Laatste blog van dit jaar.

Lieve allemaal,

Eerst even een "huishoudelijke" mededeling. Als je je hebt aangemeld voor de "automatische melding van nieuw bericht" heb je gisteren waarschijnlijk een email ontvangen van plaatsing van een nieuw bericht. Hoe en waarom dit gebeurd is weet ik niet. De melding was van een oud bericht en ik had niets nieuws geplaatst. Je hebt dus niets gemist. Hopelijk was dit een éénmalige blooper van het systeem :-))

Over tot de orde van de dag. Kerst is voorbij en de voorbereidingen voor oud & nieuw zijn in volle gang. Net als vorig jaar houden we hier weer een oudejaars party. Rick en Bert zijn vandaag al wezen shoppen om één en ander in huis te halen en op dit moment is Rick bezig met het uitzoeken van geschikte (dans) muziek. Met meer dan 5000 nummers op de computer keuze genoeg! Maar wat wel en wat niet? :-))

Maar even terug naar de kerst. Het gewenste mooie weer was aanwezig en toen ik 's middags na mijn dutje buiten kwam alle "gasten" ook. Veel te formeel woord voor ons informeel samen zijn. Gezellig was het met 's middags buiten al af en toe een kadootje uitpakken en dat ging 's avonds vrolijk verder. In mijn geval worden mijn kadootjes voor m'n neus uitgepakt want simpel een papiertje afscheuren is niet meer mogelijk evenals het kerst diner en ja, aan tafel zitten en niet mee kunnen eten en drinken is natuurlijk knap lullig maar het is niet anders. Ik kan moeilijk van de anderen verlangen dat ze ook maar niet eten, wel dan? Dus "tough luck" en maar net doen of het een kook programma op tv is. Daar kijk ik ook wel eens naar terwijl ik niet eten kan :-)) Het enige wat ik af en toe nog wel eens als "lunch" eet zijn 2 kers tomaatjes. Dat is kers zònder t ja :-)) Met wat olijfolie en zout. In kleine stukjes gesneden en geduldig gevoerd door Pam. Daar doen we dan een half uurtje over maar het is lekker voor de smaak en nog belangrijker, het houdt m'n darmen goed op gang! Van kers tomaatjes terug naar kerst diner:
tijdens het dessert de laatste kadootjes en toen moe maar voldaan naar bed. Alle Santa's bedankt!

Op onderstaande foto een aantal van de aanwezige Santa's, vlnr.: Mirella, Burgert, moi, Rose, Bert en Jeroen. (Santa Rick neemt de foto.) Let ook op het kerst stukje op de tafel. Heel mooi gemaakt door Santa Bee (Bert) van allerlei takjes groen uit de tuin maar zonder ook maar één takje denne-of sparregroen want dat hebben we hier niet. (En ja, de kerstboom is dus een fake! :-))






Foto boven "later op de avond".

En daarmee zet ik streep onder KERST 2008 en zwaait Santa tot ziens, "Ho-ho-ho..."



--------------------------------------(STREEP :-))-----------------------------

Gisteren ben ik begonnen met dit schrijven en vandaag (dinsdag) dus verder. De dagen na de kerst waren weer rustig zoals "normaal". Niets noemenswaardig of het moet die giga stortregen zijn die we op zondag hadden. Dat was niet normaal! Vanochtend liet ik Pam foto's op de internet Telegraaf zien: schaatsende mensen in Nederland. "Kijk Pam, het is in Nederland zo koud dat alle sloten en meren bevroren zijn" vertel ik er bij. "Kun je je voorstellen" wijs ik naar buiten, "dat je op het water van het zwembad kunt lopen? " Nee, dat is moeilijk te bevatten. "Wauw..." klinkt het vol ongeloof.

Zo juist is Bert zijn nieuwe, Griekse vriend gearriveerd. "Welcome to Cape town Nikos!" Zijn eerste keer hier en onze eerste keer dat we hem ontmoeten. En hij weet meer van mij dan ik van hem want,... hij leest mijn blog in het Engels vertelt hij mij! :-))

En dan helaas ook wat minder leuk nieuws. Gisterenmiddag kwam Zarah al heel moeilijk het trapje naar de keuken af en 's avonds kwam ze er helemaal niet meer op. Vanochtend was het duidelijk dat ze pijn had (hijgend met tong uit de bek) en ze liep heel moeizaam met stijve achterpootjes en gekromde onderrug. Het lijkt heel veel op het ziektebeeld van Bello, die een verschoven tussenwervelschijf (hernia) had. Maar gezien begin dit jaar zijn we daar niet zo gerust op. Een tripje
dierenarts voor Zarah en Rick dus. Die kon zo niets vinden en met een cortisonen injectie (pijnstillers) verdween Zarah na thuiskomst onder mijn bed. Nu, uren later, staat haar koppie weer een beetje beter. Ze loopt weer wat en eten en drinken doet ze gelukkig ook.
Toch morgen heel vroeg naar het ziekenhuis voor een mri scan en als het nodig is wordt ze meteen geopereerd : - (

En zo lijkt het jaar 2008 te eindigen zoals het begon: Zarah op de operatietafel (?) (niet leuk!) en ik in Kaapstad (wèl leuk!). Er is veel gebeurd in de tussentijd, some things good, some things bad. Van mijn (veel korter dan geplande) verblijf in Nederland wil ik hier nu 2 dingen vermelden. Ten eerste het weerzien met mijn oud -klasgenoten van het Baudartius. Ik vond het een hele fijne en bijzondere middag en het is nu een mooie herinnering.
Maar bovenal herinner ik me de inzet van iedereen die heeft meegeholpen in mijn verzorgingsschema. Familie en zoveel vrienden die tijd vrij maakten om bij mij te zijn en bereid waren om verzorgende taken op zich te nemen van een meer en meer falende thuiszorg. Lieve (schoon :-))-familie en vrienden, aan jullie heeft het niet gelegen en ik dank jullie uit het diepste van mijn hart! En ook dat draag ik bij me als een dierbare, hartverwarmende herinnering!

En dan is er zoals gezegd natuurlijk Kaapstad en Kaapstad is Rick. Rick, wat jij nu hier dagelijks voor me doet betekent "alles" voor me. Ook dat is heel bijzonder en dierbaar voor mij en het geeft me de kracht om door te gaan. Hopelijk ook nog ver in het komende, nieuwe jaar.

HAPPY NEW YEAR TO ALL OF YOU!

Liefs,
Roland
xx

PS
De titel is nog van gisteren. Het moge duidelijk zijn dat dit NIET m'n laatste blog van dit jaar is. Morgen volgt er, hopelijk goed nieuws over Zarah. Duimen maar!!