwoord ik nu al stikkend van de lach... ;-)) Ja, denk dan maar aan mij...

De volgende dag vergeet Rick meteen al weer de melk bij het boodschappen doen... "Shit" zegt hij als hij koffie wil maken maar geen melk heeft, "moet ik weer naar beneden." Ik lach en herinner hem aan mijn uitspraak. "Wees blij dat je niet op die farm bent" grijns ik ;-))

En nu gaat de bel, m'n ouders zijn er en lopen door naar het terras buiten waar het zonnetje al weer schijnt. En ik... ik ga hetzelfde doen. Doei.

Liefs,
Roland
xx