4:Dinsdag 6 November

Beste Bloggers,

Doordat ik nu een aantal dagen in 1 keer op de blog zet, zie ik dat de beschreven dagen niet in de juiste volgorde staan. Ik heb geprobeerd dit te verhelpen door de dagen te nummeren maar ook dit werkt niet. Sorry, ook ik ben hier nog nieuw. Maar als jullie op de rechterkant in het archief de dagen in de juiste volgorde aanklikken dan is het probleem opgelost. En als ik straks per dag ga posten dan bestaat dat hele probleem niet meer.

Door met de dinsdag.

Inmiddels ben ik overal geweest waar ik met m'n stoel kan komen in en om het huis. Zelfs buiten achter de keuken waar Rick een enorme Suhsi, sorry Koi vijver heeft laten bouwen met al even zo enorme Su, eh ... Koi karpers er in. Wat zijn die dingen gegroeid zeg sinds ik ze de laatste keer zag (feb/maart dit jaar). Koi vissen komen uit Japan. Vandaar dat ik me steeds plagerig vergis met sushi naar Rick toe :-) Deze vijver heeft in 1 wand een grote glasplaat. Hierdoor kun je de vissen niet alleen maar van boven af zien zwemmen maar ook aan de zijkant, net als bij een aquarium. Statig glijden die joekels voorbij het raam. Sommigen zijn al veel groter en zwaarder dan Zarah!

En zei ik dat ik overal in en om huis was geweest waar ik kon komen? Nee dus! Ik realiseer me ineens dat ik niet eens aan de voorkant geweest ben, de voordeur uit, de veranda op. Ja, zaterdagavond na de vlucht toen ze me daar de trap op droegen maar dat telt niet :-) Als Rick voor een sigaretje de veranda opgaat (ja, hij rookt nog maar keurig alleen buiten, dank u ;-) realiseer ik me ineens dat ik daar nog niet geweest ben. Snel scheur ik hem achterna naar buiten toe en het lijkt ineens of ik in een andere wereld beland...wauw! Binnen en buiten aan de zwembad kant is alles 'strak en modern'. Hier voor op de veranda zie je ineens een heel ander karakter van het huis: oud en Victoriaans. Nu ben ik zo ie zo al een veranda freak, vraag maar aan Rick. Ik weet niet wat het is maar het is voor mij onlosmakelijk verbonden met vakantie en relaxen.
Maar naast het oude karakter van het huis is er nog iets wat me hier opvalt, al kan ik in eerste instantie niet benoemen wat het is...zittend in de hoek van de veranda, onder het riet gedekte dak, weet ik dan al wel dat dit mijn favoriete plekje gaat worden. In de verte, over de daken van andere huizen heen, zie je net een stukje oceaan. Ruiken doe je hem zo ie zo, heerlijk die zilte lucht.
En dan ineens weet ik te benoemen wat me opvalt. Het is juist iets wat er niet is wat me opvalt. Iets wat hier niet is en aan de zwembadkant wel: wind! De veranda ligt in de luwte en het is er daarom kompleet stil.......sluit je ogen en je hoort niets, geen verkeer, niets. Alleen maar rust, zaaaalig. Ja nu weet ik het zeker, dit word m'n favorite stekkie in huis. En in een flash zie ik me hier al schrijven, voor me uit mijmeren, drankje drinken, schommelen in een schommelstoel (die er nog niet is maar wel moet komen) en genieten van schitterende zonsondergangen in de oceaan.